آنچه از جایگزینی دندان باید بدانیم

پروتز متحرک: بسته به وسعت ناحیه بی‌دندانی، در اشکال مختلف قابل طراحی است و از یک قسمت اکریلی صورتی و یک یا تعدادی دندان مصنوعی که روی آن قرارگرفته است، تشکیل می‌شود. مزیت این نوع درمان، هزینه پایین آن است ولی گاهی دندان‌ها گیر کافی ندارند و ممکن است بیمار حین جویدن یا صحبت کردن با آنها راحت نباشد. بعلاوه در مواردی که بی‌دندانی کامل نباشد، ممکن است برای دندان‌های طبیعی مجاور نیز مشکل ایجاد کند.

پروتز ثابت: از این نوع پروتز معمولا هنگامی استفاده می‌شود که دندان‌های مجاور ناحیه بی‌دندانی حضور دارند و با تراش دادن دندان‌های مجاور می‌توان جای دندان‌های از دست رفته را پر کرد. این نوع درمان بخصوص در مواردی که ناحیه بی‌دندانی خیلی وسیع نیست، برای بیمار راحت‌تر است، زیرا برخلاف پروتز متحرک به دندان‌های مجاور به صورت ثابت وصل می‌شود و نیازی به در آوردن و جاگذاری آن توسط بیمار نیست. با این حال، عیب بزرگ آن نیاز به تراش دادن دندان‌های سالم مجاور است که ممکن است در آینده، سلامت آنها را نیز به خطر اندازد.

ایمپلنت: در حال حاضر، بهترین درمان برای جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته، ایمپلنت دندانی است که بدون آسیب به دندان‌های مجاور قابلیت جایگزینی دندان‌ها را به صورت ثابت فراهم می‌کند. تنها عیب این درمان، هزینه و پیچیدگی بیشتری است که نسبت به دو درمان قبلی دارد. در موارد ساده یا کمی مشکل، بسته به وضعیت استخوان فک، معمولا برای کار گذاشتن ایمپلنت در استخوان فک به یک تا 2 جلسه جراحی نیاز است، اما در مواردی که نیاز به بازسازی استخوان یا لثه است، این جلسات ممکن است تا چهار جلسه افزایش یابد.

تعداد ایمپلنت‌های مورد نیاز از فردی به فرد دیگر و بسته به شرایط متفاوت است، اما برای جایگزینی دندان‌های هر دو فک حداقل به شش ایمپلنت در فک پایین و هشت ایمپلنت در فک بالا نیاز است. البته بسته به نظر دندانپزشک این تعداد می‌تواند کم شود. ناگفته نماند که امروزه در سراسر دنیا، شرکت‌های مختلفی ایمپلنت‌های دندانی تولید می‌کنند. در نتیجه ایمپلنت‌ها با برندهای بسیار متنوعی در بازار وجود دارند که اغلب این محصولات، موفقیت بالایی دارند. بهترین کار اعتماد به دندانپزشک معالج است تا با علمی که در این زمینه دارد و با در نظر گرفتن شرایط محیط دهان شما، سیستم مناسب را برایتان انتخاب کند.

اگر در رعایت بهداشت دهان شامل مسواک زدن، استفاده از نخ دندان خاص و دهانشویه به روش مناسب و مدت کافی سهل‌انگاری شود، ایمپلنت‌ها نیز ممکن است دچار بیماری شوند. در این شرایط و در صورت عدم پیگیری برای بهبود شرایط، احتمال لق و خارج شدن ایمپلنت وجود دارد. بعلاوه سیگار کشیدن، میزان موفقیت ایمپلنت‌ها را به صورت قابل توجه کاهش می‌دهد و توصیه می‌شود قبل از قرار دادن ایمپلنت، این عادت را کنار بگذارید.

دکتر کیوان ساعتی

متخصص دندانپزشکی ترمیمی