اهدای خون، کم از روزه‌داری نیست

تو روزه داری و او بیمار، تو خون در رگ داری و او چشم به قطره های خون؛ امید او به توست اگر قرار باشد حالش خوب شود. شاید فکر کنی که چرا همیشه عده ای به خونت چشم دارند، شاید به این فکر کنی که در رمضان که روزهای بلند، نای روزه دار را می گیرد چرا باید دیگران برای قطره های خون تو تصمیم بگیرند، حتما به این فکر می کنی که خودت ضعیفی و جان خون دادن نداری، به این که در رمضان خودت به قطره قطره خونت نیاز داری و خون اضافه برای دادن به دیگری نداری، به این که کمبود خون مشکل دولت است نه مشکل تو!

ولی باور کن اشتباه می کنی. این که در ماه رمضان بویژه در هفته اول و آخر آن ذخایر خونی کشور به طرز چشمگیری کم می شود، مشکل همه ماست نه مشکل دولت. تصور کن آن روز را خدای ناکرده که خودت یا عزیزت بیمار شده اید و می گویند بیمارستان خون ندارد، آن وقت تو آرزو نمی کنی که ای کاش یک همخون پیدا شود و درد تو یا عزیزت را تسکین دهد؟

یا نه، اصلا چرا تو یا عزیزت مریض شوید، بیا به این فکر کنیم که چرا روزه می گیرم. مگر قرار نیست با سختی دادن به جسم، روح مان بزرگ شود، مگر قرار نیست با نگهداشتن چشم و دل و زبان و فکر به خدا نزدیک شویم، مگر قرار نیست درد مردم دردمند را بهتر درک کنیم و برای التیام دردهای آنها قدمی برداریم.

پس دیگر تردید نکن، ما هم تردید را کنار می گذاریم و با جرات می گوییم اهدای خون دست کمی از روزه داری ندارد. نگران سلامتی ات در این روزها هم نباش، پزشکان می گویند خانم ها سه بار در سال و آقایان هر سه ماه یکبار می توانند خون بدهند البته به این شرط که وزنشان بالای 50 کیلو باشد و سنشان بالای 17 و کمتر از 60 سال. برای اهدای خون، گرسنه هم نباید بود پس در طول روز کسی از تو انتظار خون دادن ندارد، ولی بعد از افطار زمان خوبی است اگر دلت می خواهد از همیشه به خدا نزدیک تر شوی.

جام جم / مریم خباز