درس مورد علاقهاش چیزی نبود جز برنامهنویسی و کار با رایانه. محیالدین از ابتدا با نرمافزار و سرویسهای متنباز کار کرده بود و به این محیط علاقه داشت. از طرفی به سرویسهای مشابهی همچون لینوکس یا ویکیپدیا که خدمات رایگان به کاربران اینترنت ارائه میکنند، با تردید نگاه میکرد. همیشه از خودش میپرسید چرا و چطور این همه آدم برای چنین خدماتی وقت میگذارند، در صورتی که محصولشان رایگان است و پولی بابت آن نمیگیرند؟
تولد ایده
از روی کنجکاوی تحقیق کرد و متوجه شد افراد، داوطلبانه برای این سایتها و سرویسها کار میکنند و درآمدشان کمکهای اهدایی است که کاربران بنا به وسع خود به آنها پرداخت میکنند. محیالدین با جستجوهایش یاد یک چیز جالب هم افتاد که ممکن است به ذهن هر کسی خطور کند، اگر همه جمعیت یک کشور، نفری هزار تومان جمع کنند آن گاه مقدار زیادی پول جمع میشود که کاری بزرگ میتوان با آن انجام داد.
نتیجه تحقیقاتش این اطمینان را به او داد که برآیند سرمایه و قدرتهای کوچک میتواند قدرتهای بزرگی را بسازد؛ نتیجهای که آزمون خود را پسداده است، از سایتهایی نظیر ویکیپدیا تا کیکاستارتر. کار کردن روی این موضوع باعث شد جرقهای در ذهن محیالدین روشن شود و به این فکر بیفتد در ایران نیز چنین مرکزی راه بیندازد. ایدهاش این بود که یک سایت جمعآوری اعانه تاسیس کند تا هر کسی که برای راهاندازی کارش به سرمایه نیاز دارد بتواند با کمک خواستن از مردم پول مورد نیازش را جمع کند. او نام ایده خود را دونِیت (2nate) -در انگلیسی به معنای اهدا کردن - گذاشت و تصمیم گرفت وقتش را صرف راهاندازی آن کند.
تلاش
محیالدین چندان اعتقادی به کار گروهی نداشت و فکر میکرد چون میتواند همه کارهای مورد نیازش را خودش انجام دهد، بهتر است به تنهایی روی دونیت کار کند. در برنامهنویسی تبحر داشت و دیگر کارها مثل طراحی و گرافیک را هم خودش انجام داد. پس از چند ماه تلاش و کار در یک مراسم استارتآپ ویکند ـ که افراد ایدههایشان را در برابر جمع اعلام میکنند و از همدیگر کمک میگیرند ـ شرکت کرد اما توفیقی بهدست نیاورد. در آن جمع به ایدهاش خندیدند و گفتند چنین چیزی از ابتدا شکست خورده است.
تا آن هنگام، محیالدین آن قدر به ایدهاش ایمان نداشت، اما نظرات منفی آن جمع کوچک باعث شد یک تصمیم بزرگ بگیرد و هر طور شده دونیت را راه بیندازد و به آنها ثابت کند چنین کاری در ایران هم شدنی است. به خانه برگشت و جدیتر از گذشته به کارش ادامه داد تا اینکه یک روز از طرف مرکز شتابدهی پیغامی گرفت که از او دعوت کرده بودند برای مصاحبه درباره ایدهاش به آنجا برود. پیشنیاز شرکت در مصاحبه یک اسلاید معرفی ایده بود که او آن را نداشت، بنابراین مدتزمانی که از خانه در شیراز تا تهران در راه بود روی اسلاید کار کرد و روز بعد آماده در جلسه حاضر شد. قرار مصاحبه کاملا خوب پیش رفت و از ایده خوششان آمد، اما مهمترین موردی که با آن کنار نمیآمدند نبود تیم بود؛ زیرا محیالدین تنها بود و همه کارها را خودش انجام داده بود. در نهایت با این شرط که بسرعت تیم تشکیل بدهد، قبولش کردند و او با دونیت وارد مرکز شتابدهی شد.
نام: محی الدین سنیسل سن: 25 سال تحصیلات: دیپلم ریاضی فیزیک نام ایده: دونیت (2nate) سایت: 2nate.com |
محیالدین تیمش را تشکیل داد و تازه متوجه شد کار گروهی چقدر بهتر است و افسوس خورد کاش از ابتدا با یک تیم دونیت را شروع کرده بود. با امکانات و کلاسهایی که مرکز شتابدهی برگزار کرد، کار را پیش بردند. نسخه اولیهای از دونیت آماده شد، اما کمتر کسی به این سایت اعتماد میکرد و نظرات چندان مساعد و مثبتی در مورد آن وجود نداشت. برای مثال میگفتند مردم مگر دیوانهاند پولشان را در این سایت خرج کنند؟ مساله فرهنگسازی و جلب اعتماد، موضوع کلیدی و مهمی بود که بسیار سخت بود، هرچند مشابه چنین کاری در دنیای واقعی وجود دارد؛ مردم در جشنهای نیکوکاری حاضر میشوند و پول میدهند تا کار عدهای دیگر راه بیفتد، با این حال فرهنگ این کار بهصورت آنلاین و برای راهاندازی یک کسب و کار فناوری همچنان در ایران غریبه است.
ایده به کجا رسید؟
تقریبا 8 ماه از راهاندازی سایت دونیت میگذرد و در این مدت توانسته حدود 30 میلیون تومان از طرف 1100 نفر حامی پول جمع کند و به دست صاحبان کار برساند.
