عارضه هیدروسفالی بیماری رایج مردم این شهر شناخته شده است

کشف سفال‌های جدید در کاوش‌های شهر سوخته

چهاردهمین فصل از کاوش‌های شهر سوخته با نتایج مهمی از کاوش‌های باستان‌شناسان به‌پایان رسید. سرپرست هیات باستان‌شناسی به همراه اعضای هیات‌ درباره دستاوردهای این فصل کاوش اظهار کردند که عارضه هیدروسفالی، بیماری رایج مردم شهر سوخته بوده و خمیرو تنها سفال این محوطه باستانی است که شکل و نوع ساخت آن از 5000 سال قبل تا به‌ امروز تداوم داشته است.
کد خبر: ۷۶۵۲۱۰

به‌گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی، چهاردهمین فصل از حفاری‌های شهر سوخته در حالی در منطقه مسکونی این محوطه باستانی انجام شد که باستان‌شناسان با کشف سازه‌های معماری ارزشمند، تعدادی دیوار قطور و چند اتاقک را در کنار دیوارهایی که متعلق به دوره چهارم استقرار (اواخر دوره مفرغ) است شناسایی کردند.

در دو گمانه در شمال دیوار اصلی نیز مقادیر بسیار زیادی پارچه‌ به‌دست آمد. چنانچه بزرگ‌ترین قطعه پارچه یافت شده در شهر سوخته به طول 60 سانتی‌متر و با عرض 40 سانتی‌متر است.

سیدمنصور سجادی، سرپرست هیات باستان‌شناسی شهر سوخته در باره سفال‌های ناشناخته‌ دوره چهارم گفت: پیش از این مشابه این سفال‌ها در شهر سوخته مشاهده نشده بود.

وی تاکید کرد: خمیرو یک نوع سفال شهر سوخته محسوب می‌شود که در قبور شمالی گورستان مشاهده شده است. این سفال را امروزه مردم بلوچ با همان سبک و سیاقی که 5000 سال پیش وجود داشته، استفاده می‌کنند. ولی این‌که چگونه این شکل و فرم خمیرو از 5000 سال پیش تاکنون تداوم پیدا کرده، جای تامل است.

غلامرضا مولایی، دانشیار دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران نیز در این باره گفت: در کاوش‌های شهر سوخته از اتاقکی که به‌نظر می‌رسید اصطبل است، تعداد زیادی فضولات حیوانی (گوسفند و بز) جمع‌آوری شد تا با مطالعه و آزمایش به نوع انگل‌های شهر سوخته پی ببریم.

به‌گفته وی، هر چند به‌دلیل ساختار خاک احتمال رسیدن پژوهشگران به انگل ضعیف است، اما با توجه به نمونه‌های متعددی که جمع‌آوری شده به‌نظر می‌رسد که نتایج قابل قبولی در این زمینه به دست آوریم. با این حال تا این لحظه هیچ انگلی در شهر سوخته شناسایی نشده است.

وی گفت: بیشترین قبور گورستان شهر سوخته سردابه‌ای است. این در حالی است که مطالعاتی که روی این قبرها با توجه به شکل و فرم و اشیای‌ داخل آن انجام گرفته، حاکی از آن است که اسکلت‌های درون آن مونث بوده‌اند و این موضوع همچنان موقعیت برجسته زنان در شهر سوخته را تائید می‌کند.

مریم‌ رمضانی، انسان‌شناس نیز با حضور در چهاردهمین فصل حفاری شهر سوخته، نتایج داده‌ها و اطلاعات استخوانی و دندانی را که در 13 فصل توسط فرزاد فروزانفر مورد بررسی قرار گرفته بود تائید کرد.

رمضانی عارضه هیدروسفالی را بیماری رایج شهر سوخته دانست و افزود: در این کاوش سه نفر مبتلا به بیماری هیدروسفالی، یک نفر با عفونت پوستی، یک فرد با چسبندگی مهره‌ کمر و یک کشیدگی دندان شناسایی شده‌اند.

وی تاکید کرد: میانگین سنی مردمان شهر سوخته بالا نیست و فقط یک زن با سنی بیش از 45 سال مشاهده شده است.

به‌گفته این انسان‌شناس، مردم شهر سوخته از قامت متوسطی برخوردار بودند به‌طوری که میانگین قد خانم‌ها از 160 تا 165 سانتی‌متر و میانگین قد آقایان از 165 تا 170 سانتی‌متر برآورد می‌شود. در این میان، زن صاحب چشم مصنوعی استثنا محسوب می‌شود؛ زیرا قامت او از 176 تا 180 سانتی‌متر تخمین زده می‌شود.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها