همچنان به سریال‌های آپارتمانی نیاز داریم

مهدی هاشمی، داریوش فرهنگ، میکائیل شهرستانی، مهتاج نجومی و خیلی‌های دیگر. مهرداد ضیایی نیز بعد از سال‌ها کار مستمر در تئاتر از اواخر دهه 70 وارد تلویزیون شد و نقش‌های متفاوتی بازی کرد. اغلب مخاطبان بازی‌های او را در نقش‌های منفی سریال‌های در مسیر زاینده‌رود یا یادآوری می‌شناسند. ضیایی چندی قبل با بازی در نقش قباد سریال عمودی‌ها دوباره نقش متفاوتی را تجربه کرد. بی‌شیر و شکر، رومئو و ژولیت و رومولوس کبیر، زائر و در مسیر زاینده‌رود از جمله کارهای مهم کارنامه بازیگری‌اش محسوب می‌شود. مهرداد ضیایی این توان را دارد که در نقش‌های مثبت و خاکستری هم قابلیت‌های بازیگری‌اش را بروز بدهد. با مهرداد ضیایی درباره حضور در عرصه بازیگری و شرایط کاری‌اش گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

در سریال یادآوری که مدتی است بازپخش می‌شود در قالب یک نقش منفی حضور موفقی داشتید...

این سریال از جمله کارهای موفق تلویزیون در حوزه کارهای اجتماعی، بحث اعتیاد و قصاص و بخشش و ارزش دوستی‌هاست و یک تیم خوب از بازیگران نظیر رویا تیموریان، امیر آقایی و فرخ نعمتی بازی داشتند. من در این سریال نقش معتادی را بازی می‌کنم که به خاطر اعتیادش و تامین خرج مواد مخدر تن به هر کاری می‌دهد و در حکم نوچه ظاهر می‌شود. آدمی که قربانی شرایط زندگی و عدم‌اعتماد به نفسش است.

در سال‌های اخیر مثل همین نقش تیمور سریال عمودی‌ها نشان داده اید که خوب نقش‌های خاکستری را بازی می‌کنید...

تیمور شخصیت جذابی دارد و به دلیل داشتن ویژگی‌های خاص شخصیتی جای کار زیادی برای درست بازی کردنش در اختیارم قرار داد . در حین کار هم ارتباط خوبی با نقش برقرار کردم.

با حجت ذیجودی در گذشته همکاری داشتید؟

با ذیجودی دوستی دیرینه دارم و سبک کاری‌اش را می‌شناسم و همکاری خوبی بین ما شکل گرفت.

در اواسط دهه 70 ساخت و تولید سریال‌های آپارتمانی رونق زیادی داشت . مجموعه عمودی‌ها هم در این ژانر ارزیابی می‌شود. به نظر شما اساسا آثارآپارتمانی چه‌ویژگی‌هایی دارد؟

چالش‌های زندگی آپارتمانی مربوط به دوره خاص و امروز و دیروز نیست . فرهنگ درست و داشتن روابط اجتماعی ساکنان یک مجتمع آپارتمانی می‌تواند باعث زندگی راحت در چنین جاهایی شود و در سال‌های قبل سریال‌های جذاب آپارتمانی زیادی در تلویزیون ساخته شده است و مخاطبان هم از دیدن این سریال‌ها استقبال می‌کنند و برای فراهم شدن شرایط زیست درست در شهرهای بزرگ باید سریال‌های آپارتمانی زیادی ساخته شود.

اعتقاد دارید بعد از پنج دهه آپارتمان‌نشینی هنوز فرهنگ آن در بین مردم نهادینه نشده است؟

هنوز درک کاملی از این فرهنگ وجود ندارد. با تکرار این مضامین است که فرهنگ درست درباورهای مردم جای می‌گیرد.

در حین بازی نقش قباد چیزهایی هم به نقش اضافه کردید؟

بله، من تلاش کردم درست بازی‌اش کنم و البته نقش هم جای مانور زیادی داشت و بنابراین تصمیم گرفتم طوری بازی‌اش کنم که شخصیت بامزه‌ای هم داشته باشد و در جاهایی در تقابل با سایر شخصیت‌ها بتواند باعث خنده مخاطب هم بشود.

