نکاتی در مورد به‌ترین میوه

به گزارش جام جم، به شیرین، مزاج رو به اعتدالی دارد و هرچه به سمت ترشی برود سردی و خشکی آن بیشتر می‌شود.

میوه بخصوص اگر ترش و ملس باشد یا دمنوش و رب آن اگر با شکم خالی مصرف شود چون گس و قابض است موجب یبوست و خشکی مزاج می‌شود. به، اگر با فاصله کم بعد از غذا مصرف شود یبوست آور نخواهد بود.

به ترش، به دلیل طبع سردی که دارد برای گرم مزاجان مفید است و رفع‌کننده اسهال‌های ناشی از صفرا و حرارت زائد بدن است و با این که خاصیت غذایی نسبتا زیادی دارد، اما نوع ترش آن دیرهضم است.

به، میوه‌ای مدر (ادرار آور) است و برای پاکسازی و شست‌وشوی کلیه و مجاری ادرار توصیه شده است.

بوییدن همه انواع به نشاط‌آور بوده و باعث تقویت قلب و مغز می‌شود و اشتها را تحریک و به هضم غذا کمک می‌کند. جویدن به برای تقویت و سفت کردن بافت لثه و التیام زخم‌های دهانی مفید است و سبب پاکسازی دندان‌‌ها می‌شود و دهان را خوشبو می‌کند و اثرات مفیدی برای مغز دارد.

میوه به و دمنوش و رب آن برای جلوگیری از حالت تهوع، سرگیجه و تپش قلب مفید است. خانم‌های بارداری که دچار ویار و تهوع صبحگاهی می‌شوند، صبح ناشتا می‌توانند رب یا رنده این میوه را که ملس یا ترش آن موثرتر است، استفاده کنند. نوشیدن دمنوش به در طول روز برای کاهش تهوع بارداری توصیه شده است.

اغلب به‌های پرورش یافته در ایران عطر و طعم بی‌نظیری دارند، اما انواع وارداتی آن با این که ظاهر مرتب و آراسته‌تری دارند، اما بو و مزه چندانی ندارند. معمولا به‌های زرد رنگ را می‌توانید با پوست مصرف کنید. ابتدا باید خوب بشویید تا پرزهایش جدا شوند.

به را می‌توانید به صورت خلالی برش دهید و روی شوفاژ، بخاری یا شعله ملایم خشک کنید. خشکی به نباید در حدی باشد که خلال‌ها شکننده شوند. اگر خلال‌ها را کمی بو دهید تا کمی تغییر رنگ دهند می‌توانید از آنها یک دمنوش معطر تهیه کنید.

به‌های بوداده را در ظروف در بسته شیشه‌ای نگهداری کنید تا عطر آن خارج نشود.

برای تهیه دمنوش به برای هر نفر یک قاشق غذاخوری خلال به همراه با یک لیوان آب جوش در قوری بریزید و بگذارید 20 دقیقه روی بخار دم بکشد. همچنین می‌توانید به دمنوش به، مقداری زعفران برای تقویت قلب و مغز و خوش‌رنگ‌تر شدن آن بیفزایید.