رهایی پسرعمو از مجازات قصاص

به گزارش جام‌جم، نیمه شب شانزدهم مرداد ۹۵ به ماموران کلانتری 113بازار خبر رسید درگیری دو پسرعمو در اتاقک نگهبانی یک مجتمع مسکونی در خیابان 15خرداد به خون کشیده شده و یکی از آنها کشته شده است. پلیس به محل جنایت رفت و با جنازه ابراهیم 20 ساله روبه‌رو شد. پسرعموی 16ساله وی نیز به نام رضا که زخمی شده بود توسط دوستش به بیمارستان منتقل شده بود.

رضا که پس از عمل جراحی معجزه‌آسا زنده مانده بود پس از بهبودی به درگیری خونین با پسر‌عمویش اعتراف کرد و گفت: پسر‌عمویم را کشتم چون قصد آزارم را داشت.

متهم نوجوان در حالی که پزشکی قانونی سن وی را هنگام ارتکاب جرم 16سال اعلام و در گزارشی گفته بود وی در زمان ارتکاب جرم به رشد عقلی نرسیده در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران که ویژه رسیدگی به جرایم اطفال است به ریاست قاضی اصغر عبداللهی و با حضور یک قاضی مستشار پای میز محاکمه ایستاد. در آن جلسه متهم گفت: من شناسنامه ندارم و غیرقانونی همراه پسر عمویم برای کار به ایران آمدیم. من به عنوان کارگر در یک مغازه نان فانتزی‌فروشی کار می‌کردم‌. شب‌ها هم نگهبان یک ملک تجاری بودم. پسرعمویم هم در یک ساختمان نیمه‌ساز کارگر بود. آن شب از سر کار به اتاقک نگهبانی آمده بودم و می‌خواستم بخوابم که ابراهیم با من تماس گرفت و خواست تا نزدم بیاید‌. من هم پذیرفتم. ما با هم صحبت کردیم و سپس تصمیم گرفتیم تا بخوابیم، اما یکباره متوجه نیت شوم پسرعمویم شدم. او می‌خواست مرا آزار بدهد. به همین خاطر با چاقو بالای سرم ایستاد و مرا تهدید کرد. این شروع دعوای ما با هم بود. پسرعمویم با چاقو به من حمله کرد که تیغه چاقو به دستم خورد و زخمی شدم. او همان موقع یک ضربه هم با چاقو به پهلویم زد. ضربه به حدی شدید بود که چاقو در پهلویم گیر کرد. من که شوکه شده بودم چاقو را با ترس از پهلویم بیرون کشیدم و دنبال پسرعمویم به سمت حیاط رفتم. او در حال فرار بود که دو ضربه به پشت و پهلوی او زدم. ابراهیم هم با چوب به سمتم حمله کرد، اما یکباره روی زمین افتاد‌. من از ترس آنجا را ترک کردم و به خانه دوستم رفتم و سپس به بیمارستان منتقل شدم. این متهم به قضات دادگاه گفت: باور کنید من قصد کشتن پسر‌عمویم را نداشتم من او را مانند برادرم می‌دانستم، اما وقتی فهمیدم قصد آزارم را دارد در دفاع از خود ناچار شدم او را بزنم. سپس وکیل این متهم به دفاع پرداخت و گفت: گرچه موکلم شناسنامه ندارد، اما پزشکی قانونی تایید کرده که وی هنگام ارتکاب جرم 16 سال داشته است. از این رو تقاضا دارم تا طبق ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی با وی برخورد شود. از طرفی نیز موکلم در دفاع مشروع از خودش ناچار به قتل شده و چاره‌ای غیر از کشتن قربانی نداشته است. در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شد و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده رضا را از قصاص معاف و او را به پرداخت دیه محکوم کردند. این حکم از سوی قضات دیوان‌عالی کشور مهر تایید خورد و قطعی شد.