شروعی فراتر از انتظار

1. مدافع عنوان قهرمانی، بازی اول را با قدرت برگزار کرد و یکی از تیم‌های خوب ایران را شکست داد. به اعتقاد من، ستاره پرسپولیس، شخص برانکو ایوانکوویچ است که با حفظ تیم فصل قبل نقاط ضعف را هم با بازیکنان جدید ترمیم کرد؛ پس فکر می‌کنم نمایش‌های بهتری نسبت به بازی اول از این تیم ببینیم. تنها جداشده تیم او سروش رفیعی بود که گمان می‌کنم جای خالی او زیاد به چشم نیاید.

2. استقلال قربانی یک سری قوانین مبهم این فوتبال شد. قوانینی که شفاف نیست. استقلال درگیر چنین قوانینی شد و با تیمی نصفه و نیمه به آبادان رفت و باخت. گرچه باید به صنعت نفت و مردم خوب آبادان تبریک بگوییم برای این برد شیرین؛ اما قبول کنیم که استقلال با لشکری از مهره‌های غایب به آبادان رفت. مصاحبه پایان بازی سرمربی استقلال البته تبعاتی برای او خواهد داشت که باید منتظر پیامدهای این جملات بمانیم.

3. استان‌های مختلف ایران، فضایی کاملا متفاوت و گاه متضاد را تجربه کردند. هفته اول تقریبا هفته خوبی برای خوزستانی‌‌ها بود. جدا از فولاد که به مدعی شماره یک قهرمانی باخت، استقلال خوزستان‌ و صنعت نفت آبادان بردی شیرین را تجربه کردند. تیم‌های اصفهانی و مشهدی یکی در خانه و یکی بیرون خانه تساوی را تجربه کردند و تیم‌های تبریزی هم هر دو (در مصاف‌هایی بیرون و داخل خانه) شکست خوردند.

4.حاشیه بزرگ هفته اول شاید مصاحبه سرمربی استقلال بود. گرچه رئیس فدراسیون قدمی به عقب گذاشت و محرومیت بازیکنان استقلال را بخشید؛ اما شاید این واکنش تند تبعاتی برای او داشته باشد که باید منتظر ماند و دید.

5. وظیفه دارم درباره یکی از تیم‌های ریشه‌دار و قدیمی و پرطرفدار فوتبال ایران چند خط بنویسم. سپیدرود تیم مظلومی است. تیمی با اصالت که در شرایط بسیار بدی قرار گرفته است. در رشت همه عاشق این تیم هستند و از صمیم دل می‌خواهند این تیم در لیگ برتر بماند؛ اما آیا با این شرایط، این خواسته عملی است؟ فصل قبل هم صعود تیم به لیگ برتر چیزی در حد معجزه بود. این تیم پتانسیل و هوادار دارد؛ اما چرا پشتوانه‌ای ندارد؟ از سه استان شمالی ما (با این همه استعداد ورزشی) همین یک تیم در لیگ برتر حضور دارد و حیف است که همین یک تیم هم حضوری لرزان در لیگ برتر داشته باشد و هوادارانش نگران سقوط زودهنگام تیم باشند. اگر قرار است به داد این تیم برسند، باید خیلی زود این کار را انجام دهند.

6. عادت کرده بودیم تیم‌‌های باشگاهی، فصل را با نمایش‌هایی خسته‌کننده آغاز کنند و دوران بدنسازی را دلیل این نمایش‌ها بدانند؛ اما هفته اول لیگ برتر کسل‌کننده نبود و این نشان می‌داد کادرهای فنی، زمان‌بندی مناسبی برای شروع و خاتمه دوران بدنسازی داشته‌اند. با وجود آنکه تازه گام به فضای لیگ فصل جدید گذاشته بودیم و گرمای هوا هم اجازه کارایی 100 درصدی را به بازیکنان نمی‌دهد، عملکرد تیم‌ها، عملکردی قابل دفاع بود. کادرهای فنی تیم‌ها زحمت بسیاری کشیدند تا مانند همه تیم‌های باشگاهی دنیا، با آمادگی قابل قبول وارد بازی‌ها شوند. اگرچه معتقدم برای تحلیل کامل تیمها و لیگ این فصل باید از هفته پنجم به بعد وارد عمل شد؛ اما با این حال گمان می‌کنم لیگ این فصل با توجه به آن‌که به جام جهانی منتهی می‌شود، لیگی جذاب و پویا باشد و سود رقابت این لیگ به تیم ملی برسد. گرچه معتقدم برنامه‌ریزی حال حاضر فوتبال ایران، آنقدر هنرمندانه نیست که هم باشگاه‌‌ها و هم تیم ملی سود ببرند.

7. کلام آخر. خیلی خوشحالم که چرخ فوتبال باشگاهی در ایران دوباره به گردش درآمد. خیلی‌ها به لیگ برتر و کیفیت آن ایراد می‌گیرند؛ اما همین لیگ دلخوشی و دلگرمی بسیاری از فوتبالدوستان ایرانی است و آغاز دوباره آن به بخشی قابل توجه از جامعه هیجان هدیه می‌دهد. البته امیدوارم کیفیت لیگ به سطح مطلوبی نزدیک شود تا دلایل متعددی برای دلبستگی به لیگ برتر پیدا کنیم.

امیر حاج رضایی