پول دیجیتال

اما و اگرهای امنیتی قراردادهای هوشمند

هرچند برنامه رایانه‌ای زنجیره بلاک (Blockchain) این قول را می‌دهد که در اقتصاد دیجیتال تحول ایجاد کند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد این برنامه تا امنیت و اعتمادی که مدعی تضمین آن است فاصله زیادی دارد. برنامه‌های رایانه‌ای که با زنجیره بلاک کار می‌کنند شکل جدیدی به سیستم مالی داده‌اند اما تبلیغات زیاد و غلوآمیزی که درباره چیزی به عنوان توافقات هوشمند صورت می‌گیرد صرفا مبالغه است. این برنامه یک زمینه کاملا جدید است و کارشناسان فناوری بتازگی پی‌برده‌اند که چگونه برنامه قابل اعتمادی طراحی کنند که افراد پول خود را در آن نبازند.

کد خبر: ۱۱۳۱۷۲۶

بررسی‌ها درباره قراردادهای هوشمند یکی از ارزهای دیجیتال به نام اتریوم (Ethereum) نشان می‌دهد محققان مسائل امنیتی تازه دریافته‌اند که آسیب‌پذیری قراردادهای هوشمند به چه شکلی می‌تواند باشد.

ماشین‌های فروش دیجیتال

اصطلاح «قرارداد هوشمند» را اولین بار رمز نگار دیجیتالی مشهور، ساتوشی ناکاموتو بیش از 20 سال گذشته ابداع کرد. او در این باره می‌نویسند ایده اصلی این است که بسیاری از بندهای قرارداد (مانند وثیقه، تعهد، تعریف حقوق مالکیت و...) می‌توانند در سخت‌افزار و نرم‌افزاری که ما با آن کار می‌کنیم به‌گونه‌ای گنجانده شوند که نقض قرارداد، هزینه بالایی برای طرف نقض‌کننده داشته باشد. زابو ماشین‌های فروش خودکار را که با دریافت سکه، یک محصول و پول خرد را طبق قیمت نمایش داده شده به خریدار ارائه می‌کنند اجداد اولیه قراردادهای هوشمند می‌نامند.

وارد زنجیره بلاک شوید

امروزه رایج‌ترین مفهوم قرارداد هوشمند برنامه رایانه‌ای است که در پایگاه داده زنجیره بلاک ذخیره می‌شود. یک زنجیره بلاک اساسا یک دفتر حساب مشترک است که برای ردیابی دارایی‌ها و تامین ایمنی دفتر حساب از دستکاری شدن، از رمزنگاری و یک شبکه رایانه‌ای استفاده می‌کند. این دفتر حساب در صورت انتقال بیت کوین نیز، تضمین‌های محکمی برای متضرر نشدن دو طرف معامله و انتقال سرمایه طبق توافق صورت گرفته ارائه می‌کند.

اتفاقات جالب قراردادهای هوشمند

با استفاده از یک قرارداد هوشمند، دو نفر می‌توانند سیستمی ایجاد کنند که پول را از حساب یک شخص ـ به‌عنوان مثال پدر و مادر ـ برداشت کرده و آن را در حساب فرزند ذخیره می‌کند (درصورتی که سطح مالی فرزند به پایین‌تر از سطح معینی رسیده باشد) و این ساده‌ترین مثال است. از لحاظ نظری، قراردادهای هوشمند می‌توانند برای برنامه‌‌ریزی انواع مختلف موافقت‌نامه ‌های مالی، از قراردادهای مشتقه گرفته تا مزایده‌ها و حساب‌های اعتباری تضمینی زنجیره بلاک مورد استفاده قرار بگیرند.

فرصت خرید ارزهای دیجیتال جدید

یکی از محبوب‌ترین اپلیکیشن‌های قراردادهای هوشمند، اپلیکیشنی است که رمزنگاری جدید ایجاد می‌کند. تعدادی از این اپلیکیشن‌ها چشم‌انداز اقتصاد نوینی را ارائه می‌کند که در آن یک ارز دیجیتالی هدفمند می‌تواند در یک «سرویس غیرمتمرکز» مانند ذخیره‌سازی داده‌ها یا تجارت با ارز دیجیتال مورد استفاده قرار بگیرد. هیجان سرمایه‌گذار به دلیل نویدهایی که این اپلیکیشن‌ها می‌دهند باعث شده هیاهوی درمورد ICO بالا بگیرد؛ به‌طوری‌که سرمایه‌گذاری در آنها بیش از پنج میلیارد دلار افزایش یافته است.

زیاد عجله نکنید

ایلیا سرگئی، محقق رایانه در دانشگاه کالج لندن که مطالعه‌ای را در زمینه قراردادهای هوشمند منتشر کرده است می‌گوید کارشناسان فناوری هنوز تصویر کاملی از چگونگی ایجاد حفره‌های امنیتی در قراردادهای هوشمند ندارند. کاربران در سال 1395/ 2016 به بدترین شکل ـ پس از آنکه 50 میلیون دلار از به اصطلاح سازمان‌های خودکار غیرمتمرکز که براساس زنجیره بلاک اتریوم کار می‌کردند به سرقت رفت ـ متوجه وجود این حفره‌ها شدند. در ماه نوامبر همان سال نیز حدود 150 میلیون دلار ناگهان در یک مرکز خدمات کیف پول که با اتریوم کار می‌کرد برای کاربران غیر قابل دسترس شد. سرگئی و همکارانش با استفاده از یک ابزار جدید نزدیک به یک میلیون قرارداد هوشمند اتریوم را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند که حدود 34 هزار مورد از این قراردادها آسیب‌پذیر هستند. سرگئی می‌گوید: من معتقدم که تعداد زیادی از آسیب‌پذیری‌ها هنوز کشف و مشخص نشده‌اند.