شلیک به شهدای قبیله از اول تا آخر

انتقادها آن قدر زیاد بود که معاونت هنری وزارت ارشاد هم وارد ماجرا شود. حرف و حدیث‌ها و شایعات از منع فعالیت هنری یراحی حکایت می‌کرد، اما روابط عمومی معاونت هنری اعلام کرد ممنوع‌الفعالیت بودن یراحی صحت ندارد، هرچند موسسه تولید و منتشرکننده این نماآهنگ تا اطلاع ثانوی از کار معلق است. از نگاه معاونت هنری، این معاونت در ارتباط با موسسه منتشرکننده نماآهنگ بود و مسؤولیت قانونی انتشار این نماآهنگ هم متوجه موسسه است:‌ «موسسه منتشر‌کننده کلیپ «پاره سنگ»، مسؤول انتشار این اثر بدون مجوز است که باید پاسخگو باشد.» ادامه صحبت‌های مسؤول روابط عمومی معاونت هنری اما جالب‌تر بود.
طبق اظهارات مجید فروغی، نماآهنگی که در فضای مجازی منتشر شده، آن قطعه‌ای نبوده که موسسه مزبور برای صدور مجوز به ارشاد ارائه کرده است. همچنین شعری هم که در نماآهنگ مورد استفاده قرار گرفته با سروده‌ای که برای کسب مجوز به ارشاد ارائه شده، تفاوت دارد: «کلیپ منتشر شده با کلیپی که دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز داده، مغایرت دارد و تحریف شده است. همچنین بخشی از شعر منتشر شده در این کلیپ، متفاوت با شعری است که برای درخواست مجوز ارائه شده است.» در ادامه هم مجید فروغی اعلام کرده نماآهنگ مزبور آن چیزی نیست که دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به آن مجوز داده و غیرمجاز است. با این احتساب فعلا توپ در زمین موسسه تولیدکننده و منتشرکننده این نماآهنگ است.

زرشک بلورین ماهی گرفتن از آب گل‌آلود
این وسط بعضی‌ها هم که ناف‌شان به ماهیگیری از آب گل‌آلود گره خورده شروع کردند به پمپاژ که‌ای ملت چه نشسته‌اید که مهدی خان یراحی به خاطر پوشیدن لباس کارگران اهواز و حمایت از آنها رفته توی قوطی و حکومت نتوانسته این یک قلم عدالتخواهی را تحمل کند و قس علی هذا! سؤال اما اینجاست که اگر به تعبیر این افراد عموما ماهی‌گیر، قرار به ظرفیت پایین حکومت بود چرا یک هفته ده روز از آن قضیه گذشت و بعد از ده روز باید سراغ یراحی بروند؟ نکته بامزه‌تر این‌که برای صحبت کردن با خود جناب یراحی تماسی با او گرفتیم. ظاهرا برای ساندچک به محل برگزاری کنسرت رفته بود. یعنی که یعنی!

از شما انتظار نداریم!
خیلی‌ها مهدی یراحی را یک خواننده با مسؤولیت اجتماعی می‌شناسند. هنرمند با مسؤولیت اجتماعی هم طبعا با محیط پیرامونی خودش داد و ستدهایی دارد و نسبت به مسائل و مشکلات اجتماعی بی توجه نیست. کسی هم منکر نگاه انتقادی به جنگ نیست، اما راستش را بخواهید ما و پدران و مادران ما نبودند که شعله طولانی‌ترین جنگ قرن بیستم تاریخ بشر را روشن کردند.
پدران و مادران ما در پی جنگ نبودند، حتما دنبال این هم نبودند که ببینند خاک کشور و عقیده‌شان زیر پای چکمه دشمن، لگدمال شود. همین هم شد که پدران و مادران ما یکباره سرباز شدند.
روی همین حساب اجازه بدید از شما گله داشته باشیم جناب یراحی.شما می توانستی مفهوم جنگ را نقد کنی اما مفهوم مقدس دفاع که یک ارزش بزرگ برای مردم ایران است را مورد احترام قرار می دادی .

اشتباه گرفتی داداش!

مهم‌ترین بخش نماآهنگ که واکنش‌های تند هم به آن شده، بخشی است که در آن آقای خواننده با بستن یک بازوبند از هیتلر نازی، مشغول مذمت جنگ‌طلبی است. نکته اما این است که تصاویر و ابیاتی که با چنین تصویری همراه شده‌اند به دوران جنگ تحمیلی برمی‌گردند.
سؤال اینجاست که ایرانی‌ها بودند که شعله جنگ را بالا کشیدند یا این‌که آنها قربانی آتش‌افروزی جنگی شدند که دیگران فتیله آن را روشن کردند. بخش‌هایی از واکنش‌های کاربران فضای مجازی را با هم مرور کنیم:
ـ ترانه #پاره_سنگ دروغ نیست، اما تصاویر. ماکجا لباس نازیو برداشتیم؟ به شقیقه ما سنگ خورد؟ ما شروع کردیم یا جنگنده‌ها و تانکا و موشکای عراق؟ من آخرین شهید قبیله، نازی‌ام؟ تاکید روی نسلی که برنگشت درنگ تقاص و بی‌آب و نونی به جاس سانسور و ممنوعیتم غلط اما بازوبند دروغه! توهین به شهدا!
ـ تابستون امسال کنسرت مهدی یراحی رفتم، این مرد به تمام معنا مودب و با شخصیت بود و برعکس اکثر خوانندگان متواضع بود و مودب؛ حیف همچین شخصی ممنوع الکار بشه.
ـ خب الان این لباس چه ربطی به شهدای ایران داره خو؟ یه مشاور نظامی چیزی می‌گرفتید بد نمی‌شدها!
ـ آخه چرا لباس آلمان نازی رو پوشیدی؟
ـ شما در اروپا و آمریکا با آرم نازیسمی به کشته‌های جنگ جهانی دوم و جنگ ویتنام اهانت کن ببین چطور برخورد می‌کنن!