انتقام انگلیسی‌ها از احزاب کارگر و محافظه کار

گرچه بسیاری از هواداران حزب محافظه کار از صندوق‌های رای قهر کردند اما این مساله به نفع حزب کارگر تمام نشد. این حزب که به خاطر جنجال برگزیت عملا انتخابات پارلمانی را به تعویق انداخته است به هیچ عنوان آرایی را که انتظار می‌رفت کسب نکرد و در واقع کنترل خود بر شهرهای شمالی مانند هارتل پول و همین طور اکثریت خود در انجمن‌های شهر از جمله در سویندان و استوک آن ترنت را از دست داد.
طرفداران برگزیت در هر دو حزب آشکارا از این که دولت ترزا می‌ در سومین سالگرد رفراندوم خروج از اتحادیه اروپا، همچنان آن را عملی نکرده است عصبانی هستند، اما مخالفان برگزیت در دو حزب مذکور آرای خود را به نفع لیبرال دموکرات‌های طرفدار اتحادیه اروپا و حزب سبز به صندوق‌ها ریختند و به این ترتیب دو حزب اخیر حداقل در حوزه‌های محلی به قدرت قابل توجهی دست یافتند. در بخشی از حوزه‌ها نیز یک چهارم آرا به سیاستمداران مستقل تعلق گرفت. البته دو حزب «برگزیت» و «چنج یوکی» نیز که هر دو از طرفداران اتحادیه اروپا به‌شمار می‌روند، در این انتخابات حضوری نداشتند، اما هر دو حزب در انتخابات پارلمان اروپا که روز
23 ماه می برگزار خواهد شد حضور پررنگ خواهند داشت.
پروفسور جان کارتیک، محقق ارشد امور انتخابات در بریتانیا عقیده دارد: «حتی بدون چالش برگزیت نیز قدرت و نفوذ دو حزب محافظه کار و کارگر در پایین‌ترین حد خود پس از جنگ دوم جهانی قرار دارد.» کارتیک همچنین احتمال می‌دهد در انتخابات پارلمان اروپا شاهد بزرگ‌ترین شکاف‌های حزبی از آغاز شکل‌گیری دموکراسی در بریتانیا خواهیم بود.
سیاستمداران حزب کارگر دلیل اصلی نتایج ناامیدکننده حزب خود را «مواضع متناقض» این حزب در رابطه با برگزیت می‌دانند. رهبری این حزب نتوانست در مورد برگزاری یک رفراندوم دوم و راه اندازی کمپینی برای حضور در اتحادیه اروپا، آن‌گونه که بدنه حزب انتظار داشت، تصمیم بگیرد. با این حال رهبران حزب کارگر امید دارند طی هفته آینده با رهبری حزب محافظه کار در رابطه با اجرای برگزیت به توافق برسند، بدون آن که این توافق موجب موضعگیری منفی طرفدارانشان شود.
در همین حال محافظه‌کاران بیش از هر چیز اقدامات و مواضع ترزا می،‌ نخست‌وزیر را علت این نتایج بد می‌دانند. برنارد جنکینز، یکی از تندروترین نمایندگان این حزب در مجلس می‌گوید: «رای‌دهندگان می‌دانند این خانم دیگر هیچ برنامه و چشم‌اندازی ندارد. آنها می‌دانند او کنترل خود را بر اوضاع از دست داده است.» همچنین برندان لوییس، دبیرکل حزب محافظه‌کار اعتراف می‌کند: «در این مورد نمی‌توان تردید کرد که نارضایتی در مورد برگزیت برای بیشتر رای‌دهندگان نقشی کلیدی ایفا می‌کند.» البته شخص خانم می‌گفته است: «پیام ساده» رای‌دهندگان این است که هر دو حزب محافظه‌کار و کارگر باید «بالاخره در مورد برگزیت» تصمیم بگیرند. ترزا می ‌در جریان کنگره حزبی محافظه‌کاران که در ولز برگزار شد، شاهد خشم هم‌حزبی‌هایی بود که از او می‌خواستند هر چه زودتر استعفا دهد.
با این حال بسیاری از ناظران سیاسی همچنان بر این باورند که شکست «بزرگان» در انتخابات اخیر دلایل دیگری نیز دارد که از جمله آن می‌توان به اتخاذ سیاست‌های انقباضی سخت برای مدت‌های مدید از سوی این دو حزب اشاره کرد. این سیاست‌های لندن بود که در واقع کاهش وحشتناک منابع در نقاط و بخش‌های مختلف کشور را موجب شد و به همین خاطر در غالب مناطق شهری که بیشتر در اختیار حزب کارگر است، مردم از این حزب روی گرداندند و سیاستمداران محلی حزب محافظه‌کار نیز به دلیل «گناهان‌شان» در وست مینیستر از سال 2010، از سوی هواداران‌شان تنبیه شده و آرای خود را از دست دادند.

محمدعلی فیروزآبادی
مترجم
منبع: فرانکفورتر روند شاو