پول توجیبی، چقدر؟

از سوی دیگر، برخی نیز فکر می‌کنند تا آنجا که می‌توانند فرزندشان را از پول توجیبی غنی سازند و این روش نه تنها کودک را با خصلت خساست آشنا نمی‌سازد بلکه او را به سوی معنای حقیقی پول سوق می‌دهد و در واقع خلا بی‌پولی و حسرت داشتن پول را از کودک دور می‌کند. اما کارشناسان و روانشناسان امور تربیتی کاملا نظر متفاوتی دارند. آنان معتقدند پول توجیبی درس عملی اندوخته کردن، بخشندگی و آینده‌نگری است و والدین باید مبلغی را به عنوان پول توجیبی به کودک بدهند تا او بتواند با آن، آنچه را که دوست دارد خریده و آنچه را که باید بیاموزد.

به عقیده آنان، پول توجیبی هر چند اندک نه تنها به کودک احساس استقلال می‌بخشد ، بلکه به او می‌آموزد که چگونه تصمیم گرفته و پولی را که از آن اوست، خرج کرده یا پس‌انداز کند. در واقع مفهوم سرمایه و پول زمانی برای کودکان معنای حقیقی می‌یابد که کودک با داشتن پول توجیبی برای خرید یا پس‌انداز اقدام کند.

آموزش مدیریت مالی‌

آموزش، تشویق و توانا ساختن کودکان در نحوه خرج کردن پول، آنها را قادر می‌سازد تا بهتر بتوانند درآمدهای خود را در آینده پس‌انداز کنند و قسمت اعظمی از دارایی‌های خود را در آن زمان ذخیره سازند.

پس به محض این که کودکان شمارش را یاد گرفتند، پول را به آنها معرفی کنید و سپس با کودکتان در مورد ارزش‌هایی که شخصا برای پول قائل می‌شوید، صحبت کنید. به بچه‌ها بگویید که چگونه می‌توانند پول‌هایشان را پس‌انداز کنند و چگونه می‌توانند پول‌هایشان را هوشمندانه خرج کنند.همچنین به فرزندانتان کمک کنید تا اختلاف میان نیاز، خواسته و آرزو را بخوبی درک کنند؛ چرا که به آنها کمک می‌کند که در آینده تصمیم‌های عاقلانه‌تری در مورد نحوه خرج کردن پول‌هایشان بگیرند.

زمانی که به فرزندان خود پول توجیبی می‌دهید قدری اضافه‌تر بدهید تا تشویق به پس‌انداز کردن شوند. کودکتان را به بانک ببرید و برایش حساب باز کنید. با او به خرید بروید و نحوه صحیح خرید کردن را آموزش دهید. همچنین به جوانان خود اجازه دهید تا برای خرج کردن پول‌هایشان خودشان تصمیم بگیرند. وقتی فرزندتان کمی بزرگ‌تر شد، خطرات قرض کردن و بدهی‌های سنگین را به آنها توضیح دهید. بگویید که در قبال خرید اقساطی اجناس چگونه درصدی به عنوان بهره پول تعیین می‌شود. همیشه یک انتخاب جذاب برای خرج کردن پول و انگیزه لازم برای پس‌انداز کردن در اختیار کودک قرار دهید.

چگونه به کودکان پول بدهیم؟

برای کودکان تا پیش از ورود به مقطع راهنمایی، بهترین شیوه تعیین مقرری هفتگی است. این مبلغ می‌تواند تا حدی باشد که کودک بتواند بعضی از نیازهای خود مانند خرید لوازم‌التحریر، لوازم شخصی نه چندان گرانقیمت مثل وسایل زینتی، کتاب و برخی خوراکی‌های مورد علاقه را برطرف کند، اما نباید به حدی باشد که به او امکان خرید اقلام گرانقیمت را بدهد.روانشناسان معتقدند در پایان ماه در صورتی که کودک پول هفتگی‌اش را بدرستی خرج یا پس‌انداز کرده باشد، می‌توان مبلغی را به عنوان جایزه ویژه علاوه بر مبلغ پول توجیبی به او هدیه کرد تا کودک متوجه شود که رفتار درست او مورد توجه والدین قرار گرفته است تا به تکرار رفتار خوب خود تشویق شود.

