مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در مقاطعی در قالب نقش پلیس خوب، مطالبی مطرح کرد که شاید از دید برخی ناظران ناظر بر صلح و عدم حمایت از رژیم صهیونیستی تلقی می‌شد اما پس از آن‌که ملت ایران اراده خود را بر رژیم صهیونیستی تحمیل کرد و آتش‌بس حاصل شد، چهره واقعی مکرون همراه با صدراعظم آلمان آشکار گردید و شرایطی فراهم شد که موضوع گفت‌وگو با قدرتهای اروپایی زیر سؤال رفت.درواقع، این دو کشور با دخالتی آشکار در جنگ تحمیلی علیه ملت ایران، نقش ایفا کردند و درباره تلاش‌های جمهوری اسلامی و صنعت هسته‌ای که سازمان انرژی اتمی و مجمع عمومی سازمان ملل بارها و بارها صلح‌آمیز بودن آن را تأیید کرده‌اند، مطالب یک‌جانبه‌ای بیان نمودند که در جهت ادعاهای ترامپ و رژیم صهیونیستی بود.این دو کشور همزمان با حمایت مجدد از رژیم متجاوز صهیونیستی، به ایران فشار سیاسی و رسانه‌ای وارد کرده و تسلیحات بیشتری را به منطقه ارسال کردند؛ این دخالت آشکار از دید کارشناسان و متخصصان امر غیرقابل قبول است. بنابراین میتوان گفت که بخشی دیگر از واقعیت شکست رژیم صهیونیستی در برابر ملت ایران آشکار شده و این کشورها ناچار شده‌اند مسیر دیگری را برای فشار به ملت ایران انتخاب کنند.به نظر می‌رسد مکرون طی دو سال گذشته تلاش قابل‌توجهی برای ایفای نقش اثرگذار در غرب آسیا داشته است. حضور رئیس‌جمهور فرانسه در لبنان و ادعاهای وی درباره حل برخی مشکلات عراق در حوزه سیاست خارجی از نمونه‌های این تلاش‌ها به‌شمار می‌آید. اکنون نیز پاریس در تلاش است که قدرت چانهزنی خود را با مداخله در امور ایران افزایش دهد.
