ماموریت نسل‌سازی در بسکتبال

مقایسه بازیکنان تیم ملی بسکتبال ـ بدون حامد حدادی و اوشین ساهاکیان ـ با نسل طلایی بسکتبال بدون در نظر گرفتن شرایطی که بازیکنان قبلی داشتند همین طور بازیکنان کنونی در موقعیت جدید بسکتبال، اصولی به نظر نمی‌رسد.

هر چند تا زمانی که حدادی و اوشین در تیم ملی بسکتبال حضور دارند، مطرح‌کردن این بحث با رخ نمایی فعالیت فدراسیون برای جایگزینی نسل طلایی از اساس غلط است و اصولا هم نباید بدون شناسایی ساختار عمومی بازی‌ها در ادوار مختلف به لحاظ کمی و کیفی، مقایسه‌ای انجام داد.

شروع فعالیت‌های نسل طلایی بر اساس فعالیت‌های آرام، اما منطقی تر با توجه به نیازهای بسکتبال در اقتضائات زمانی و طی یک دوره هشت تا ده ساله با ماموریت نسل‌سازی برای بسکتبال بحران زده ایران در سال‌های 1375 تا 1380 شکل گرفت. اساس فعالیت‌های این نسل کار پایه‌ای مناسب سراسری و به روز شده در زمان خودش بود که با تجربیات بازیکنان خارجی در سرمایه‌گذاری تیم‌های باشگاهی در هم آمیخت و جهش تیم ملی را با کسب افتخارات متعدد در عرصه بسکتبال آسیا، راهیابی به المپیک و صعود به بازی‌های جهانی همراه داشت.

بنابراین باید به بازیکنان کنونی هم فرصت داد ضمن قدم گذاشتن در مسیر قهرمانی آسیا بتوانند سهمیه المپیک بگیرند. حضور در بازی‌های جهانی با توجه به افزایش سهمیه‌های آسیا برخلاف گذشته که کار دشواری برای نسل طلایی به‌شمار می‌رفت، برای تیم کنونی سخت نیست؛ اما انتظار می‌رود بعد از دو دوره تجربه حضور در رقابت‌های جهانی تیم ایران بتواند از گروه خود صعود کند.

برخلاف بازی‌های انتخابی جهان، بازیکنان کنونی بسکتبال ایران برای راهیابی به المپیک 2020 کار سخت تری به نسبت نسل طلایی دارند. هر چند نسل طلایی بسکتبال به دلیل فرصت‌سوزی و سرمایه‌سوزی فدراسیون بسکتبال، دو دوره المپیک‌های لندن و ریو را از دست داد که در صورت حضور در این بازی‌ها، بسکتبال می‌توانست رکورددار ورزش‌های گروهی ایران در المپیک باشد.

کار سخت بسکتبالیست‌های کنونی برای رفتن به المپیک، قرار گرفتن استرالیا و نیوزیلند بر سر راه‌شان است. همین‌طور برنامه‌ریزی چینی‌ها که در 9 دوره پی درپی مسافر آسیا به المپیک بودند. برنامه‌ریزی چین و اعتبار جهانی بسکتبال استرالیا مهم‌ترین تهدیدهای تیم ملی بسکتبال در راه المپیک 2020 است.

رفتن به المپیک با حضور استرالیا، نیوزیلند و چین برای بسکتبال ایران خیالبافی نیست؛ اما از آنجا که تاکنون ذهنیت‌ها فقط محدود به رقابت‌هایی در اندازه بسکتبال آسیا بوده، سازوکار اصولی و متناسب با رقابت‌های جهانی پیاده نشده است.

محمد رضاپور - ورزش