زن و شوهرهایی که پیش از ازدواج فکر می‌کردند بعد از آغاز زندگی مشترک قرار است فضای بسیار متفاوتی را تجربه کنند و به دنبال یک زندگی ایده‌آل، بدون دردسر و مشکل بوده و هستند، معمولا مدتی پس از شروع زندگی جدید دچار سرخوردگی و یأس می‌شوند و احساس بدی نسبت به زندگی زناشویی پیدا می‌کنند. علتش هم همان طرز فکر غیرواقعی قبل از ازدواج است.
هیچ کسی نگفته و جایی ننوشته که ازدواج همه مشکلات زندگی انسان‌ها را از بین می‌برد؛ بلکه همه مشاوران این حوزه می‌گویند سال‌های نخست زندگی مشترک باید صبر و آرامش بیشتری داشت؛ باید از کنار مسائل ساده‌تر گذشت و چشم بر بعضی تفاوت‌ها بست، چرا که دو نفر با خلق و خوی متفاوت می‌خواهند زیر یک سقف و در یک چاردیواری زندگی کنند. پس اگر شما هم گاهی فکر می‌کنید زندگی‌تان پر از مشکل و دردسر شده، بد نیست نگاهی به اطراف‌تان بیندازید تا بهتر متوجه شوید همه انسان‌ها با چنین مسائلی روبه‌رو هستند. تنها تفاوتی که میان همسران موفق با دیگران وجود دارد، این است که آنها می‌دانند دو انسان، دو نوع سلیقه و دو اخلاق متفاوت دارند؛ پس متوجه می‌شوند که چطور باید مشکلاتشان را حل کنند و میتوانند به بهترین شکل ممکن این مسائل را پشت سربگذارند. پس اگر شما هم جزو آن گروه هستید که فکر می‌کنند ازدواج تنها راه‌حل برای از بین بردن مشکلاتشان است و اعتقاد دارند شروع زندگی مشترک زیر یک سقف همه مسائل را حل می‌کند، باید فعلا از این کار یعنی شروع زندگی خودداری کنید.
بنابراین به طور خلاصه می‌توان گفت یک ازدواج موفق باید پایه محکم و استواری داشته باشد که البته این پایه با تاروپود عشق و علاقه، از خودگذشتگی، احترام، اعتماد و منافع و عقاید مشترک ساخته می‌شود. پس آنهایی که در زندگی مشترک با مشکل مواجه می‌شوند، در واقع این اصول اولیه را با انتظارات غیرواقعی‌شان اشتباه گرفته‌اند و فراموش کرده‌اند هدفشان از تشکیل زندگی مشترک چیست.
یکی از این توقعات بیجا و متاسفانه متداول در جامعه ما این است که زن یا شوهر فکر می‌کنند همسرشان وظیفه دارد تنهایی و احساس ناراحتی آنها را برطرف کند. البته همه ما انسان‌ها به حس تعلق و دوست داشته شدن و دوست داشتن نیاز داریم ولی نباید این احساسات را با برطرف کردن احساس ناراحتی یا تنهایی اشتباه بگیریم. البته همه افراد وظیفه دارند احساس پذیرش، صمیمیت و دوست داشته شدن را در وجود همسرشان ایجاد کنند، اما فراموش نکنیم ازدواج، درمانی برای رفع احساس تنهایی یا ناراحتی ما نیست و نمی‌تواند چنین حسی را در وجود ما از بین ببرد یا حداقل برای همیشه چنین اتفاقی نمی‌افتد.
همسران تنها وظیفه دارند احساس دوست داشته شدن و پذیرش را در وجود یکدیگر تقویت کنند، اما اگر یکی از آن دو همچنان احساس کرد تنهاست یا ناراحتی زیادی را تجربه می‌کرد، به جای این که از همسرش توقع داشته باشد، خودش باید برای تغییر این شرایط دست به کار شود؛ شاید گفت‌وگو با یک مشاور، راه‌حل مناسبی باشد.
