بسیاری از خوانندگان پاپ اصلا خواننده نیستند

فریدون شهبازیان که چندین دهه در حوزه موسیقی کلاسیک، ایرانی و پاپ فعالیت داشته است، از افت سلیقه موسیقایی جامعه ابراز نگرانی می‌کند و نجات موسیقی پاپ کشور از ورطه بی‌سر و سامانی را کاری بسیار سخت می‌داند.
کد خبر: ۹۷۷۵۰۷
بسیاری از خوانندگان پاپ اصلا خواننده نیستند

به گزارش جام جم آنلاین نیمه شهریور سال جاری بود که فرهاد فخرالدینی اعلام کرد تا برآورده شدن درخواست‌هایش از بنیاد رودکی مایل به ادامه همکاری با ارکستر موسیقی ملی ایران در مقام رهبر نیست.
کمتر از یک ماه بعد نام فریدون شهبازیان نه به عنوان رهبر «ارکستر موسیقی ملی ایران» که به عنوان رهبر «ارکستر ملی ایران» (تفاوت تنها در کلمه «موسیقی» است) اعلام شد. این ارکستر که احتمالا تا پایان آذر و سپس در جشنواره موسیقی فجر سال جاری شاهد کنسرت آن خواهیم بود، این روزها مشغول تمرین رپرتواری از قطعاتی آنچه می خوانید بخش هایی از گفت‌و‌گوی خبرآنلاین است با فریدون شهبازیان که علاوه بر عرصه موسیقی کلاسیک و ارکسترال ایرانی، از هنرمندان و آهنگسازان سرشناس در دو میدان موسیقی پاپ و فیلم به شمار می آید و بیش از نیم قرن فعالیت کرده و آثار بسیاری را پدید آورده است.

* در حال حاضر قطعاتی از حسین دهلوی، آهنگساز بزرگ سرزمین‌مان داریم که به من افتخار دادند و آثار خود را برای اجرا در اختیارم گذاشتند. به جز آن، چند اثر از خودم و چند اثر کلاسیک سبُک را اجرا خواهیم کرد.


* اساسا یکی از جذابیت‌های ارکستر ملی ایران حضور خواننده است. سرزمین‌ ما همواره سرشار از شعرای بزرگی بوده است که آثار بی‌نظیرشان هم چنان مورد توجه است و مردم‌مان نیز علاقه‌مند به شنیدن آثار باکلام هستند.

* ارکستر موسیقی ملی ایران، ارکستری است که آقای فرهاد فخرالدینی رهبری آن را بر عهده داشتند اما ارکستر ملی ایران، ارکستری است که من آن را تشکیل داده‌ام و صرفا بر موسیقی ملی ایران متمرکز نیست.
نام کامل ارکستری که رهبری آن بر عهده من است، ارکستر ملی ایران با اجرای موسیقی نوین ایران و جهان است. در همه جای دنیا ارکستر ملی، ارکستری است که با اجرای آثاری از آهنگسازان معاصر سرزمین خود و سرزمین‌های دیگر، عامه مردم را به خود جذب می‌کند. ما نیز در آینده آثاری از موسیقی ملل را اجرا خواهیم کرد که البته منوط به روابط بین‌المللی‌مان هم هست و من در حال حاضر مقدمات آن را فراهم می‌کنم.

* من در ارکستر گلها در کنار بزرگ‌مرد موسیقی سرزمین مان زنده‌یاد روح‌اله خالقی، در ارکستر سمفونیک تهران در کنار رهبران بزرگی هم‌چون زنده‌یاد حشمت سنجری و فرهاد مشکات، در ارکستر مجلسی رادیو - تلویزیون در کنار توماس کریستین داوید، در ارکستر صبا در کنار حسین دهلوی و در ارکستر فارابی در کنار مرتضی حنانه، مصطفی کسروی و فریدون ناصری نوازندگی کردم.

* بی‌فروغ شدن موسیقی ارکسترال طی چند سال اخیر به دلیل کم شدن علاقه‌مندی به این نوع موسیقی است. در سال‌های اولیه دهه شصت و هفتاد بیشتر موسیقی حماسی مرسوم بود و از دهه هشتاد به بعد هم که موسیقی پاپ همه گیر شد. موسیقی پاپ اکنون معضلی است که نمی‌توان هیچ کاری برای آن کرد و نجات از ورطه بی‌سر‌ و‌ سامانی که در آن گرفتار آمده بسیار دشوار است.

* موسیقی پاپ موسیقی روزمره و تاریخ مصرف‌دار است. تاریخ مصرف موسیقی پاپ بیش از یکی دو سال نیست و خواننده‌های آن در این ورطه، به نوبت مشهور می‌شوند و کنار می‌روند. حال آن که آثار بسیاری از خوانندگان موسیقی ملی و سنتی برای سال‌های سال ماندگار می‌شوند چون از عمق و علمی برخوردار هستند که در موسیقی پاپ وجود ندارد. در موسیقی پاپ هر کسی می‌تواند با اسباب‌های الکترونیک، قطعاتی تولید کند اما موسیقی ارکسترال چنین امکانی به خواننده نمی‌دهد.

* معضلات موسیقی پاپ در طول سالیانی که از شکل‌گیری‌ آن می‌گذرد نه تنها حل نشده که افزوده شده است. اصلاح مشکلات موسیقی پاپ و از جمله جلوگیری از خواننده شدن، ترانه‌سرا شدن و آهنگساز شدن هر کسی که از راه می‌رسد زمان می‌برد. اکنون هنرپیشه‌های سینما هم مسحور میدانِ باز و بی در و پیکر این موسیقی شده‌اند و می‌خواهند خواننده شوند. به نظر من هشتاد درصد کسانی که پاپ می‌خوانند اساسا خواننده نیستند.

* نمی‌دانم چرا فراموش کرده‌ایم فقط با داشتن صدایی معمولی نمی‌توان خواننده شد؟ خواننده باید سواد موسیقی داشته باشد و ادبیات بداند. خوانندگانی هستند که حتی نمی‌توانند شعر را از رو بخوانند و به دلیل استقبال کسانی که گوش موسیقی‌شان را از دست داده‌اند، مشهور شده‌اند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها