راست‌قامت

استخوان‌سازی نابجا پس از شکستگی آرنج

به دنبال شکستگی‌های آرنج که در بسیاری از موارد با دررفتگی و آسیب عضلات اطراف آن همراه است، التهاب بافت عضلانی و استخوان‌سازی در داخل این بافت از عوارض شایعی است که حتی بعد از جوش خوردن استخوان و باز کردن گچ هم مانع عملکرد طبیعی آرنج و باز و بسته شدن کامل آن می‌شود. در واقع، شکستگی در یکی از استخوان‌های بازو اتفاق می‌افتد و در محل این جراحات، کلسیم رسوب کرده و استخوان‌سازی نابجا صورت می‌گیرد. گاهی این استخوان‌سازی کمتر از آن است که در کلیشه رادیوگرافی دیده شود، بنابراین باید احتیاطات لازم صورت گیرد.

کد خبر: ۱۱۸۷۷۵۶

درد، محدودیت حرکتی و ناتوانی در انجام کارهای روزمره از مهم‌ترین نشانه‌های این مشکل است. درد شب‌ها هنگام خواب هم مزاحم بیمار می‌شود. وقتی از بیمار می‌خواهیم که در وضعیت 90 درجه خم بودن آرنج، کف دست یا پشت دستش را به ما نشان دهد قادر به انجام آن نخواهد بود.
اما وقتی فیزیوتراپیست دست بیمار را می‌گیرد و می‌چرخاند این کار امکان‌پذیر است، هرچند با درد و ناراحتی همراه است. با گذشت زمان و حجیم شدن بافت استخوان تشکیل شده در داخل عضله، این استخوان قابل لمس خواهد شد.
اما در موارد خفیف‌تر، فقط حساسیت و درد بخصوص در قسمت جلوی آرنج وجود دارد و سفتی داخل عضله احساس نمی‌شود.
هدف از فیزیوتراپی کاهش درد، التهاب و به دست آوردن دامنه حرکتی خم و راست شدن و چرخش آرنج است. آنچه در این موارد بسیار اهمیت دارد این است که وارد آوردن فشار بر آرنج برای خم و راست کردن آن می‌تواند روند تشکیل استخوان نابجا را تشدید کند و محدودیت بیشتر حرکتی را در پی داشته باشد. بنابراین تمرینات باید در حد بدون درد بوده و با تأکید بیشتر بر صاف کردن انجام شوند.
تمریناتی مانند استفاده از یک میله یا قرقره که در آنها بیمار با دو دست ورزش می‌کند و دست سالم برای تحرک به دست آسیب‌دیده کمک می‌کند، ارجحیت دارد. هرگونه مداخله جراحی برای خارج کردن بافت استخوانی تشکیل شده داخل عضله می‌تواند وضعیت آرنج را وخیم‌تر کند. برخی مطالعات نشان می‌دهد در صورت احتیاط و مراقبت تحت نظر فیزیوتراپیست و جلوگیری از اعمال فشار و ضربه بر اندام فوقانی در این بیماران، بعد از گذشت حدود دو سال این بافت‌های استخوانی از داخل عضله ناپدید خواهند شد.