خاطراتم را نمی فروشم

پیام صالحی طی مصاحبه‌ای اعلام کرد که به عنوان نماینده آریان با شما مذاکره کرده و پیشنهاد واگذاری آلبوم «آریان 5» را با شما مطرح کرده و شما نپذیرفته‌اید.
پیام صالحی بعد از برگزاری دو جلسه با اعضای آریان با من وارد مذاکره شد و نظر مرا درباره واگذاری حقوق آلبوم‌های قبلی آریان و آلبوم منتشرنشده پنجم پرسید. من هم رقم بالایی را پیشنهاد دادم که معنایش این بود که با این پیشنهاد موافق نیستم.
مگر شما با آریان قرارداد دارید؟
نه سالیان سال است که قرارداد نداریم.
پس از لحاظ حقوقی آن‌ها مشکلی برای فعالیت مستقل ندارند.
از این به بعد نه. اما اسم گروه «آریان» و تمام قطعات و تصاویری که تا امروز با نام «آریان» منتشر شده، به‌علاوه آلبوم پنجم که آماده انتشار است، از نظر حقوقی متعلق به شرکت «ترانه شرقی» است. ما تاکنون آنچه متعلق به «ترانه شرقی» است، به هیچ شرکتی واگذار نکرده‌ایم و نخواهیم کرد. بعضی درباره نوع برخورد ما با «بنیامین» صحبت می‌کنند که در کنسرت‌هایش از قطعات متعلق به «ترانه شرقی» استفاده می‌کند. ما حقوق قطعات آلبوم‌های بنیامین را هم در اختیار داریم، اما به «بنیامین» اجازه داده‌ایم این قطعات را در کنسرت‌هایش اجرا کند. ما با «بنیامین» هم دوستیم و دوست نداریم فعالیت‌های هیچ هنرمندی متوقف شود؛ همان‌طور که دوست نداریم کار «آریان» به مشکل بخورد.
پس ماجرا چیست؟ پیام صالحی می‌گوید ما به دنبال فعالیت مستقل و منتشر نشدن آلبوم پنجم هستیم، چون فضای تنظیم‌ها کهنه است. ولی شما در قبال این درخواست، مبلغی طلب کرده‌اید که پرداختش از توان اعضای آریان خارج است.
این حرف، حرفی نیست که پیام صالحی به من گفته باشد و اعتقاد پیام صالحی هم عدم انتشار آلبوم پنجم نیست. علی پهلوان به این نتیجه رسیده بود که تأثیرگذاری آلبوم با توجه به فاصله زمانی تولید و انتشار آن کم شده.

پس دلیل این صحبت‌های جنجالی پیام صالحی چیست؟
همه این اتفاقات بعد از صحبت‌های پیام صالحی و به دنبال آن مصاحبه «مجید روغنی» همکار ما در «ترانه شرقی» ایجاد شد. لازم است اعلام کنم که من گلایه‌ام را بابت عدم هماهنگی «مجید روغنی» با من برای انتشار این صحبت‌ها به خود او هم اعلام کرده‌ام. این را هم اضافه کنم که جز بعضی اطلاعات اشتباه که در این گفت‌وگو به آنها اشاره خواهم کرد و همچنین اظهارنظر درباره رفتار و عقاید شخصی اعضای گروه آریان -که من اصلاً اعتقادی به آنها ندارم- مسیر گفته‌های مجید روغنی غلط نیست. طی این سال‌ها مجید روغنی در بسیاری از جلسات ترانه شرقی با اعضای آریان حضور داشته و همچنین در جهت فعالیت‌های گروه آریان از اغلب موارد باخبر بوده است.
پس چرا بعضی از اعضای گروه آریان از انتشار این مصاحبه ناراحت‌اند؟
به نظر من هم انتشارِ برداشتِ شخصی از رفتار و شخصیت دیگران کار مناسبی نیست. فکر می‌کنم استفاده از بعضی واژه‌ها و بیان بعضی مطالب در این مصاحبه مناسب نبوده است. اما می‌خواهم تأکید کنم که حرف‌های امروز من سند رسمی درباره نوع روابط ترانه شرقی با گروه آریان است.
اما قبل از این مصاحبه هم «پیام» اعلام کرده بود که می‌خواهند آریان به شکل دیگری فعالیتش را ادامه دهد یا فعالیت‌هایش فعلاً به حالت تعلیق درآید.
این که می‌گویم یک مدرک است که همه می‌توانند به آن استناد کنند. همین حالا اعلام می‌کنم اگر همه اعضای آریان جمع شوند و تصمیم بگیرند که در قالب نام آریان با هم و جدا از مجموعه ترانه شرقی فعالیت کنند، ما هیچ مانعی نداریم و نخواهیم نداشت.