قباد اهل دوز و کلک است؟

آدم صاف و ساده‌ای است که دوز و کلک بازی‌هایش هم ساده‌انگارانه است و زود لو می‌رود. در ضمن آدم با مرامی است، هوای رفقایش را دارد، وجوه انسانی قابل ارزشی دارد و در مواقع لزوم به دیگران کمک هم می‌کند.

پس جنس و نوع تفکرش باعث چالش‌های او با ساکنان آپارتمان می‌شود؟

بله، او آدمی سنتی است و به قول خودش یک خانه بزرگ در محله پامنار داشته و به خواست زن و بچه‌هاش به آپارتمان‌نشینی روی آورده است و با آپارتمان‌نشینی مشکل دارد و زمان می‌برد تا به زندگی در آپارتمان خو کند.

این تاکید مدام قباد به بی‌پولی جزو خصلت‌های ذاتی‌اش است یا واقعا آدم بی‌پولی است؟

واقعیت را می‌گوید و شریکی داشته که در شراکت با او خوب تا نکرده و کلی ضرر و زیان به بار آورده‌اند و حالا دوباره کاسبی راه انداخته و با چالش بی‌پولی درگیر است و زندگی‌اش را بسختی اداره می‌کند.

در یکی از قسمت‌های سریال دست قباد درباره توطئه علیه مدیریت زنش که مدیر ساختمان است، رو می‌شود؟

امثال قباد یک جور احساس زرنگ بودن هم دارند و فکر می‌کنند نقشه‌هایی که می‌کشند کامل است و
لو نمی‌رود. یک جورهایی هم دوز و کلک‌هایش مقداری دم‌دستی است. برای این‌که دوباره اوضاع را راست و ریست کند می‌رود و منت‌کشی زنش را می‌کند. معتقدم بدجنسی‌های قباد خیلی کودکانه است.

تلاش قباد در جهت تشکیل یک جبهه واحد به همراه قنبری در ساختمان شکست می‌خورد؟

لابی که قباد با قنبری در ساختمان تشکیل می‌دهد که در تصمیم‌گیری‌ها تاثیر‌گذار باشد و مطابق با خواسته‌هایش باشد سرنوشتی جز شکست ندارد. تلاش قباد در این موقعیت است که جلوی جمال‌زاده یک جبهه به وجود بیاورد. معمولا آدم‌های نقشه‌کش در نهایت شکست می‌خوردند. به هرحال قباد در تمام مسائل و شئونات زندگی‌اش آدم سنتی است و زیاد مدرن نیست. در شرایط جامعه امروز ما بتدریج نسل این نوع‌ها منقرض می‌شود.

با توجه به حضور مستمرتان در تلویزیون بعد از یک دوران موفقیت‌آمیز همکاری با بزرگانی نظیر دکتر رفیعی و امیر امجد، چند‌سالی از بازیگری در تئاتر فاصله گرفتید. دلیل این دوری و فاصله چه بود؟

در این سال‌ها از تئاتر دور نبودم و در نمایش خاطرات و کابوس‌های ... دکتر علی رفیعی به‌عنوان دستیار حضور داشتم. ‌به‌رغم میل باطنی و علاقه‌ام به تئاتر مهم‌ترین دلیل دوری از بازیگری، نبود پیشنهاد خوب بازی در صحنه بود. در این سال‌ها بیشتر جلوی دوربین با بزرگانی مثل حسن فتحی همکاری داشتم. در سه سال قبل نمایش را با حسین حامدی‌خواه تمرین کردم که به اجرای عمومی نرسید.

به کدامیک از بازی‌هایتان علاقه بیشتری دارید؟

اغلب مردم کوچه و بازار مرا به‌واسطه بازی‌هایم در سریال‌هایی مثل یادآوری و در مسیر زاینده‌رود می‌شناسند و خودم هم این دو نقش را خیلی دوست دارم.

احمد محمد اسماعیلی