ورز‌ش‌های مادر، غرق در مشکلات

فدراسیون ژیمناستیک نیز در دوره جدید درگیر ورود و خروج کادر اجرایی فدراسیون است و هنوز مشخص نیست چه برنامه‌ای برای بهبود اوضاع این ورزش مادر دارد.

این در حالی است که تاکنون مسئولان وقت سازمان تربیت بدنی یا وزرای دولت‌های دهم تا دوازدهم وزارت ورزش و جوانان بارها وعده دادند به طور ویژه مشکلات سه فدراسیون از جمله شنا را پیگیری خواهند کرد.

فدراسیون شنا برای ارتقای کیفی و کاهش رکورد ها، ظرفیت سازی کمی ورزشکاران و فرهنگسازی را مهم‌ترین اولویت‌های خود قرار داده است، اما ورزشکاران این رشته در برخی نقاط با کمترین امکانات در حال تمرین هستند بدون آن که وزارت ورزش و جوانان کمترین بهایی به این ورزشکاران بدهد.

این اوضاع شامل حال قهرمانان نوجوان و جوانانی است که برای موفقیت‌های بیشتر به حمایت مسئولان نیاز دارند. شنای ایران با راهیابی تعدادی از ورزشکاران در ادوار مختلف المپیکی، نشان داد استعدادهای خوبی در این ورزش وجود دارد، اما بهای لازم به آنها داده نمی‌شود. در شرایطی که کشورهای همسایه با حقوق‌های آنچنانی به ورزشکاران با تابعیت‌های مختلف درصدد کسب هویت ملی از رقابت‌های ورزشی هستند، مسئولان ورزش ایران با داشتن استعدادهای خدادادی کار خاصی نمی‌کنند و فقط منتظرند خود ورزشکاران با دشواری‌های فراوان به عناوین مهم بین‌المللی برسند.

مربیان خارجی می‌آیند

محسن رضوانی، رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو درباره برنامه‌های این فدراسیون و این که چه باید کرد تا شنای ایران در سطح دنیا مطرح شود، گفت: ما باید برنامه هایمان را به اروپا نزدیک کنیم. مهر امسال تفاهم نامه‌ای مبنی بر تعاملات بیشتر میان ما با ایتالیا، اسپانیا و یونان به امضا می‌رسد. مذاکراتی هم با یک سرمربی گرجستانی برای تیم ملی شنا، یک سرمربی چینی و یک سرمربی از کره شمالی برای هدایت تیم ملی شیرجه داشتیم. البته برقراری ارتباط با خارجی‌ها نفی دانش مربیان ایرانی نیست بلکه ورود سرمربی خارجی برای ورزشکاران ما ایجاد انگیزه می‌کند و سبب آشنایی با تفکرات جدید می‌شود. این همان موضوعی است که تحولی شگرف در تیم ملی واترپلو با حضور الکساندر چیریچ صربستانی به وجود آورد.

رضوانی درباره تجهیزات این فدراسیون هم گفت: ما از همه پتانسیل خود برای پیشرفت شیرجه ایران استفاده می‌کنیم و در حال حاضر تعدادی تخته شیرجه مطابق با استاندارهای روز دنیا خریداری
کرده‌ایم.