از نوع صحبت‌های پیام صالحی برمی‌آید که نوع همکاری شما و آریان چندان مطابق‌میل آنها نبوده است.
قرارداد موظفی آریانی‌ها با ترانه شرقی ۳ آلبوم بوده است. اما آلبوم چهارم و پنجم را هم چند سال پیش تولید کردیم. اگر آریانی‌ها از عملکرد ترانه شرقی ناراضی بودند یا احساس می‌کردند که ترانه شرقی حقوق آنها را تضییع می‌کند، چگونه طی همه این سال‌ها با ما همکاری کرده‌اند؟ مگر می‌توان با یک جمع 10نفره که متوسط سن‌شان در آخرین آلبوم آریان بالای 30سال بوده، به زور همکاری کرد؟ مگر اعضای آریان تمام رفتارها و تفاوت نوع توجه شرکت ترانه شرقی به گروه را با نوع عملکرد دیگر شرکت‌های همکار رصد نمی‌کردند؟ این حرف که ترانه شرقی اعضای آریان را به زور مجبور به ادامه همکاری کرده، کذب محض است. امروز 6 اردیبهشت اعلام می‌کنم که بخش اعظمی از گروه آریان اعتقادی به قطع همکاری با ترانه شرقی ندارند.
یعنی شما می‌گویید که صحبت‌های پیام صالحی ناشی از مسائل دیگری است که ربطی به این مسائل ندارد؟
برداشت من این است که پیام صالحی بعد از جلساتی که فروردین 93 با اعضای آریان داشته، به این نتیجه رسیده که اعضای آریان اجازه نخواهند داد که او از اسم آریان و محتوای قبلی گروه، اعم از قطعات آلبوم‌های قدیمی به صورت تکی یا با همکاری یکی دو نفر دیگر از اعضای گروه استفاده کند. این مسأله در مذاکره او با من هم به زبانش جاری شد. از صحبت‌های او می‌توان به این نتیجه رسید که برای پیام صالحی، نبودن آریان بهتر از بودن آریان بدون اوست.
این صحبت مطرح شده که شما همه‌چیز گروه را تحت کنترل داشتید و این موضوع باعث ناراحتی اعضا می‌شد.
در تمام دنیا وقتی یک هنرمند تحت پوشش یک شرکت قرار می‌گیرد، کلیه رفتارهای هنری او نیز زیر نظر شرکت است. اگر غیر از این باشد، خارج از روال است.
گفته می‌شود آنها نمی‌توانستند به دفتر موسیقی مراجعه و کار گروه را پیگیری کنند. به همین دلیل هم ترجیح می‌دهند فعالیت‌های آریان به حالت تعلیق درآید.
اساساً دفتر موسیقی مجوز آلبوم و کنسرت را به شخص نمی‌دهد. حتماً باید نماینده یک شرکت فرهنگی و هنری به ارشاد مراجعه کند تا مسیر مجوزها طی شود.
تا چند وقت پیش، منتشر نشدن آلبوم پنجم گروه تقصیر شما و ترانه شرقی به نظر می‌رسید و امروز گفته می‌شود که خودآریانی‌ها نمی‌خواهند آلبوم منتشر شود.
برای روشن شدن این مسأله باید به عقب برگردیم. علی پهلوان در آخرین روز بهار سال 91 نسخه نهایی آلبوم پنجم آریان را به ما تحویل داد. مطابق اسناد موجود در دفتر موسیقی، روز 5 تیر 91 پرونده مجوز آلبوم در دفتر موسیقی ثبت شد. ولی متأسفانه در سه مرحله متوالی و با وجود تمام تلاش‌ها از مجموع 18 قطعه تحویلی، فقط 2 قطعه آن هم با اصلاح تصویب شد و تمام تلاش ما برای کسب مجوز سایر اشعار با توجه به طرز فکر فرهنگی دفتر موسیقی در دو سال آخر دولت دهم بی‌نتیجه ماند. در واقع، نه ما مقصر این تأخیر بودیم و نه آریانی‌ها.
مجید روغنی در این باره به تفصیل سخن گفته و همه حرف‌هایش درست است. آن زمان علیرغم نظر اعضای شورای شعر، دستوراتی به مرکز موسیقی داده می‌شد که سختگیری کنند و انعطاف نداشته باشند. خود آقای میرزمانی مدیر دفتر موسیقی بعد از مرحله سوم رد شدن اشعار آلبوم در گفت‌وگوی رودررو با خود من گفتند که این اشعار وجاهت انتشار ندارند و از نظر ایشان انتشار این اشعار باعث اشاعه فساد است. این که دفتر موسیقی علاوه بر آریان از صدور مجوز آلبوم آخر احسان خواجه‌امیری، محسن یگانه و رضا صادقی امتناع می‌کرد و غالب آثار پس از یک سال مجوز گرفتند، نه نقصیر ترانه شرقی است و نه تقصیر آریانی‌ها.
