رهبر ارکستر ترکیه در راه تهران

پروفسور «ارول اردینج» تا دو هفته‌ی دیگر به ایران خواهد آمد و ارکستر سمفونیک تهران را که این روزها حاشیه‌های زیادی را از سرگذرانده است، برای اجرای یکی از آثار مهم «موتسارت» آماده می‌کند.

کد خبر: ۸۴۹۴۰۴

به گزارش جام جم نوا به نقل از ایسنا، ارکستر سمفونیک تهران 13 و 14 آبان‌ماه، یکی از آثار مهم مذهبی جهان را در تالار وحدت روی صحنه خواهد برد. «مرثیه»‌ی موتسارت یا همان «رکوییم» اثری است که به احترام درگذشتگان اجرا می‌شود و با اجرای گروه کُر همراه است. البته اجرای این قطعه در تهران بدون تکخوان زن روی صحنه خواهد رفت.

رهبری این اجرا برعهده‌ی «ارول اردینج» یکی از رهبران مشهور ارکستر در ترکیه خواهد بود. او ارکسترهایی را در آلمان، هلند، فرانسه، پرتغال، روسیه، اسپانیا، ایتالیا و ... رهبری کرده و مدیر هنری ارکسترهایی در استانبول و آنکارا بوده است. اردینج سال‌ها در دانشگاه آنکارا رهبری ارکستر تدریس کرده و حالا قرار است به‌عنوان رهبر مهمان، ارکستر سمفونیک تهران را برای دو شب اجرا با مدیریت هنری علی رهبری هدایت کند.

علی رهبری درباره‌ی ارول اردینج گفته است: «آقای ارول اردینج یکی از بهترین رهبرانی هستند که واقعا در زمینه‌ی آهنگسازی، نوازندگی پیانو و تدریس رهبری ارکستر شهرت بخصوصی پیدا کرده‌اند. من با او ۳۷ سال پیش در پاریس وقتی چند ارکستر فرانسوی را رهبری می‌کردم، آشنا شدم و از همان زمان هم شیفته‌ی کارش بودم. او فارغ‌التحصیل کنسرواتوار پاریس است و در آهنگسازی از شاگردان بزرگانی مانند احمد سایگون در ترکیه و پیر بولز (آهنگساز مشهور فرانسوی) بوده‌ است. او رهبری را نزد «پیر دروو» یاد گرفته و در نواختن موسیقی جاز مهارت بسیاری دارد.»

پروفسور اردینج، دومین رهبر مهمانی است که در فصل جدید هنری، ارکستر سمفونیک تهران را هدایت می‌کند. اولین رهبر مهمان ارکستر، نصیر حیدریان بود که پس از سال‌ها، برای اجرای «اپرای عاشورا» به ایران دعوت شد و چند شب این اثر را روی صحنه برد. «اپرای عاشورا» با اجرای پرحاشیه‌اش واکنش‌های متفاوتی را درپی داشت. با وجود این‌که وزیر ارشاد، دفاع قاطعی از این اثر کرد، شاید همین واکنش‌ها خاطره‌ی شیرینی برای نصیر حیدریان از اجرا در کشورش باقی نگذاشته باشد.

با این حال، دعوت از رهبر ارکسترهای حرفه‌ای، اقدام مهمی است که شاید در سال‌های گذشته چندان به آن اهمیت داده نشده است. ارکستر سمفونیک معمولا هر چند سال یک‌بار با رهبر ارکستری ثابت فعالیت می‌کرده و کمتر شاهد دعوت از چهره‌های مختلف هنری به این ارکستر بوده‌ایم.

مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران درباره‌ی اهمیت این موضوع معتقد است: «حضور رهبران مهمان برای ارکستر سمفونیک تهران نه‌تنها از دغدغه‌های ۴۰ سال گذشته‌ی من بوده، بلکه آن را از همان هفت‌ماه پیش در اولویت‌ کاری خودم قرار دادم. دلیلش هم این است که در برخی کشورها که ایران هم جزو آن‌ها محسوب می‌شود، یک مدیر هنری یا رهبر اصلی ارکستر آمده و اغلب کنسرت‌ها را به خودش اختصاص داده است و اگر هم مهمانی دعوت می‌کرده، باز هم از روی حساب و کتاب‌های بده و بستانی انجام می‌شده است.»

علی رهبری همچنین می‌گوید: «با این سیستم، این رهبر نه فقط مواظب مقام خودش بوده، بلکه به‌خاطر این‌که هر رهبر ارکستر (مانند من در تهران) بابت تعداد رهبری‌هایش حقوق می‌گیرد، به این ترتیب بیشترین اجراها را برای خودش در نظر می‌گرفته و در مواردی هم که به‌ندرت رهبر مهمانی می‌آمده، رهبر دائم به‌خاطر جا عوض کردن با او، مشغول کار با ارکستر رهبر مهمان بوده‌ است. این کار در بعضی کشورها مانند پرتغال، اسپانیا، ایتالیا و بویژه در کشورهای بلوک شرق مرسوم بوده که البته من نامش را فقط فساد مطلق می‌گذارم.»

او اضافه می‌کند: «گذشته از این موارد، یک ارکستر خوب در سطح بین‌المللی نیاز به رهبران خوب است. به همین دلیل هم بنده از اول کارم در اسفندماه قول دادم که راه را روی رهبران ایرانی و خوب خارجی باز خواهم کرد. اولین رهبر مهمان‌مان هم آقای نصیر حیدریان بودند که ۱۸ سال به ایران اصلا دعوت نشده بودند.»