مسئولان می‌گویند آب نیست و چاره‌ای هم نیست؛ اما خاک و توفان کار خودش را می‌کند و این روزها و در سایه بی‌تدبیری و نبود راهکارهای دولتی و محلی، حوزه نفوذش را گسترش می‌دهد و خودش را به مرکز استان، یعنی زاهدان هم رسانده و هوای مرکز نشینان این استان را هم آلوده و پرخاک کرده است.
اما در نبود آب و باران واقعا راهکار دیگری نیست که جلوی پیشروی باد و خاک و توفان را بگیرد و به داد مردم دیار زال و رستم برسد؟!
حبیب دهمرده، نماینده مردم زابل در مجلس به جام‌جم می‌گوید: راهکارهای متعددی وجود دارد مثل مالچ پاشی، مثل درختکاری، مثل استفاده از آب‌های ژرف، مثل انتقال آب از خلیج فارس، مثل گرفتن حقابه هامون از افغانستان، مثل اتخاذ راهکارهایی برای جلوگیری از تبخیر آب و... که متاسفانه تاکنون برای هیچ‌کدامشان اقدامی نشده است.
دهمرده می‌گوید دولت یا نمی‌خواهد برای سیستان هزینه و کار کند یا نمی‌تواند و تاکنون هم تنها اتکا فقط به منابع آبی‌ای بوده که دیگر نیست. وی این را هم اضافه می‌کند که به‌دنبال کار اساسی و ریشه‌ای هستند؛ روش‌هایی که کشورهای مشابه با منطقه سیستان از آنها برای رفع مشکلاتشان سودجسته‌اند، اما همه اینها فعلا فقط در حد بررسی و مطالعه و اقدامات اولیه است و تا به نتیجه برسد و اجرایی شود زمان می‌برد؛ گرچه از زمانی که اجرایی شود و به بهبود اوضاع کمک کند خود چند سالی به طول می‌انجامد؛ این یعنی فعلا اوضاع همین است که هست!
