خیابان خوابی حق هنرمند پیشکسوت نیست

یعنی نمی توان تصور کرد در سینمایی که دستمزدهای چند صد میلیونی برای ستاره های لوکس واریز می شود یک پیشکسوت بگوید: «بعد از 35 سال کار و 61 سال سن، من را به ‌عنوان پیشکسوت قبول ندارند؛ درنتیجه از چندی دیگر در چادر زندگی می‌کنم.»

تصورش مشکل است، اگر ثریا حکمت به جای بازی در سینما و تلویزیون کارگر یک کارخانه معمولی بود لااقل الان حقوق اندکی برای دوران بازنشستگی داشت، لااقل بیمه داشت، لااقل سرپناه ساده ای داشت! اما او جزو صنف پر زرق و برق سینمایی ها است، و حالا می گوید: «صاحبخانه ودیعه اجاره را بالا برده که از توان من خارج است و تصمیم دارم اثاث‌هایی که برایم باقی مانده را بفروشم و با پول آن دخترم را به خوابگاه بفرستم و خودم هم در خیابان چادر بزنم.»

ثریا حکمت که به خاطر ظاهرش در سینما و تلویزیون در نقش زنان متمول هم ظاهر می شد حالا کارش به عنوان یک هنرمند پیشکسوت به جایی رسیده که بگوید: «به خانه سینما رفتم، آنجا هم گفتند خودمان 500 میلیون تومان بدهی داریم و نمی‌توانیم کمک کنیم. خانه پیشکسوتان هنر هم می‌گوید چون به‌عنوان هنرمند درجه دو معرفی شده‌ام، نمی‌توانند کمک کند. در صورتی که در فیلم‌های زیادی نقش اول بازی کرده‌ام. البته با صحبت‌هایی که با آنجا شده قرار است 150 هزار تومان به من بدهند.»
کم نبودند امثال ثریا حکمت که روزگاری توسط مسئولان و... رانده می شدند و وقتی از جمع ما رخت بربستند مراسم شان عرصه عکس های یادگاری بعضی از مقامات هنرمند دوست!! شد!! ای کاش حالا به یاری اش بشتابند. (سید مصطفی صابری/ آخرین خبر)