سعی می‌کنم که مشکلات شخصی روی اجرایم تأثیر نگذارد

ملیحه بسطامی در خصوص ویژگی اجرا در برنامه‌های تلویزیونی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: از روز اولی که وارد این عرصه شده‌ام، سعی کرده‌ام که اتفاقات فردی روی اجرایم تأثیری نگذارد. چرا که مشکلات، خواه ناخواه روزهای خوب و ناخوب را رقم می‌زنند اما تلاش می‌کنم هنگام اجرا هیچ یک از این موارد را با خودم همراه نداشته باشم.

وی افزود: مورد بعدی که سعی می‌کنم حتی الامکان آن را رعایت کنم ادب و احترام به مخاطب است. مخاطبی که رو به روی من قرار گرفه از اقشار مختلف و از سنین متفاوت، چه افراد مسن با موی سپید و چه جوانان هستند، بنابراین تواضع و احترام در برابر آن‌ها برایم ضروری است.

بسطامی در خصوص تفاوت اجرا در گذشته و حال حاضر، گفت: به طور کل تفاوت‌های زیادی کرده‌اند. سبک اجرا تغییر کرده است و این به سبب تغییر مدل فکری مخاطب است اگر به مدل اجرای سال‌ های 70-60 نگاه کنیم متوجه فرق آن‌ها با اجرا در زمان حال خواهیم شد. این تفاوت‌ها در مدل گفتگو، ایستادن، نشستن و ... وجود دارند.

وی افزود: من اهل قضاوت نیستم که بگویم اجراها هم‌اکنون بهتر شده یا بدتر کسی صلاحیت قضاوت را دارد که شاهد یک دوره اجرا از قدیم تاکنون بوده باشد؛ در واقع یک کارشناس خبره همچنین مخاطبان نیز قابلیت نقد به نحوه اجرای مجری را دارند. در نهایت مخاطبان و کارشناسان بهترین قاضیان هستند.

مجری برنامه «روز آمد» اظهار داشت: قبل از حضور در برنامه باید با مهمان به طور حضوری و یا تلفنی گپ زده باشم زیرا ارتباط خوبی از این طریق برقرار می‌شود. به علاوه برای مهمانی که تا به حال در برنامه تلویزیونی نبوده یک پیش زمینه فکری ایجاد می‌شود. نمی‌گویم مجری اشراف کامل داشته باشد اما دارای یک بلدی در اجرای برنامه باشد.

بسطامی افزود: مجری باید با طرح سوالات درست و منطقی به کارشناس حق داده و با هدایت، سؤالات درستی را از کارشناس و مهمان بپرسد.

وی در خصوص اجرا در برنامه‌های زنده و تولیدی گفت: در سال 87 یک‌بار در برنامه تولیدی حضور یافتم، اما از سال 89 به بعد تمام اجراهایم در برنامه‌های زنده بوده است. برنامه زنده دارای هیجان خوبی است. حس و حال برنامه زنده در لحظه بوده و با مخاطب وارد یک حس مشترک می‌شویم. درست است که استرس و کنترل در برنامه زنده دشوار است اما من این اجرا را ترجیح می‌دهم.

مجری برنامه «روز آمد» در مورد ویژگی‌های بصری برنامه‌های تلویزیونی بیان کرد: ویژگی‌های دیداری عوامی‌اند که باعث تفاوت بین رادیو و تلویزیون می‌شوند. به طور مثال در یک برنامه صبحگاهی انرژی، نوع رنگ، فضا، موسیقی، وله و... کمک کننده است. چرا که باید انرژی را انتقال دهند. قضیه در یک برنامه مذهبی کمی متفاوت‌تر است فضا در این نوع برنامه‌ها واقعی‌ترند.

وی تصریح کرد: از بین مجریان برای آن‌هایی که از قدیم فعال بوده‌اند ارزش بسیاری قائلم. این بدین معنی نیست که به کار مجریان کنونی ایراد وارد است، نه! آن چیزی که برای خود من ارزش است ادب موجود در اجرای مجریان قدیمی است.

بسطامی افزود: در حال حاضر نوع اجراها متفاوت شده است. اسم فرد خاصی را نمی‌برم و برای تک‌تک همکاران احترام بسیار قائلم. هر کس در این عرصه فعالیت کرده، شرایط سختی را پشت سر گذاشته و در این راه موی سپیده کرده. این کار فضای پراسترسی است. مجری در لحظه نقد می‌شود بنابراین در لحظه باید درونیات خود را کنار بگذارد و به طور کامل، مستقیم و شفاف رو به روی مخاطب قرار بگیرد. به همین دلیل کسانی که در این کار باقی می‌مانند انسان‌های ارزشمندی هستند و باید حرکت آن‌ها حفظ شود.