اختلال نعوظ را چگونه درمان کنیم؟

در هفته گذشته موضوع اختلال نعوظ را مورد بررسی قرار دادیم؛ یک بیماری جنسی شایع مردانه که به دنبال علل روانی،‌ مشکلات سیستم عصبی، علل عروقی،‌ علل هورمونی،‌ مصرف برخی داروها و... ایجاد می‌شود. باید بدانید برای درمان اختلال نعوظ (Impotence) راه‌های زیادی وجود دارد. اما داروهای گیاهی یا مکمل‌هایی که از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ می‌شوند، مورد تائید مجامع علمی معتبر نیستند. درواقع ما هیچ دارویی نداریم که تمام انواع اختلالات جنسی را در همه بیماران صددرصد درمان کند. برای درمان اختلال نعوظ، چهار خط درمانی وجود دارد که به بررسی آنها می‌پردازیم و پزشک با توجه به شرایط بیمار تصمیم می‌گیرد که مثلا از خط سوم درمانی شروع کند.

خط اول درمانی: در بسیاری از موارد نیازی به تجویز دارو نیست. کافی است بیمار سبک زندگی خود را اصلاح کند. قطع سیگار و مصرف مواد مخدر، تغذیه سالم، ورزش منظم روزانه و داشتن تناسب اندام، کاهش استرس‌های روزمره، کنترل دیابت، مصرف منظم داروهای قلبی عروقی، کاهش کلسترول خون، تغییر داروهای ایجادکننده اختلال نعوظ، برخورد با باورهای نادرست در مورد مسائل جنسی و درمان یائسگی مردانه ازجمله روش‌های موثر است.

خط دوم درمانی: داروهای خوراکی با اثرات محیطی (داروهایی که روی محل تاثیر می‌گذارند) و داروهای خوراکی با اثرات مرکزی (داروهایی که روی نقاط خاصی از مغز تاثیرگذارند)، مشاوره و آموزش یعنی افزایش اطلاعات و آگاهی و ارجاع بیمار به روان شناس و در نهایت استفاده از دستگاه‌ها در این بخش قرار می‌گیرند. البته منظور دستگاه واکیوم است که فقط در برخی بیماران مفید است، اما دستگاه‌هایی که در ماهواره تبلیغ می‌شوند، به هیچ وجه توصیه نمی‌شوند.

خط سوم درمانی: در این خط درمانی از داروهای موضعی استفاده می‌شود. به عنوان مثال به بیمار آموزش می‌دهیم یک ماده دارویی را در محل مناسب به خود تزریق کند؛ مثل بیماران دیابتی که به خودشان انسولین تزریق می‌کنند. گاهی اوقات یک ماده دارویی به شکل شیاف با دستگاه مخصوص وارد مجرای ادرار شده و از طریق مخاط مجرا جذب و موجب نعوظ می‌شود. در برخی موارد هم مواد دارویی خاصی به شکل پماد یا کرم به پوست مالیده می‌شوند.

خط چهارم درمانی: در این خط درمانی جراحی انجام می‌شود. در مواردی که شریان خون‌رساننده به علت شکستگی لگن قطع شده است، می‌توان با عمل پیوند عروق دوباره خونرسانی را برقرار کرد. اگر هم بیمار به هیچ‌کدام از درمان‌های گفته شده پاسخ ندهد، می‌توان برای بیمار پروتز گذاشت. پروتزهایی که در این موارد به کار می‌روند انواع مختلف دارند. یک نوع آن دو تکه و از جنس سیلیکون و نیمه جامد است و براحتی می‌توان آن را خم و راست کرد. پس از گذاشتن این نوع پروتز، نعوظ همواره برقرار می‌ماند. در نوع دیگر که به سه تکه‌ای معروف است، بیمار در زمان مورد نیاز می‌تواند با استفاده از دستگاه، نعوظ ایجاد کند و سپس آن را از بین ببرد. البته عیب نوع سه تکه‌ای گرانقیمت بودن آن است؛ طوری که نوع متوسط آن 15 هزار دلار (نزدیک به 52 میلیون تومان) قیمت دارد.

دکتر محمدرضا صفری‌نژاد

جراح و متخصص بیماری‌های کلیه و مجاری ادراری