نقاره،‌زیباترین پرچم صوتی اسلام

نقاره زن‌ها بجز در هنگامه طلوع و غروب آفتاب در ایامی دیگر نیز بر طبل‌ها کوبیده و در شیپورهایشان می‌دمند، از جمله هنگامی که دست‌های مهربانی حضرت از سر کرامت بر سر بیماری کشیده شده و درد را از تن رنجور او دور کرده و شفایش می‌بخشد. هوشنگ جاوید، پژوهشگر موسیقی مذهبی در رابطه با ویژگی‌های آیین نقاره زنی می‌گوید: ازجمله ویژگی‌های بارز نقاره‌زنی آستان قدس رضوی تبدیل اذکار در نعت و منقبت حضرت رضا (ع) به آوایی است که توسط نقاره و ساز بادی همراه آن، یعنی کرنا نواخته می‌شود.

نقاره‌ها معمولا براساس ریتم سجع اذکاری یعنی واژگانی که نقاره‌زن آن را در ذهن مرور می‌کند به صدا درمی‌آیند همچون «رضا، رضا، یا رضا» یا «سلطان علی بن موسی‌الرضا»، وقتی یک آلت موسیقی در راستای هدفی متعالی با ارزش والا و باورمدار نواخته می‌شود، قطعا چنین موسیقی‌ای تقدس پیدا کرده و بر دل هر انسان حقیقت‌جو، طالب صداقت و راستی خواهد نشست. شخصا معتقدم نقاره، بلندترین پرچم صوتی جهان اسلام است. دیگر خصیصه بارز نقاره‌زنی یا نقاره نوازی آستان قدس رضوی، برانگیختن حس نوستالژی و سایر مواردی است که به احساسات و هیجانات مخاطب مربوط می‌شود، بار‌ها حتما خود شما در صحن‌های منتهی به مضجع شریف امام هشتم(ع)، مستمع نوای خوش نقاره بوده‌اید و از آنجا که این‌گونه موسیقی تبدیل شده اذکاری در منقبت امام معصوم(ع) است، لذا حسی معنوی را بر فضا و در زمان تشرف زائر به داخل رواق به منظور زیارت ضریح مطهر حاکم می‌کند؛ اعتقاد من این است که نقاره، زیباترین پرچم صوتی جهان اسلام است که باید همواره آن را افراشته نگاه داشت و توجه و اهتمام جدی برای مانایی آن به خرج داد.