در متن مردم

10سال پیش در چنین ایامی در جلسه هیات امنای انجمن قلم ایران آقای دکتر لاریجانی از روزگار مسئولیت خود در سازمان صدا و سیما به عنوان سخت ترین دوره یاد کرد و گفت بیشتر توان و وقت ما را منازعات و مزاحمت‌های سیاسی گرفت. (نقل به مضمون). اتفاقا بعدها در یک جلسه دوستانه، دکتر رحمانی فضلی معاون سیاسی روزگار او در سازمان نیز همین را گفت.

بی شک دوره 10ساله مهندس ضرغامی هم از این جهت اگر از دوره دکتر لاریجانی دشوارتر نباشد، قطعا آسان تر هم نبود. ماجرای فتنه ٨٨ که هنوز هم داستان روز مجالس و محافل ماست در همین دوره اتفاق افتاد و سازمان صدا و سیما در مصاف با قشون رسانه‌ای جهان استکبار، در آگاهی‌بخشی و جهت‌دهی به افکار عمومی نقش بی‌بدیل داشت. حضور مردم در حماسه‌هایی مانند ٩ دی و یا انتخابات‌های پرشکوه تنها بخشی از این تأثیرگذاری است. بی‌تردید قرار گرفتن نام سازمان در فهرست تحریم‌های ظالمانه و حذف شبکه‌های آن از مدار ماهواره‌ها حکایت از همین اثربخشی است. مضاف بر این، در این دوره صدا و سیما دچار کاهش بیش از 50 درصدی بودجه نیز شد که متاسفانه با همه تلاش‌های مجدانه مدیرانش از آسیب‌های فرهنگی آن در امان نماند.

حتما دوستان مربوط در باره موفقیت‌های مدیریتی این دوره سازمان صدا و سیما به نکات مهمی اشاره خواهند داشت مانند: ایجاد فرصت برای نیروهای جوان مؤمن در عرصه‌های مدیریتی و برنامه‌سازی، گسترش شبکه‌ها و ارتقای فنی سازمان، فرهنگ‌سازی و ایجاد سنت‌های نوین در مناسبت‌های دینی و ملی، توجه ویژه به توانمندی استان‌ها و... اما بنده ترجیح می‌دهم در این فرصت به نکته‌ای اشاره کنم که به گمانم در مدیریت‌های کلان کم‌اهمیت نیست. در چهار سال اخیر توفیق داشتم در بعضی شوراها و جلسات مسئولان فرهنگی، با نظرات و تلاش‌های مهندس ضرغامی از نزدیک آشنا باشم که امکان بازگویی حتی بخش کوچکی از آن هم در این مختصر نمی‌گنجد.

او از مدیران برآمده از متن مردم و جامعه انقلابی است. او شخصیتی به شدت مردمی است. روی واژه «به شدت» تأکید دارم. کلا بر خلاف بیشتر مسئولان دسترسی به او راحت است. منزل او در مرکز شهر است. او گاهی پیاده به جلسات می‌آمد و یک مسافت قابل اعتنایی در خیابان‌هایی شلوغی مانند ولیعصر و انقلاب با مردم بود. طیف دوستان و مرتبطان او بسیار گسترده است از هیات دولت و نمایندگان مجلس گرفته تا کاسبی در حوالی میدان وحدت اسلامی (شاپور) و خیابان انبار نفت و..!

چندی پیش برادر او مرحوم شد. دیده‌ایم در چنین مناسبت‌هایی که رئیس سازمانی عزادار می‌شود، متاسفانه همه در و دیوار آن سازمان نیز عزادار می‌شوند و..! اما از رحلت برادر رئیس سازمان صدا و سیما حتی دوستان نزدیکش هم مطلع نشدند و مجلس او در مسجدی در خیابان رباط کریم در حوالی میدان گمرگ با حضور قوم و خویش‌ها و اهالی محل برگزار شد. همین ویژگی در میان مردم بودن موجب شده است در دریافت نیاز و پسند مردم از رسانه و نظام، نظراتی دقیق و گاه حتی متفاوت با دیگران داشته باشد.

و سخن آخر این که، آقای ضرغامی در این مدت در دفاع از جایگاه و حقوق سازمان بسیار قاطع بود و در این راه با اشخاص زیادی درگیر شد و بی‌مهری‌ها دید و احیانا اهانت‌ها شنید اما عقب ننشست. درود بر او!

محسن مومنی‌ / رئیس حوزه هنری