روایت زنان روهینگیایی از جنایات نظامیان میانمار

به گزارش سی‌ان‌ان، سیرا بیگم، یک زن 28 ساله روهینگیایی از روستای تومرو در ایالت راخین می‌گوید که همسر و برادرانش یک گروه 26 نفره را با خود تا نزدیکی مرز آورده و آنها را از مرز عبور دادند اما خودشان همچنان در ایالت راخین باقی ماندند.

به گفته سیرا بیگم، آنها برای فرار از گارد مرزی بنگلادش، تا شب‌هنگام صبر کردند و سپس وارد خاک بنگلادش شدند، در حالی که نمی‌دانستند کجا باید بروند یا چه باید بخورند. آمنه خاتون، یک زن پناهجوی دیگر روهینگیایی به سی‌ان‌ان گفت که هنگام فرار، ارتش میانمار به سوی او و همراهانش شلیک می‌کرد. به گفته آمنه خاتون، در ابتدا، نیروهای ارتش به همراه غیرنظامیان بودایی، پس از این‌که جسد سه بودایی را در نزدیکی یک روستای روهینگیایی یافتند، عصبانی و دیوانه شدند. پس از آن در نیمه شب به سراغ ما آمدند و کلبه‌های کاهی ما را آتش زدند. ما نیز برای حفظ جان خود به سوی تپه‌ها فرار کردیم.

خاتون می‌گوید که سربازان با استفاده از گلوله‌های خمپاره و مسلسل که در پست‌های مرزی مستقر بود، به سمت آنها شلیک می‌کردند، با این حال وی و خانواده‌اش از موانع سیمی مرزی بالا رفته و به محوطه حائل بین دو کشور میانمار و بنگلادش رسیدند.

وی می‌گوید: گارد مرزی بنگلادش به ما اجازه ورود نداد. در نتیجه مجبور شدیم که همراه تمامی خانواده‌ام در آن منطقه باتلاقی باقی بمانیم. / تسنیم