دونیت اکنون یک تیم 6 نفره دارد و از یک استارتآپ به یک شرکت تازه تاسیس تبدیل شده و در مرحله جذب سرمایهگذار به سر میبرد. محیالدین که برای راهاندازی دونیت از شغل، درآمد و زندگی عادی محروم شده احساس پشیمانی نمیکند و معتقد است ارزشهای زندگیاش را پیدا کرده و تصور بچههای مدرسه یک روستای محروم را که به کمک پولهای جمعآوری شده از سوی دونیت صاحب رایانه شدهاند، لذتبخشترین صحنه زندگیاش یاد میکند. توصیه او به افرادی که ایدهای در سر دارند این است که منتظر شرایط ایدهآل نمانید و اگر هدفی در سر دارید شروع کنید و به این فکر نکنید که آخر چه اتفاقی خواهد افتاد.
2nate چیست؟
دونیت یک سایت جمعآوری اعانه یا به زبان سادهتر یک خیریه مردمی آنلاین است که کمککنندهها مردم هستند و کمک گیرندهها کسب و کارهای تازه تاسیس فناوری. میتوان از سایتهایی نظیر کیکاستارتر (kickstarter.com) یا ایندیگوگو (indiegogo.com) یاد کرد که سایتهای خارجی جمعآوری اعانه هستند و دونیت قرار است نمونه ایرانی آن باشد.
برای کمک گرفتن از دونیت نخست باید در آن ثبت نام کنید و طرح، پروژه یا هر چیز دیگری که کارتان را تشریح کند برای سایت ارسال کنید. فیلتر دونیت برای قبول کردن کار سختگیرانه است، به نوعی که پروپوزال باید منطقی و قابل اجرا باشد سپس از فرد خواسته میشود طرحش را برای خانواده و دوستان نزدیکش ارائه کند تا ببینند افراد آشنا چقدر به آن اعتماد میکنند و پول میدهند. پس از عبور از این مراحل و احراز هویت، صاحب پروژه مبلغ مورد نیازش را اعلام میکند و پروژه روی دونیت به نمایش در میآید و هر کسی میتواند از حداقل 2 تا 500 هزار تومان به آن پروژه کمک کند. هر پروژه با توجه به نوع آن در قالب یک کمپین بین 1 تا 3 ماه روی دونیت باز میماند تا مردم کمک کنند. پس از اتمام این زمان پول جمع شده به شرط اینکه دقیقا به رقم اعلام شده از سوی صاحب آن برسد به او اهدا میشود تا کارش را شروع کند. در غیر این صورت تمامی پولها به اهداکنندهها بازگشت داده میشود.
مزیت دونیت این است که چون مبلغ درخواستی کم است اعتماد به وجود میآید و حامیها انتظار بازگشت پولشان را ندارند. ضمن اینکه صاحب پروژه میتواند برآوردی رایگان از اقبال عمومی برای طرحش به دست بیاورد و متوجه شود که اصلا بازاری برای این کار وجود خواهد داشت یا خیر.
اکنون تنها پروژههای فناوری، خیریهها و NGOها میتوانند طرحهایشان را روی دونیت بگذارند، ولی بزودی کارهای دیگری همچون پروژههای هنری نیز مشتری این سایت خواهند شد.
رامین فتوت
کیوسک تلاش
ضمانت در ایده «لندم»
تلاش 2 شماره پیش با عنوان «دادوستد دیجیتال» که در کلیک 516 چاپ شد در مورد جوانی ایرانی بود که ایدهاش ساخت یک اپلیکیشن برای ایجاد محیطی برای قرض دادن و قرض گرفتن اموال دوستان است. درباره این مقاله خانم افشاری از کرج برایمان نوشته ایده «لِندم» خوب است، اما چه ضمانتی وجود دارد که وسیله قرض داده شده را بتوان سالم پس گرفت؟ او در ادامه گفته فقط اعتماد دوستانه کافی نیست.
این مساله را با آقای فلاح، موسس و ایدهپرداز لندم در میان گذاشتیم، پاسخ او این بود: «لندم از فهرست مخاطبان گوشی شما استفاده میکند، بنابراین شناختی از طرف مقابل که میخواهید چیزی به او قرض بدهید یا بگیرید دارید. اما با وجود این ما هم معتقدیم این اعتماد کافی نیست و به محض بزرگتر شدن شبکه لندم طرحی همچون بیمه در نظر داریم که کاربران میتوانند با پرداخت مبلغی جنس خود را بیمه کنند تا مبادله اموال گرانقیمتتر نیز بدون مشکل انجام شود.» در ضمن بد نیست بدانید اپلیکیشن لندم اکنون در فروشگاه گوگلپلی قرار گرفته است.
نظرتان در مورد این ایده چیست؟ پیشنهادها و انتقادهای خود را درباره تلاش این هفته با ما در میان بگذارید. کلیک حرفهای شما را به گوش محیالدین سنیسل میرساند. شاید در آینده نه چندان دور یکی از اعضای طرح او شدید. علاوه بر این، کلیک دست افرادی که توانستهاند ایده دانشبنیان خود در فضای آی.تی را به یک کسب و کار تبدیل کنند به گرمی میفشارد. ما را از شنیدن ایدههای خود محروم نکنید، کلیک بیصبرانه منتظر شماست.
شماره پیامک: 300011226 آدرس ایمیل: Click@jamejamonline.ir
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
بهتاش فریبا در گفتوگو با جامجم:
رضا کوچک زاده تهمتن، مدیر رادیو مقاومت در گفت گو با "جام جم"
اسماعیل حلالی در گفتوگو با جامجم: