لکنت زبان خود را پنهان نکنید

«دختری ۱۷ ساله با چهره معمولی و در حال تحصیل هستم. وقتی تند صحبت می‌کنم، لکنت می‌گیرم». «دختری آرام و کم حرف هستم و لکنتم هم آن قدر حاد نیست که همه فامیل و دوستانم بدانند، خواستگارانم را به دلایلی رد کردم، اما نگرانم که اگر شخص دلخواهم پیدا شود به او درباره مشکلم چه باید بگویم و اگر او مرا رد کند خیلی افسرده می‌شوم».

کد خبر: ۷۰۱۰۵۲

جام جم سرا: لکنت زبان مسئله‌ای است که می‌تواند درمان شود، البته به سن فرد و علت بروز آن نیز بستگی دارد اما به طور کلی دانستن این نکات می‌تواند راه گشا باشد:

۱ - اینکه می‌گویید وقتی تند حرف می‌زنید دچار لکنت می‌شوید می‌تواند نشأت گرفته از اضطراب شما باشد. لازم است بررسی کنید که آیا در مواجهه با افراد یا موقعیت‌های خاصی دچار لکنت می‌شوید و یا این امر کلی و همه جایی است. به عبارت دیگر نیاز است دلایل لکنت خود را بررسی کنید، چرا که لکنت دلایل متعددی می‌تواند داشته باشد. آنچه واضح و مبرهن است این است که هر چه بیشتر سعی کنید آن را از دیگران پنهان کنید اضطرابتان افزایش می‌یابد و به دنبال آن لکنتتان تشدید خواهد شد.

۲ - لکنت زبان یک مشکل قابل حل است و درمان خاص خود را دارد که با مراجعه به روان‌شناس خبره در این زمینه یا گفتار درمانگر قادر خواهید بود آن را کنترل و برطرف کنید، بنابراین هر اندازه که دیدگاه‌تان را به سمت قبول لکنت به عنوان یک نقص رهنمون سازید احتمال اینکه اعتماد به نفس، احساس خود ارزشمندی و آرامش روحی خود را تخریب کنید بیشتر خواهد بود که نتیجه‌ای جز بد‌تر شدن اوضاع ندارد.

۳ - لازم است درباره این فکر ناکارآمد و پیش داوری غیر منطقی خود کمی تجدید نظر کنید: «اگر به شخص مورد علاقه‌ام بگویم که لکنت دارم و او مرا رد کند افسرده خواهم شد». مادامی که این باور غیر منطقی با شما باشد، از جانب خواستگاران خود رد و به دنبال آن افسرده خواهید شد، چرا که ما به آنچه باور داریم، عمل می‌کنیم. نیاز شما به کسب مهارت‌هایی چون اعتماد به نفس، تمرکز بیشتر، عزت نفس، رسیدن به خود تمایز‌گری به معنای قدرت تفکیک میان فکر و احساس، خودآگاهی نسبت به نقاط قوت و ضعف و کنترل اضطراب قابل توجه است. در ‌‌نهایت توصیه می‌کنم از مشاوره تخصصی روان‌شناس در این زمینه بهره ببرید. (پریسا غفوریان – کار‌شناس ارشد روان‌شناسی بالینی/خراسان)