پس مجوز اشعار آلبوم پنجم کی صادر شد؟
بعد از تغییر دولت، نیمه‌های سال ۹۲ مجوز اشعار آلبوم صادر شد؛ آن هم توسط آقای پاشایی، جانشین میرزمانی. جالب آن که آقای پاشایی که در دولت قبل به آلبوم ما مجوز نداد، در دولت جدید به‌‌ همان آلبوم مجوز داد.
چرا همان زمان آلبوم را منتشر نکردید؟
بعد از صدور مجوز، جز علی پهلوان که در استرالیاست، سایر اعضای گروه از جمله پیام صالحی با من جلسه‌ای برگزار کردند و قرار شد قطعات آلبوم بازنگری شوند، به شکلی که بدون تغییر محتوای آلبوم که مجوز اثر را باطل کند، بعضی قطعات آلبوم مجدداً میکس و مسترینگ شوند. این عملیات با همکاری سعید مدرس، شهاب حسینی و فرشاد فارسیان روی تنظیم مجدد قطعات و امیر تفرشی روی میکس و مسترینگ جدید آلبوم انجام شد و روز ۱۸ فروردین ۹۳ قطعات آلبوم در اختیار من قرار گرفت.
با این حال، امروز شما اصرار دارید که آلبوم منتشر شود و بعضی از اعضای آریان به دلیل کهنگی فضای کار اصرار بر عدم انتشار آلبوم دارند.
ترانه شرقی تمام هزینه‌های مربوط به تولید آلبوم را پرداخت کرده و از طرف هواداران هم تحت فشار است. از طرفی، موهبت‌های قدیمی آریان (مثل استفاده از گیتار و ویلن، حضور دو خواننده، حضور سه خواننده کُر خانم، ترانه و آهنگ‌های خود اعضای گروه و...) امروز برای آریان تبدیل به محدودیت شده‌اند. با این اوصاف، اصلاً این‌طور نیست که آلبوم آریان تحت شرایط جدید، با اتفاقی با ۱۸۰ درجه تفاوت تولید شود.
درباره هزینه‌ها گفتید. آیا شما همه دستمزدهای اعضای گروه را هم پرداخت کرده‌اید؟ چون ترانه‌ها و آهنگ‌ها که متعلق به خود اعضای گروه است.
اشتباهی که در گفت‌و‌گوی مجید روغنی وجود داشت، همین مسأله بود. مطابق توافقنامه ما، اعضای آریان در برابر انتشار آلبوم از ما حق و حقوقی طلبکارند و ما با آن‌ها تسویه حساب نکرده‌ایم. در این مورد، گردن‌مان از مو هم باریک‌تر است. اما مسأله اساسی‌تر و مهم‌تر این است که باید اعتراف کنم علی پهلوان و نینف امیرخاص و بعد از این دو شراره فرنژاد طی همه این سال‌ها از خیلی حقوق خودشان گذشتند تا آریان زنده بماند. آنها علیرغم سرودن ترانه‌ها و ساخت آهنگ‌های گروه طی این سال‌ها مثل سایر اعضای گروه و مطابق چارت حقوقی که تعیین و تأیید شده بود، دریافتی داشتند. قلب آنها با آریان می‌تپد. من ایمان دارم امروز علی پهلوان اصلاً دلش نمی‌خواهد برای آریان اتفاق بدی بیفتد.
شاید یکی از دلایل این حاشیه‌ها این باشد که ترانه شرقی کم‌کار شده است. بعضی می‌گویند موسیقی دیگر اولویت اول محسن رجب‌پور نیست.
اصلاً این‌طور نیست. نه‌تنها ترانه شرقی کم‌کار نشده که با پنج خواننده جدید در حال همکاری است. عشق و زندگی من موسیقی است. این حرف‌ها شیطنت بعضی از همکاران ماست که وقتی پیش چهره‌های مطرح و اساتید موسیقی می‌روند و نمی‌توانند کیفیت کار ترانه شرقی را زیر سوال ببرند، به این شایعات دامن می‌زنند. در تمام این سال‌ها استراتژی اصلی شرکت ترانه شرقی جذب هنرمندان جدید بوده که در این زمینه هم فعال بوده‌ایم. ضمن اینکه بی‌علاقه نیستیم با آریان (با یک شکل تحول‌یافته در سبک آثار) همکاری کنیم. مثلاً از آهنگ‌ها و ترانه‌های هنرمندان خارج از گروه بهره ببریم یا وقتی مردم به آهنگ‌های الکتروهاوس و دیپ‌هاوس علاقه‌مندند (با حفظ محتوای آثار گروه آریان) در این سبک‌ها هم قطعاتی داشته باشیم.
