رضا کیانیان؛ مردی برای تمام فنون

در رابطه با رضا کیانیان بدون شک با باور دوم طرفیم؛ هر چند در اطلاق یکی از هنرها به او باید به عنوان «بازیگر سینما» اولویت دهیم، اما کیفیت توأمان با تعدد فعالیت​​های هنری​​ کیانیان، ما را بر آن می​​دارد که این عناوین را نیز هم​​تراز با بازیگری سینما برایش ردیف کنیم: بازیگر و کارگردان تئاتر، عکاس، نویسنده، پژوهشگر و محقق سینما، فعال اجتماعی، مدیر فرهنگی و... به همه اینها اضافه کنید آن چکشی را که گاه به‌دست می​​گیرد و بر میز حراج آثار هنری در تهران می​​کوبد تا نشان دهد، به اقتصاد هنر هم بی​​توجه نیست و لابه​​لای دغدغه​​های صرفا هنری​​اش، حواسش هست که باید مدام بر تن نیمه​​جان بخش خصوصی هنر، روح دمید تا آن را از گزند و بلایای رسمی به دور داشت. از همین روست که وقتی رسانه​​ها هر روز با خبری در رابطه با او، خروجی​​شان را به​​روز می​​کنند، ما با سیلی از خبرهای متنوع روبه​​رو می‌شویم. همین روزها، هم شاهد برگزای نمایشگاه​​ عکس​​های او با عنوان «دچار آبی بی​​کران» هستیم و هم نمایشی به کارگردانی او بزودی روی صحنه خواهد رفت؛ نمایشی که «حرفه​​ای» نام خواهد داشت با بازی هدایت هاشمی که با «افسانه ببرش»، دل از داوران جشنواره اخیر تئاتر فجر ربود. آقارضا روزی از به​​راه​​انداختن فلان کمپین اجتماعی خبر می​​دهد و دیگر روز از شأن صنفی هنرمندان مقابل این و آن دفاع می​​کند. همه اینها سبب​​ساز تولد شمایلی از هنرمند است که پس از مرگ عباس کیارستمی، همواره خطر انقراضش ما را تهدید می​​کند

رضا کیانیان، از آن دسته بازیگران سینمای ایران است که کارگردانان راحت​​طلب بیشتر سراغ او می​​روند، چون می​​دانند نقش را به او می​​سپارند و تمام. کیانیان همان​​طور که برای رسالت اجتماعی خویش، وقت و انرژی صرف می​​کند، حالا می​​تواند به عنوان یکی از مدیران فرهنگی و اجرایی ما نیز دستی توانا محسوب شود. او چهره بی​​آرام و قرار هنر امروز ماست؛ از هنرهای تجسمی به سینما، از سینما به تئاتر، از تئاتر به نوشتن خاطرات، از نویسندگی به پژوهش سینما و...؛ چهره مرد هنرمند در 65 سالگی.

صابر محمدی