دیابت نوع یک، اختلالی در سیستم ایمنی است که با تخریب سلول‌های موجود در جزایر لانگرهانس لوزالمعده، به کاهش ترشح انسولین و بالا رفتن قند خون منجر می‌شود.
کد خبر: ۱۱۹۵۸۱۴

با وجود تجویز انسولین، تنظیم دقیق قند خون در بیماران امکان‌پذیر نیست و در درازمدت عوارضی مانند مشکلات قلبی و عروقی، اختلالات کلیوی، مشکلات بینایی، زخم در پا و... ایجاد می‌شود که در مواردی جان بیمار را تهدید می‌کند.
به گزارش جام‌جم و به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه رویان برای غلبه بر این مشکل، جدا کردن جزایر لانگرهانس از بیماران مرگ مغزی و پیوند آن به بیماران دیابتی به‌عنوان روش درمانی پیشنهاد و انجام می‌شود، اما کمبود اهداکننده مانع گسترش و همه‌گیر شدن این روش درمانی شده است.
تولید سلول‌های انسولین‌ساز در شرایط آزمایشگاهی می‌تواند کمبود اهداکننده را جبران کند و امکان همه‌گیر شدن این درمان را فراهم سازد، اما تولید سلول انسولین‌ساز دارای عملکرد در شرایط آزمایشگاهی دشوار و پرهزینه است و پیوند آنان نیز با مشکلاتی مانند تأمین اکسیژن کافی روبه‌روست.
به منظور غلبه بر این مشکل دکتر حسین بهاروند، دکتر یاسر تهمتنی، آناهیتا سلطانیان و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، در پژوهشی سلول‌های بنیادی پرتوان انسانی را به سلول‌های پیش‌ساز پانکراس، سلول‌های مزانشیمی و سلول‌های اندوتلیالی تمایز دادند. سپس این سه رده سلولی را در شرایط خاص و با نسبت مشخص در کنار هم کشت دادند. سه رده سلولی به صورت خود‌به‌خودی سازمان‌یافته شکل سه‌بعدی و منسجمی یافتند. سپس این شبه‌بافت‌های تولیدشده در شرایط آزمایشگاهی به حیوان مدل پیوند زده شد تا توان ایجاد عروق و تولید انسولین توسط آنان بررسی شود.
نتایج این پژوهش که در نشریه بین‌المللی Cellular Physiology منتشر شده نشان داد، شبه بافت‌ها در بدن حیوان مدل تمایز می‌یابد، دارای عروق خونی می‌شود و انسولین انسانی تولید و ترشح می‌کنند.
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد امکان تولید شبه‌بافت تولیدکننده انسولین در بازه زمانی کوتاه و با هزینه مناسب در شرایط آزمایشگاهی وجود دارد و با پژوهش‌های بیشتر می‌توان از این روش در درمان مبتلایان به دیابت استفاده کرد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها