یادداشت
ناسازگاری‌های بی‌پایان اسطوره
علی کریمی با سپیدرود هم به پایان خط رسید. انگار قرار نیست او در هیچ مجموعه‌ای بیش از چند ماه آرام بگیرد. هنوز روزهای پیش از جام جهانی 2006 را یادمان نرفته که او با برانکو سرشاخ شده بود. همان وضعیتی که این روزها متوجه کی‌روش شده.
دیگر همه می‌دانند نمودار همکاری‌های علی کریمی، دارای دو منحنی کاملا متضاد هم است. شروعی با عشق و علاقه فراوان (آنقدر که گردنبندش را به کی‌روش هدیه داد و او را قهرمان خواند) و پایانی پر از تنفر (همان طور که بعد از جدایی از نفت تهران و تیم ملی دیدیم). کریمی این بار هم دوام نیاورد. او در سپیدرود کارنامه موفقی نداشت و از 39 امتیاز (13 بازی) تنها 15 امتیاز به دست آورد. یعنی چیزی در حد یک سوم امتیازها. سپیدرودی‌ها شانس آوردند که نفت تهران و استقلال خوزستان برای سقوط مسابقه گذاشته بودند وگرنه سپیدرود با این روند امتیازگیری در لیگ برتر نمی‌ماند. سپیدرود همه بازی‌های خارج از خانه را با شکست‌های سنگین تمام کرد و طبیعی است مدیران تیم برای بقا در فصل بعد، فکری به حال تیم کنند. کریمی باید بداند برای مربیگری در این فوتبال و برای کار کردن نیازمند سعه صدر و آرامش بیشتر است. او نیاز دارد به دنیای فوتبال نگاه محترمانه‌تری داشته باشد و تصمیم‌ها را با تامل و تدبیر بیشتری اتخاذ کند.
سیدمهدی فاطمی
روزنامه نگار
