آرامش روانی خانواده زیر چتر حجاب

در این میان کارشناسان مذهبی که مطالعاتی در حوزه حجاب و خانواده دارند، معتقدند نقش عفاف و حجاب در تحکیم بنیان خانواده را نمی‌توان نادیده گرفت.

آنها تاکید می‌کنند در سایه حجاب و عفاف زنان است که اعتماد، تفاهم، آرامش روحی - روانی، بالندگی و شکوفایی در بین اعضای یک خانواده و بخصوص همسران شکل می‌گیرد.

نسترن بهرمان، کارشناس مذهبی معتقد است برخلاف باور رایج، حجاب باعث منزوی‌شدن زنان نمی‌شود، چراکه هم اکنون زنان موفق بسیاری در کشور ما زندگی می‌کنند که در عرصه‌های مختلف پله‌های ترقی را طی کرده و به مدارج عالی رسیده‌اند، اما در عین حال بهترین پوشش را نیز داشته‌اند. وی کارکرد حجاب در خانواده را به دژ فولادینی تعبیر می‌کند که موجب حفظ عفاف و پاکدامنی زن در جامعه و تحکیم بنیان خانواده و تقویت حس همدلی و الفت میان همسران می‌شود.

بهرمان با اشاره به این‌که در آیات مختلفی از قرآن به صراحت از زنان خواسته شده با پوشش مناسب، خود را از نگاه‌های ناپاک در امان بدارند، می‌گوید: به طور مثال در آیه 31 سوره نور آمده است: «ای پیامبر به زنان با ایمان بگو زینت‌های خود را جز آن مقدار که ظاهر است آشکار نکنند و با پوشش مناسب موی و بدن خود را بپوشانند.»

وی با بیان این‌که در طول تاریخ نیز بشر همواره نیاز به لباس و پوشش را در خود احساس کرده و به سمت آن رفته است، می‌افزاید: در آیه 26 سوره اعراب آمده است: «ای فرزند آدم لباسی برایتان فرستادیم که اندام‌تان را بپوشاند و مایه زینت شما باشد.»

بنابراین در اصل پوشش هیچ شکی نیست، اما در قرآن به لزوم رعایت حجاب و عفت در زنان بیشتر سفارش شده است چراکه خداوند نمی‌خواهد نگاه‌ها به زن در جامعه صرفا به دلیل زیبایی‌های جسمی او باشد بنابراین دستور رعایت حجاب را داده و از زنان خواسته زیبایی خود را در جای معقول خود به نمایش بگذارند تا به جای نگاه‌های جنسیتی به او فقط به چشم یک انسان نگریسته شود و به این ترتیب زنان ما هر چه عفیف‌تر، متین‌تر و باوقارتر باشند به احترام‌شان چه در محیط خانه و چه در اجتماع افزوده خواهد شد.

مصونیت خانواده از روابط نامشروع

حجاب همچون دژ فولادینی است که چارچوب خانواده را از خطرات و آسیب‌ها محفوظ نگه می‌دارد. درباره روابط نامشروع زیاد شنیده‌ایم؛ روابطی که از خیانت همسران به هم پرده برمی‌دارد. در این میان شاید چندان فرقی نکند که کدام یک از زوجین آغازگر این اتفاق ناگوار باشند؛ زن به مرد خیانت کند یا مرد به همسرش، اما این واقعیت که رعایت پرده حجاب و عفاف هم از سوی زن و هم مرد می‌تواند در استحکام پایه‌های خانواده و الفت میان همسران موثر باشد را نیز نمی‌تواند انکار کرد.

بهرمان معتقد است: هرچه دامنه این روابط گسترش داشته باشد خانواده آسیب‌پذیرتر می‌شود و وقتی اهمیت پوشش و حجاب در میان زوجین کمرنگ شود بروز این رفتارها نیز در چارچوب خانواده دور از انتظار نخواهد بود.