ولی شما در این مدت نه آلبومی منتشر کرده‌اید و نه کنسرتی برگزار.
اصلاً دون شأن من و ترانه شرقی است که مثل بعضی شرکت‌های تولید موسیقی اول هر سال سراغ خواننده‌ها برویم و بگوییم آخرین پیشنهاد شما چقدر است که ما بیشتر پیشنهاد بدهیم. من با خواننده‌ای که با شرکت‌های دیگر کار می‌کند، هرگز همکاری نخواهم داشت؛ مگر در جشنواره‌هایی مثل کیش و جشنواره فجر که می‌خواهم از تمام ظرفیت موسیقی پاپ کشور به نفع مردم و هنرمندان استفاده کنیم. من همیشه چهره‌های تازه را وارد بازار موسیقی کرده‌ام و با خواننده حرفه‌ای طرف قرارداد شرکت‌های دیگر همکاری نکرده‌ام و نمی‌کنم. اما وضعیت دو سال گذشته موسیقی کشور هم در نوع فعالیت ما موثر بوده است. برخورد مسوولان دولت قبلی این قدر بد بود که من ترجیح دادم تا تغییر آن‌ها کاری نکنم. واسطه‌ها می‌گفتند می‌خواهید مثل فلان خواننده، مجوز کارتان را از شخص آقای احمدی‌نژاد بگیریم یا دیگری می‌گفت می‌خواهید از دفتر رئیس­جمهور مجوزتان را بگیریم. ولی آیا موضوع موسیقی این­قدر بزرگ بود که من برای دریافت مجوز شعر به رئیس­جمهور مراجعه کنم؟ مشکل هم فقط ما نبودیم. خواننده دیگری هم که از شخص رئیس­جمهور لوح تقدیر دریافت کرده بود، نمی‌توانست برای شعرش مجوز بگیرد.
با این وصف، به نظر من آریان دیگر آریان نمی‌شود. وقتی علی پهلوان استرالیاست، نینف امیرخاص و سحر کاشمری آمریکا هستند، برزو بدیهی دیگر کار موسیقی نمی‌کند، به نظر می‌رسد آریان به بن‌بست رسیده.‌‌ همان‌طور که دیگر ستاره‌های آن روزهای موسیقی پاپ مثل علیرضا عصار و محمد اصفهانی هم امروز بسیار کمرنگ‌اند. این‌طور نیست؟
طی سال­های گذشته هم این موضوع مطرح می‌شد؛ مثل دوره جدایی گلزار یا بعد از کنسرت لغو شده باشگاه انقلاب یا پیش از حضور «کریس دی‌برگ» در آلبوم چهارم و سفرش به ایران. همان‌طور که در 5 سال گذشته نگذاشتیم فعالیت‌های گروه متوقف شود، هنوز هم می‌توانیم به کمک اعضای آریان، رو به جلو حرکت کنیم. من معتقدم هنوز هم آریان پتانسیل بسیار بالایی دارد. من اعتقاد دارم اگر اعضای آریان زیر چتر نام آریان و با تغییر در پارامترهایی که زمانی موهبت گروه بودند و امروز به شکل محدودیت در آمده‌اند، فعالیت کنند، قطعاً موفق خواهد بود.
آیا مسیری هم برای ادامه فعالیت گروه پیشنهاد می‌کنید؟
امروز ششم اردیبهشت اعلام و پیشنهاد می‌کنم که در صورت توافق آریانی‌ها به واسطه کاری که تا امروز انجام داده‌ایم و هیچ نفع مالی نداشته‌ایم و به پاس زحمات این چند ساله، طرحی نو دراندازند تا آلبوم جدیدی تحت عنوان آریان پنج آماده کنند و من هم موافقت می‌کنم که این آلبوم آماده را کنار بگذاریم. ما هم پس از انجام این کار، متقابلاً با آن‌ها به گونه‌ای تعامل خواهیم کرد که به نفع‌شان باشد. آن‌ها می‌توانند پس از این اقدام به هر نحوی که دوست دارند، فعالیت کنند. مسیر دوم این است که آریانی‌ها ترجیح می‌دهند آریان دیگر وجود نداشته باشد و هریک جداگانه کار خودشان را انجام بدهند. در آن صورت، ترانه شرقی تصمیم می‌گیرد که آلبوم پنجم منتشر شود یا نه. حالت سومی به ذهن من نمی‌رسد، مگر اینکه پیشنهاد جدیدی از سوی آریانی‌ها برسد.
(تماشاگران امروز» و موسیقی ما)