از روزنامه‌نگاری تا بردن نوبل و حالا بازیگری

یوسای جوان در جامعه در حال توسعه و استبداد زده خود مانند بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین، فقر و سیاسی‌کاری و بزن بهادر و عشق و خیانت مردمانش را به چشم دید و با پوست و گوشت و خون تجربه کرد تا بعدها در آثارش چنان تصویری از این سرزمین‌ها ارائه دهد که انگار خواننده خود در آن کشورها زندگی می‌کند.

ماریو بارگاس یوسا که در 20 سالگی اولین داستان‌هایش را در مجله‌ای در لیما، پایتخت پرو منتشر کرد، هرگز فکرش را هم نمی‌کرد در کنار مارکز و فوئنتس به یکی از سه غول ادبیات آمریکای جنوبی تبدیل شود اما او با خلق کتاب‌های ماندگاری مانند «سور بز»، «گفت‌وگو در کاتدرال»، «سال‌های سگی» و «جنگ آخرالزمان» نه‌فقط به این جایگاه رسید، بلکه حتی توانست همین چند سال پیش سرانجام نوبل ادبیات را هم تصاحب کند.

حالا این رمان‌نویس که تنها بازمانده از میان آن سه غول آمریکای‌جنوبی است، در 78 سالگی به دنیای بازیگری قدم گذاشته است.

او هفته آینده برای اولین‌بار روی صحنه تئاتر می‌رود و نقشی را در نمایش خودش ایفا می‌کند. یوسا می‌خواهد در اقتباس «قصه‌های طاعون» در اسپانیا روی صحنه برود.

این نویسنده 78 ساله درباره این تجربه جدید خود می‌گوید: تجربه وحشتناکی است. عصبی‌ام‌، عصبی‌. احساس ترس‌، وحشت و اضطراب دارم. در عین حال خیلی تحریک‌کننده و هیجان‌انگیز است. این تجربه‌ای جوان‌کننده و نو برای من است.

یوسا «قصه‌های طاعون» را با الهام از شاهکار قرن چهاردهمی بوکاچیو ساخته است. گرچه داستان درباره مبارزه چهار شخصیت اصلی بیماری طاعون است‌، اما او تاکید می‌کند که اثرش را با نگاهی به معضلات روز جامعه روی صحنه می‌برد.

به گزارش ایسنا و به نقل از وال استریت ژورنال‌، یوسا معتقد است تروریسم، طاعون زمان ماست و فرهنگ سلاحی فوق‌العاده است که با آن می‌توانیم بخوبی از خود دفاع کنیم.

نمایش «قصه‌های طاعون» یوسا از هشتم بهمن (بیست‌وهشتم ژانویه) تا اول ماه مارس در خانه اپرای مادرید اجرا خواهد داشت.

یوسا پیش‌تر نیز در سمت کارگردانی و نمایشنامه‌نویسی ظاهر شده بود، اما این اولین‌بار است که خود در اثری، بازیگری را هم امتحان می‌کند.

سجاد روشنی - گروه فرهنگ و هنر