روابط عمومی‌های غیرحرفه‌ای آسیب می‌زنند

او در پاسخ به درخواست مصاحبه ما عنوان کرد که این منطقه از کشور در فصل تابستان بسیار گرم است و معمولا مردم در ساعت‌های بعد از ظهر استراحت می‌کنند بنابراین می‌ترسم که رئیس دانشگاه در حال استراحت باشد و ایشان را بیدار کنیم.

اصرارهای بیشتر ما هم جواب نداد و در نهایت این فعال روابط عمومی حاضر نشد که برای روشن‌تر شدن وضع بیمارستان‌های مناطق محروم کشور، ارتباط تلفنی با رئیس آن دانشگاه را فراهم کند.

شاید در وهله اول، شنیدن داستان دلسوزی کارمند روابط عمومی برای ساعت خواب رئیس دانشگاه، لبخند را برای شنونده به ارمغان بیاورد، اما وقتی به عمق این ماجرا نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که این اتفاق خیلی هم خنده‌دار نیست و جای تامل زیادی دارد.

حتی برخی روابط‌عمومی‌ها پا را فراتر می‌گذارند و با محافظه‌کاری، اجازه گفت و گو با مدیر یک مجموعه دولتی را به رسانه‌ها نمی‌دهند؛ در حالی که شاید مدیر همان سازمان برای گفت‌وگو با رسانه‌ها تمایل داشته باشد، اما روابط عمومی در این شرایط به اصطلاح، کاسه داغ‌تر از آش می‌شود.

حال بیایید مرور کنیم که وظیفه روابط عمومی، ارتباط سازنده بین مسئولان سازمان، مردم و رسانه‌هاست و باید به‌قدری با درایت و تدبیر، این رابطه کاری را مستحکم و شفاف کند که سوءتفاهم‌ها از آن سازمان برداشته شود و مردم و رسانه‌ها حس کنند که آن سازمان کاملا در راستای خدمت به مردم عمل می‌کند.

اما وقتی وظیفه روابط‌عمومی به چنان سطحی تنزل پیدا می‌کند که به جای تعامل پویا با مردم و رسانه‌ها، دغدغه‌اش به هم نخوردن ساعت خواب آقای رئیس می‌شود، در چنین وضع غیرحرفه‌ای نمی‌توان توقع داشت که اخبار صحیح و مطابق با واقعیت از سوی این‌گونه روابط عمومی‌ها منتشر شود.

امین جلالوند - گروه جامعه