نبرد کودکان کرد علیه داعش در سوریه

در رمیلان و میان دود غلیظ برخاسته از پالایشگاه‌های نفتی اطراف این منطقه، یک پایگاه مجهز نیروهای کرد وجود دارد که 20 نفر از اعضایش را دختران نوجوان تشکیل می‌دهند. این افراد که همگی‌شان زیر 18 سال هستند، در حالی که لباس‌های نظامی پوشیده و تفنگ‌های کلاشینکف‌شان را به دست گرفته‌اند، از آمادگی خود برای نبرد با داعش سخن می‌گویند. دلوچان، دختری چهارده ساله و عضو این گروه است که به الجزیره می‌گوید: از زمانی که به گردان زنان کرد پیوستم، پی به حقیقت بردم و این حقیقت در واقع تاریخ ما و سرزمین کردستان است. وی افزود: من به اینجا آمدم، زیرا گروه‌های تروریستی به دنبال این هستند که سرزمین ما را تصرف کنند. ما کشته‌های فراوانی در راه دفاع از میهن خود داده‌ایم.

اواخر سال 2013، واحدهای حمایت مردمی دستور نظامی را صادر کردند که براساس آن استخدام نیروهای زیر 18 سال ممنوع اعلام شد. براساس قوانین بین‌المللی، استفاده از کودکان و نوجوانان در درگیری‌های مستقیم همچون در پست‌های ایست‌ بازرسی، عملیات‌ جاسوسی و میدان نبرد ممنوع است. پس از گزارش دید‌بان حقوق بشر در ماه ژوئن و انتقاد از کردها برای استفاده از کودکان سرباز، واحدهای حمایت مردمی و مناطق تحت کنترل دولت خودگردان «بیانیه تعهد» را امضا کردند؛ این بیانیه که از سوی یک سازمان حقوق بشری مستقر در سوئیس به نام «صدای ژنو» تهیه شد، بر حمایت از کودکان در مناطق درگیری و جنگ تاکید داشت. در نتیجه واحدهای حمایت مردمی 149 سرباز کودک را از رده‌های نظامی خود خارج کرد. این واحدها یک گردان جدید برای افراد 16 تا 18 سال به نام گردان غیررزمی ایجاد کرد که به این افراد اجازه می‌داد در فعالیت‌های سیاسی و آموزشی کردها شرکت داشته باشند.

با وجود امضای این تعهدنامه، خبرنگاران الجزیره شواهدی در دست دارند که از حضور این کودکان در پست‌های ایست‌ بازرسی و خطوط مقدم میدان‌های نبرد حکایت دارد.

ردور خلیل، سخنگوی رسمی واحدهای حمایت مردمی اعلام کرد با وجود انجام تلاش‌های گسترده برای حضور نیافتن کودکان در میدان‌های نبرد، همچنان مواردی از این قبیل مشاهده می‌شود.

خلیل اظهار کرد: وجود چنین مواردی، موضوع چندان عجیبی نیست. هر زمانی‌که سربازان نوجوانی زیر سن قانونی را پیدا می‌کنیم، آنها را به کمیته دفاعی تحویل می‌دهیم. افراد زیر 18 سال به شرط این‌که سلاح نداشته باشند، می‌توانند در اردوگاه‌های مخصوصی که دور از میدان جنگ است فعالیت کنند.

کمیته دفاعی دولت خودگردان شش اردوگاه آموزشی برای کودکانی ایجاد کرده که به نیروهای مبارز کرد پیوسته، اما زیر سن قانونی برای جنگ هستند.

بنا به گفته خلیل، کوبانی از جمله میدان‌های نبرد است که واحدهای حمایت مردمی نتوانسته‌اند سن و سال مبارزان کرد را تائید کنند.

گالیا نعمت که مسئول کودکان سرباز در بخش جزیره (یکی از سه گردان کرد در سوریه) است، می‌گوید اردوگاه‌های کمیته دفاعی برای نوجوانان بین 16 تا 18 سال ایجاد شده است، اما نوجوانان کم‌سن و سال‌تر نیز اجازه ورود به این اردوگاه‌ها را دارند.

بنا به گفته نعمت، متقاعد کردن این نوجوانان برای ترک میدان نبرد کار بسیار سختی است، زیرا آنها همچون افراد بزرگسال، خود را سرباز به حساب می‌آورند. ورزش و تاریخ سیاسی از جمله موضوعاتی است که به نوجوانان در این اردوگاه‌ها آموزش داده می‌شود. به جای آموزش نظامی، آنها دفاع شخصی می‌آموزند.

با تمام این اوصاف، به نظر می‌رسد این موضوع برای اردوگاه دختران رمیلان صدق نمی‌کند. هر روز صبح دلوچان ساعت 5 و 30 دقیقه با ورزش در این اردوگاه آغاز می‌شود، اما بقیه روز به آموزش اصول نظامی و مسائل سیاسی اختصاص دارد. این دختران نحوه استفاده از سلاح‌های کمری و کلاشینکف را یاد می‌گیرند. دختران اجازه دارند در ماه سه بار با اعضای خانواده خود دیدار کنند، اما این مساله برای دلوچان صدق نمی‌کند؛ زیرا مربیانش همان اعضای خانواده او هستند.

مهمت بالچی، مدیر امور خاورمیانه در موسسه «صدای ژنو» می‌گوید: نوجوانان کرد بنا به دلایل متعددی به واحدهای حمایت مردمی می‌پیوندند؛ نبود فرصت‌های اجتماعی و اقتصادی، ناامنی و حضور خانواده‌ها در میان اعضای این واحدها از جمله دلایل این مساله است.

وی اضافه می‌کند: بسیاری از کودکان کرد از سال‌های ابتدایی زندگی خود و به سبب حمایت خانواده‌هایشان از واحدهای حمایت مردمی، به این نیروها علاقه دارند.

یکی از این نوجوانان، دلیجان نردین پانزده ساله است که شش هفته پیش درس و مدرسه را ترک کرد تا به واحدهای حمایت مردمی بپیوندد.

وی در این زمینه اظهار می‌کند: من نسبت به توانایی‌های خود مطمئن هستم و آماده‌ام تا علیه داعش بجنگم. سن و سال به هیچ وجه مهم نیست، زیرا من هدف مشخصی برای مبارزه دارم.

الجزیره انگلیسی ‌/‌ مترجم: حسین خلیلی