سکوت ما نشانه اعتراض است

من دیدم مرجان با بقیه حجاج سوار اتوبوس شد و ردیف اول پشت صندلی راننده ایستاد و شروع کرد به راهنمایی بقیه حاجی‌ها، یادم است سرتاپا سفید پوشیده بود و از همان‌جایی که ایستاده بود برای من دست تکان داد.» شهرام کر نمی‌دانست این آخرین دیدار او با همسرش است: «دو شب قبل از حادثه منا، من با مرجان صحبت کردم و او گفت خواب دیده در مراسم حج سیل بزرگی آمده است. شدت سیل آن‌قدر زیاد بوده که همه را با خودش برده است. من گفتم صدقه بگذار. بعد که دوباره با هم صحبت کردیم، گفت دوستانش خوابش را جدی نگرفته و گفته‌اند در این آفتاب داغ عربستان، سیل کجا بود.» همسر بانوی شهید منا نازقلیچی ادامه می‌دهد: «حالا که نگاه می‌کنم می‌بینم فاجعه منا همان سیلی بود که مرجان خواب دید.» سیلی که ناغافل آمد و خیلی‌ها را با خودش برد: «به ما گفتند ایشان جزو اولین سری حاجی‌هایی بوده که بعد از حادثه دفن شده‌اند، البته گزارش شاهدان نشان می‌دهد او مصدوم و نیمه جان با آمبولانس به بیمارستان منتقل شده اما متاسفانه فاجعه دوم در بیمارستان اتفاق افتاده است.» فاجعه دوم برای مرجان نازقلیچی وقتی اتفاق افتاده که به او در بیمارستان رسیدگی نشده است: «بعد از این‌که شهادت ایشان قطعی شد، به ما گفتند اگر مایل باشیم می‌توانند پیکرش را به ایران بیاورند، اما ما نبش قبر را صلاح ندانستیم و براساس وصیت خودشان هم که دوست داشتند اگر در حج اتفاقی برایشان افتاد همان‌جا بمانند، رضایت دادیم که پیکرش در مکه بماند.» او هم مثل بسیاری از خانواده‌های دیگر شهدای منا از روند رسیدگی به پرونده شاکی است: «تا به حال هیچ برنامه مشخصی برای رسیدگی به این موضوع مطرح نشده و به همین دلیل خانواده‌ها در سردرگمی بدی قرار گرفته‌اند. در حالی که می‌دانیم وقتی یک جرم اتفاق می‌افتد و مجرم مشخص است، چه این خطا عمدی باشد و چه غیرعمدی، باید با مجرم برخورد و جبران خسارت شود. در حالی‌که الان خسارت معنوی و مادی ما پرداخته نشده است.» به‌گفته او، سکوت او و اعضای خانواده‌اش از رضایت نیست، بلکه نشانه اعتراض آنهاست.