بنابراین، همان‌طور که برداشتن پوشش، زمینه سست‌شدن بنیان خانواده و احتمال بروز برخی خیانت‌ها و روابط نامشروع را در پی دارد، رعایت حجاب و پوشش نیز مانع ارتباط گسترده و بی‌حد و مرز زنان و مردان شده و کیان خانواده را از خطر آسیب و فروپاشی محفوظ نگه می‌دارد. در واقع حجاب و پوشش مناسب، هم موجب خیر خانواده است و هم موجب تحکیم و مصونیت زنان، ضمن این‌که زوجین را از روابط ناسالم خارج از چارچوب خانواده مصون نگه می‌دارد.

امنیت روانی در سایه حجاب

اصل هر زندگی مشترکی بر پایه اعتماد متقابل بین همسران شکل می‌گیرد و قطعا بخشی از این اعتماد در همان ابتدای تشکیل زندگی مشترک بین زوج‌ها وجود دارد چراکه در غیر این صورت اصلا پیوندی به وجود نمی‌آید، اما آنچه اهمیت دارد چگونگی حفظ این اعتماد و حتی پررنگ‌ترکردن آن بین همسران است که در نهایت به تقویت بنیان خانواده منجر می‌شود.

بهرمان، لازمه‌ استمرار روابط زناشویی و داشتن خانواده‌ای سالم را رعایت اصل تعهد و وفاداری، صمیمیت، سعه صدر، تفاهم و اعتماد متقابل بین زوجین می‌داند.

وی تاکید می‌کند با رعایت اصل حجاب، همسران همواره نسبت به یکدیگر احساس مسئولیت و تعهد می‌کنند و در خانه و خانواده، فضایی سرشار از امنیت عاطفی و روانی ناشی از اعتماد متقابل بین زوجین ایجاد خواهد شد. از طرفی رعایت حجاب موجب حفظ امنیت زنان در خارج از خانواده و در اجتماع شده و او را از نگاه‌های ناپاک و آسیب‌های جسمی و روانی مصون می‌دارد.

پله‌پله تا اعتمادسازی

همسران در زندگی مشترک همواره به دنبال جلب اعتماد طرف مقابل‌شان بوده‌اند که این انگیزه در زنان قوی‌تر از مردان است، اما گاهی برخی رفتارها موجب کمرنگ‌شدن حس اعتماد در زندگی‌های مشترک می‌شود و در صورتی که این بی‌تفاوتی‌ها ادامه‌دار شود ممکن است طی مدت کوتاهی این اعتماد به کلی از میان رفته و روابط به سردی کشیده شود.

بهرمان، کارشناس مذهبی در این باره به نکته مهمی اشاره می‌کند و آن این‌که حفظ حجاب و عفت صرفا به معنای داشتن پوشش صحیح نیست چراکه حجاب علاوه بر پوشش باید در کلام و رفتار همسران نیز دیده شود.

بسیار دیده شده رعایت نکردن موازین اخلاقی چه در نوع پوشش و چه در روابط با نامحرم از سوی همسران و بخصوص زنان در محافل خانوادگی به ایجاد نوعی از رابطه نادرست عاطفی در خارج از چارچوب خانواده بین زن و مرد منجر شده و در صورت متاهل‌بودن یکی از طرفین کار را تا حد فروپاشی زندگی مشترک نیز پیش برده است.

تربیت فرزندان صالح

شاید شما نیز این جمله را قبول داشته باشید که فرزندان بسیاری از عادات و رفتارهای پسندیده را از والدین خود می‌آموزند.

انتخاب نوع پوشش نیز دقیقا به همین موضوع برمی‌گردد. بهرمان توضیح می‌دهد: برای مقید کردن فرزندان به داشتن اخلاق حسنه و رعایت حجاب و پوشش مناسب هیچ روشی کارآمدتر از آموزش‌های غیرمستقیم نیست. فرزندان و بخصوص دختران خانواده در هر سنی که باشند به مادران خود نگاه می‌کنند و از آنها الگو می‌گیرند؛ بنابراین اگر زنان چه در محیط خانواده و چه در اجتماع پوشش مناسب را رعایت کرده و با بیانی نرم و مهربان رعایت حجاب و پوشش مناسب و اخلاق پسندیده را به دختران خود گوشزد کنند، قطعا در مصون نگهداشتن فرزندان از خطاها و صفات اخلاقی ناپسند موفق خواهند بود و از دامان آنها فرزندان صالحی تربیت خواهد شد.

پوران محمدی / گروه جامعه