مرحمت کنید شما زیر شعله بلایای طبیعی را کم کنید!

مرقوم فرموده بودند که رعیت در این زمستان سیاه در ارابه و خیابان و بوستان شب را سر می‌کنند و خلاصه که معاش مختل گردیده است و رعیت سکینه قلبی ندارند و از کار و زندگی افتاده‌اند. لحیه خارانده در بحر تفکر فرو رفتیم. ما هم درست است شاهیم و زمام امور در دست داریم، اما الله وکیلی برای زلزله و پیشگیری و امور متعلقه نمی‌توانیم کاری کنیم. به ناچار وضو ساخته سجاده پهن کرده به تضرع نشستیم و با حی لایزال به لابه و انابه پرداختیم که حضرت باری تعالی بلا بگرداند. هرچند حضرت علیم بما فی‌الصدور است و کلمات را خود از ذهن و زبان ما می‌گذراند، اما کاغذ خواستیم و نوشتیم که در تاریخ بماند.

به نام خودتان!

تصدقت گردیم. قربانت شویم ای فدای تو همه بزهای من! ما بنده‌های خوبی نیستیم و عبودیت نداریم درست، اما به کعبه‌تان قسم این رسمش نیست! به قول خواجه شیراز: از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود. خودتان که می‌بینید رجال مملکت‌که روزبه‌روز قطر چتر بیمه از سرمان کمتر می‌کنند. نان که قیمت جان یافته، جاده‌هایمان که از جنگ چندساله عراق و آمریکا و داعش و ال و بل... بیشتر کشته داده. بخواهیم از مملکت هم خارج شویم کرور کرور از ما مواجب می‌گیرند. آلودگی هوا و روغن پالم و بیماری‌های خاص هم که خودت بهتر ملتفتی چه بر سر رعیت آورده است. یعنی خلاصه می‌خواهیم عرض کنیم خودمان با بلایای غیرطبیعی بلدیم چگونه دمار از خودمان دربیاوریم. مرحمت کنید شما زیر شعله بلایای طبیعی را کم کنید. این‌که یک روز در کرمان زلزله بیاید یک روز در کرمانشاه یک بوهایی می‌دهد! شما با شاه مشکل دارید یا با کرمان، خودتان عالمید ولی ما که نصف عمر شده‌ایم از این ‌همه خبر زلزله. شما مرحمت فرموده منت بگذارید بروید توی تنظیمات ممالک محروسه ایران و تیک حالت لرزه و ویبره را غیرفعال نموده و به صورت سایلنت درآورده و جمعیتی را از هول و نگرانی برهانید. اینجانب به نمایندگی از رعیت نجیب و عزیز ممالک محروسه دست بر کلام‌الله نهاده و تعهد می‌نمایم علاوه بر اطاعت و فرمانبرداری از قوانین مصوب و پروگرام مدون پاره‌ای از مسئولین باحسن نحو با جناب عزرائیل ملک الموت حضرتتان هم کمال همکاری و همدلی به عمل آورده و در تنظیم جمعیت ممالک محروسه کوشا باشیم. زیاده عرضی نداریم یا ارحم الراحمین.