تابستان و رانندگی در‌ خودروهای ‌کروکی

به همین دلیل بی‌مناسبت ندیدیم با بررسی اتومبیل‌های کروکی معروف دنیا نشان دهیم چگونه فناوری سقف‌های تاشو، از یک روکش پارچه‌ای ساده در آغاز راه به سقف‌های تمام اتوماتیک و هوشمند امروزی رسیده است.‌

در آغاز تابستان و همراه با گرم‌شدن هوا، آرزوی رانندگی با اتومبیل‌های رو باز بار دیگر به سراغ خیلی از راننده‌ها می‌آید.

امروزه خودروهای کروکی دونفره بشدت مورد استقبال قرار می‌گیرند؛ خودروهایی که با کمی دقت می‌توان میان آنها گلوله‌های آتشینی مانند لامبورگینی گالاردو یا یک جنتلمن موقر مثل فولکس واگن Eos را ببینید.

اما برای پاسخ به این پرسش که چگونه اتومبیل‌های کروکی به شکل و شمایل امروزی درآمدند باید به حدود یک قرن قبل بازگشت تا سیر تکامل این سبک از اتومبیل را بهتر درک کنیم.

در آغاز همه کروکی بودند!

در روزهای آغازین اختراع ماشین، تمام خودروها رو باز بودند. اولین وسایل نقلیه دارای سقف، شیشه جلو، درها و شیشه‌های جانبی نبودند.

خودروهای اولیه مانند فورد کوادرسایکل (چهارچرخه)‌ که سال 1275 خورشیدی ساخته شده بود، وسیله‌ای سرهم‌بندی شده از مشتقات کالسکه‌های قرن سیزدهم هجری بود که ضمن حفظ سبک و فقط با تغییرات کوچکی در طراحی، خود را از وسایل نقلیه‌ای که موتور محرکه آن اسب بود، متمایز می‌‌کرد.

اما همچنان که موتورهای الکتریکی و موتورهای احتراقی درونسوز قوی‌تر می‌شدند، بدنه خودروها هم تکامل بیشتری می‌یافت. با آغاز قرن بیستم اتومبیل‌ها دارای سقف پارچه‌ای شبیه سایبان کالسکه‌ها شده و اولین سقف‌های تاشو ظهور کردند.

اما با افزایش سرعت خودروها و لزوم رانندگی در شرایط آب‌وهوایی مختلف‌، کم‌کم سازندگان مجبور به محصورکردن سرنشینان در یک اتاقک کوچک شدند.

در این میان یکی از تاثیرگذارترین افراد تاریخ خودروسازی، هنری لِلاند که شرکت‌‌های کادیلاک و لینکلن را تاسیس کرد و برای اولین بار قطعات تعویض‌پذیر در صنعت خودروسازی را پایه‌گذاری کرد، نخستین خودروی دارای اتاق کاملا بسته را ​ طراحی کرد.

سال 1285 یعنی 10 سال پس از چهارچرخه فورد، شرکت کادیلاک یک اتاق خودروی کاملا محصور را به‌عنوان یک گزینه قابل سفارش و ساخت به مشتریانش پیشنهاد کرد.

خیلی زود ثابت شد این فکر درست بوده است. در آن زمان رانندگان کم‌کم زمان طولانی‌تری را در جاده‌ها می‌گذراندند و نه تنها نیاز داشتند در برابر عوامل آب و هوایی حفاظت شوند، بلکه باید مقابل آلودگی‌های ناشی از تردد اسب‌ها در جاده‌ها هم مصون می‌ماندند.

اتاق کاملا بسته کادیلاک آنقدر محبوب شد که این شرکت چهار سال بعد آن را به‌صورت یک استاندارد برای صنعت خودروسازی معرفی کرد.

رشد محبوبیت عمومی خودروهای سواری مسقف به‌قدری زیاد شد که این شکل اتاق در دهه پس از آن غالب شد و 90 درصد بازار را خودروهای مسقف به‌خود اختصاص داد. این در حالی بود که 10 سال قبل از آن کمتر از 10 درصد خودروها مسقف بودند.

