من و تو انسانیم؛ بیا یکدیگر را دوست بداریم

در این نوشتار به نکاتی چند در مورد اصول کلی ارتباط و معاشرت صحیح با دیگران می‌پردازیم.

رفتار دوستانه با دیگران

در ابتدا بکوشیم مردم را دوست بداریم. برای این که مردم را دوست داشته باشیم باید از ته دل بخواهیم و با کلماتی که به زبان می‌آوریم و رفتاری که از خود نشان می‌دهیم به آنها ثابت کنیم که چقدر دوستشان داریم؛ البته این کار مستلزم تلاش و کوشش است. این نکته خیلی مهم است تا مردم مطمئن نشوند که ما صادقانه دوست‌شان داریم، ممکن نیست روابط‌مان با آنها بهتر شود. برای مثال، وقتی با تلفن صحبت می‌کنیم، کلمه «سلام» را با لحنی دوستانه و خوشایند ادا کنیم تا نشان دهیم از تماس آن فرد چقدر خوشحال هستیم، زیرا لحن صحبت کردن، آهنگ صدا و میزان علاقه ما به مکالمه، نقش زیادی در روحیه مخاطب خواهد داشت.

توجه به احساسات

برای این که دوستدار مردم باشیم به تمرین احتیاج داریم، یعنی باید مراقب عواطف و احساسات آنها باشیم و هیچ‌وقت اسباب رنجش آنان را فراهم نکنیم. به همین دلیل بهتر است به طور پیوسته به اعمال و رفتار خوب آنها توجه کنیم و احترام آنان را نگاه داریم. به این نکته توجه کنیم کسی که خودش را دوست نداشته باشد، بدون شک دیگران را دوست نخواهد داشت، زیرا راه و رسم دوست داشتن دیگران این است که در ابتدا باید خودمان را دوست بداریم تا بتوانیم دیگران را نیز دوست داشته باشیم. همچنین خیرخواهی در روابط انسانی‌ باید به طور واقعی باشد.

احترام گذاشتن به نام افراد

بیشتر مردم نام خود را به همه نام‌های دنیا ترجیح می‌دهند. اگر اسم آنها را فراموش کنیم یا بخوبی از عهده تلفظ‌شان بر‌نیاییم موجب رنجش خاطر آنان خواهیم شد؛ زیرا اسم هر فرد زیباترین و مهم‌ترین صدا در گوش اوست.

گاهی به یاد آوردن یک اسم بخصوص اگر تلفظش سخت باشد، در بعضی موارد سخت است، به همین دلیل بیشتر مردم به جای این که وقت بگذارند و آن اسم را چند بار تکرار کنند یا بنویسند تا یاد بگیرند، ساده‌ترین راه را انتخاب می‌کنند و صاحب اسم را با نام مستعار صدا می‌زنند، اما باید بدانیم اسم است که انسان‌ها را از هم متمایز می‌کند و به هر کس شخصیت منحصر به فردی در میان دیگران می‌بخشد. پس سعی کنیم اسم اشخاص را به ذهن بسپاریم و آنها را با نام نیک صدا بزنیم؛ زیرا با این کار به آنها ثابت می‌کنیم که برای ما مهم هستند و دوستشان داریم.

تحسین صادقانه

همه انسان‌ها به لحاظ داشتن غریزه «حب نفس» دوست دارند که مورد توجه دیگران قرار بگیرند. توجه به این نیاز‌ در حدی که به افراط کشیده نشود و آثار سوء نداشته باشد، عاملی در جهت تغییر رفتار آنهاست. به این ترتیب، همیشه کاری کنید که طرف مقابل احساس مهم بودن کند. اگر قرار باشد ان قدر خودخواه و مغرور باشیم که نتوانیم صفات و ویژگی‌های خوب دیگران را ببینیم و با تحسین صادقانه، آنها را خوشحال کنیم، بدون شک با شکست مواجه خواهیم شد؛ زیرا یک قانون بسیار مهم در روابط میان انسان‌ها وجود دارد‌ که اگر از آن قانون پیروی کنیم، دوستان زیادی خواهیم داشت و آن قانون این است: «با دیگران همان‌گونه رفتار کنیم که دوست داریم با ما برخورد کنند.»

بخشیدن اشتباهات

حفظ ‌آبروی‌ مردم، مهم‌ترین نشانه دوستی و احترام برای آنهاست. آبرو، سرمایه گرانبهایی است که اگر بریزد، به آسانی قابل جبران نخواهد بود. بنابراین اشتباهات و خطاهای دیگران را ببخشیم و هیچ‌وقت سعی نکنیم‌ آبروی کسی را ببریم و او را خوار، بی‌مقدار و کوچک کنیم.

بنابراین اگر می‌خواهید روابط انسانی‌تان با دیگران بهتر شود، باید از رفتار و گفتاری که موجب آزار و اذیت دیگران می‌شود و به شخصیت آنها لطمه وارد می‌کند، جدا خودداری کنید.

کمک کردن

اگر می‌خواهیم خیرخواه مردم باشیم، باید همیشه آماده کمک کردن به آنها باشیم و در کارها و گرفتاری‌هایشان در کنارشان باشیم. محبت کردن چیزی نیست که مردم بتوانند براحتی آن را فراموش کنند. خوب است بعضی وقت‌ها از حرکت بایستیم و از خود بپرسیم‌ اخیرا به کسی کمکی کرده‌ام؟! یا اگر احساس می‌کنیم‌ روابط‌مان با دیگران صمیمانه نیست، بکوشیم‌ راهی پیدا کنیم تا به او کمک کنیم. پس دلسوز و یاری‌کننده مردم باشیم و هیچ‌گاه اجازه ندهیم‌ این شعله عشق و محبت در دل ما خاموش شود؛ زیرا این‌گونه روابط ما با بیشتر مردم استوار و پابرجا خواهد ماند.

شنونده و گوینده خوب بودن

اگر می‌خواهیم همصحبت خوبی باشیم، باید شنونده خوبی باشیم و سعی کنیم درباره موضوعاتی حرف بزنیم که مخاطب ما به آن علاقه دارد. همچنین داشتن تواضع و فروتنی در رفتار و گفتار ما می‌تواند‌ مایه تقویت دوستی شود؛ اما باید به این نکته توجه داشته باشیم که نباید اعمال ما ساختگی و مصنوعی باشد، بلکه باید صادقانه باشد، زیرا دیگران متوجه ساختگی بودن رفتار و گفتار ما نسبت به خودشان می‌شوند.

عذرخواهی کردن

اگر ناخواسته کسی را ناراحت کرده‌ایم، سعی کنیم اشتباه خود را جبران کرده و از طرف مقابل صادقانه عذرخواهی کنیم؛ زیرا عذر‌خواهی کردن موجب تقویت رابطه ما با دیگران می‌شود.

و در پایان اگر می‌خواهیم دیگران با دیدن ما احساس خوبی داشته باشند، باید خود ما از دیدن آنها شاد شویم و در کنار آنها اوقات خوب و خوشی را سپری کنیم.

نسرین علی محمدی / چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)