بی‌سقفی دوباره مد شد!

هر چه از اوایل قرن چهاردهم شمسی دور می‌شویم، مشاهده می‌شود مردم کم‌کم در اتومبیل‌های سقف ثابت آن زمان احساس تنگی‌جا می‌کنند، اما اغلب خودروهای تولید شده در آن دوره پر سر و صدا، ناامن و نامطمئن بوده‌اند و به دلیل سرعت بالای حرکت، در صورت‌نبودن سقف، باد حسابی همه چیز را به هم می‌ریخته است.

همان موقع بود که مهندسان شرکت پژو با یک راه‌حل پیشرفته به میدان آمدند و با معرفی پژو 601 سقف داری که قابل جمع شدن بود، دنیا را با پدیده جدیدی روبه‌رو ساختند. سقف تاشوی این اتومبیل در فضای پشت سر راننده جمع می‌شد و روی سر مسافران عقب را می‌پوشاند.

این طراحی مبتکرانه پائولین ژرژ خیلی زود به استاندارد طراحی عمومی برای اتومبیل‌های مسقف فلزی با سقف جمع‌شدنی درآمد.

با وجود نوآوری شگفت‌انگیزی که در پلی‌موث صورت گرفته بود، این خودرو با ‌آب‌بندی شیشه‌ها و سر و صدای آنها مشکل داشت. برای رفع این مشکل، مهندسان شرکت تولید درهای تمام قاب و سقف پارچه‌ای تاشدنی را در دستور کار خود قرار دادند.

نش رامبلر که سال 1329 خورشیدی روانه بازار شد، اولین نمونه از این خودرو بود که در آن، ریل‌هایی در طول سقف و ستون‌های پنجره‌ها به حفظ استحکام ساختاری سقف پارچه‌ای و نرم خودرو کمک می‌کردند، اما این سقف‌های پارچه‌ای یک مشکل بزرگ داشتند.

آنها پس از چند بار جمع و باز شدن بشدت چروک می‌شدند و ریخت و قیافه ماشین را به هم می‌ریختند.‌

تیم مهندسی شرکت فورد که به دنبال بازگرداندن حس زیبایی و طراحی سبک‌دار لینکلن کانتیننتال Mark II بود، دست به دامن اِلوود اِنگِل، طراح سرشناس خودرو شد تا لینکلن 1961 را خلق کند.

نتیجه، یک طراحی خیره‌کننده و ابدی بود. فروش لینکلن 1961 نسبت به مدل قبلی خود دو برابر شد. در این اتومبیل برای جمع و پنهان کردن سقف پارچه ای ماشین در فضای پشت صندلی عقب از یک مکانیسم پیچیده استفاده شده بود تا دیگر از یک سقف تاخورده و روی هم چروکیده خبری نباشد.

سانروف در مقابل سقف پارچه‌ای

نصب کولر در خودروهای دهه 40 خورشیدی باعث شد خودروهای سقف ثابت بیشتر از قبل مورد اقبال قرار گیرند، اما هنوز بودند راننده‌هایی که آرزوی رانندگی در هوای آزاد و تاختن جاده‌ها سوار بر یک خودروی بدون سقف را داشتند. در آن زمان یک مکانیک ساده، ایده‌ای معرفی کرد که قدمی نوآورانه در صنعت خودروسازی را رقم زد.

هینز پرِچر آلمانی با ترکیب خودروهای با سقف تاشو و سقف ثابت، پدیده‌ای به نام سانروف را ابداع کرد که اقبال عمومی از آن غافلگیرکننده بود. در اصل پرچر، سانروف‌هایی را در گاراژ کوچک خانه‌اش برای مشتریان پولدار می‌ساخت و آنها را روی اتومبیل‌های سقف ثابت نصب می‌کرد، اما خیلی زود شرکت فورد ایده پرچر را پسندید و برای اتومبیل کوگار خود، سفارش ساخت هزاران سانروف را داد.

کوگار که از سال 1347 خورشیدی شروع به دلربایی در خیابان‌ها کرد، اولین اتومبیلی بود که به صورت کارخانه‌ای (فابریک) سانروف روی آن نصب شده بود. پرچر بعدها شرکت سانروف‌سازی (ASC) را تاسیس کرد.‌امروزه سانروف‌های سنتی به یک گزینه محبوب تبدیل شده‌اند.

سفارش نصب سانروف در خودروهای جدید افزایش زیادی داشته است، اما در این میان یک روند جدید در حال ظهور است؛ سقف بسیار بزرگ شیشه‌ای و کشویی. این پنل شیشه‌ای از ابتدا شیشه جلو تا شیشه عقب را در بر گرفته و روی دو ریل که در انتهای طرفین اتاق خودرو قرار دارد، باز و بسته می‌شود.

عبور نور از این پنل شیشه‌ای و وارد شدن آن به داخل اتاق، علاوه بر روشن کردن کابین، هیجان تازه‌ای به رانندگی بخشیده است. هم‌اکنون آئودی A8 دارای بزرگ‌ترین پنل شیشه‌ای متحرک در جهان است.

پس از آن لینکلن MKZ با پنل‌شیشه‌ای متحرک خود به مساحت 1.4 مترمربع، رتبه دوم جهان را به خود اختصاص داده است. هر دوی این خودروها تا پایان امسال به بازار عرضه خواهند شد.

آینده خودروهای سقف تاشو

اگر کار شما آینده نگری باشد، براحتی می‌توانید بگویید در آینده خودروهایی که دارای سقف فلزی تاشو یا جداشدنی هستند بازار خودروهای سقف تاشو را به تصرف خود در‌خواهند آورد.پیشرفت در علم مواد و طراحی به گونه‌ای است که چنین سقف‌هایی بدون کاستن از فاکتورهای کیفی نظیر استحکام ساختاری، سکوت داخل اتاق، مقاومت بیشتر در برابر خرابکاری و ظاهر زیبا و جذاب سقف، ضرایب آیرودینامیک خودرو را نیز پایین خواهد آورد و از همه مهم‌تر بسیار ارزان خواهند بود.

بعلاوه پیشرفت در مهندسی سازه باعث شده اختلاف عملکرد سقف‌های ثابت و متحرک هر روز کمتر و کمتر شود. این موضوع را بوضوح می‌توان با نگاهی به کرایسلر 200 و بوگاتی ویرون گراند اسپورت ویتس مشاهده کرد.

این روند پیشرفت عملا به آن معناست که رویای علاقه‌مندان به رانندگی در هوای آزاد دارد برای همه عملی می‌شود و دیگر مخصوص پولدارها نیست.

در این میان امکان انتخاب‌های بسیاری پیش روی خریداران گذاشته شده است. بعلاوه این‌که روش‌های مقرون به‌صرفه‌تری هم برای رسیدن به این رویا وجود دارد.

از کروکی‌های دیروز تا کروکی‌های امروز

می‌توان گفت تمام مدل‌های مدرن امروزی خودروهای کروکی ریشه در اتومبیل‌های دوران پیش از جنگ فرانسه دارند و از آنها تقلید کرده‌اند.

اما پژو در ساخت خودروهایی با سقف تاشو تنها نبود. سال 1318 خورشیدی یک خودرو به نام پلی‌موث، با ایده‌ای متهورانه سقف‌های تاشو را از آنچه بودند هم جذاب‌تر کرد.

جمع کردن سقف خودروهایی که سقف تاشو داشتند پیش از ساخت پلی‌موث به صورت دستی و با زحمت زیاد انجام می‌شد، اما مهندسان شرکت پلی‌موث با نصب یک موتور برقی انجام این کار را سریع‌تر، راحت‌تر و دلپذیرتر کردند.

علاوه بر این پلی‌موث یک خودروی به‌نسبت‌ ارزان بود و به رشد بازار خودروهای کروکی کمک زیادی کرد.

منبع:popularmechanics 
مترجم: آتنا حسن‌آبادی