پول توجیبی می‌تواند به صورت ماهیانه نیز پرداخت شود، اما روانشناسان به 2 دلیل این روش را چندان مناسب نمی‌دانند. نخست این که کودک با در اختیار داشتن مبلغ زیادی پول به صورت یکجا، خریدهای نامناسبی کرده یا به راه‌های نامناسب کشیده می‌شود و این به دلیل کاهش کنترل والدین روی پول پرداختی به او است و دوم این که اگر پول پرداختی پیش از پایان ماه تمام شود و از والدین پول طلب کند، پرداختن یا نپرداختن پول به او تبعات ناخوشایندی را به دنبال دارد. بنابراین پرداخت پول توجیبی به صورت هفتگی بیشتر توصیه می‌شود.برای تعیین مبلغ پول توجیبی باید ابتدا خرج‌های ضروری مثل هزینه رفت‌وآمد، خرید برخی لوازم ضروری در نظر گرفته شده و پول به صورتی تعیین شود که مقداری برای پس‌انداز و خریدهای اضافه به دلخواه کودک باقی بماند.

فراموش نکنیم برای کودکانی که برای رفت‌وآمد یا خریدهای مختلف خود نیازی به پول ندارند مثلا با سرویس مدرسه یا با والدین به مدرسه رفته و برمی‌گردند و کلیه لوازم مورد نیاز آنها توسط والدین خریداری می‌شود، باز هم به پول توجیبی نیاز دارند تا احساس استقلال و کنترل دخل و خرج را تجربه کرده و فرابگیرند. مسلما با افزایش سن کودک، باید مبلغ پول توجیبی افزایش یابد. این افزایش باید پیش از این که کودک پول توجیبی خود و همسالانش را مقایسه کرده و از والدین درخواست کند تا پول او را افزایش دهند، صورت بگیرد.

جدی باشیم‌

همان طور که گفته شد، مبلغ پول توجیبی باید طوری تعیین شود که فرزندان بتوانند علاوه بر رفع نیازهای ضروری خود مبلغی را به خرید آنچه دوست دارند، اختصاص دهند. بنابراین از ارائه مبلغی اضافه بپرهیزید و بگذارید او به آنچه برای او مقرر شده است، عادت کرده و برنامه زندگی خود را با همان مبلغ تنظیم کند.روانشناسان توصیه می‌کنند، برای جلوگیری از آن که کودک به دلیل نیاز برای تهیه پول مورد نیازش دست به رفتارهای نادرست بزند، می‌توانید به او پول قرض بدهید، نه آن که به او پول بدهید. به این معنی که به او بگویید این پول را به تو قرض می‌دهم و تو باید با پس‌انداز، این مبلغ را به من برگردانی.

این رفتار به او می‌آموزد که اولا درآمد یا پول توجیبی خود را بدرستی خرج و پس‌انداز کند و در ثانی در صورت نیاز فقط می‌تواند از فردی مطمئن پول قرض کرده و در اسرع وقت قرض خود را ادا کند.

رفتار قاطعانه در مقابل فرزند باعث می‌شود تا اقتصاد صحیح را آموخته و برای آینده بدرستی برنامه‌ریزی کند.

افزایش پول توجیبی‌

برخی از روانشناسان، افزایش پول توجیبی را مقارن با هر سال ارتقای مقطع تحصیلی و برخی دیگر افزایش یک سال سن کودک می‌دانند که موافقان گروه دوم بیشتر هستند؛ چراکه عقیده دارند افزایش مقدار پول توجیبی همزمان با سالروز تولد، تاکیدی بر آن است که با هر سال افزایش سن، نه‌تنها کودک استحقاق دریافت سرمایه بیشتری را دارد؛ بلکه به طور غیرمستقیم به او می‌فهمانیم که از نظر عقل و رفتاری نیز باید بزرگانه‌تر رفتار کند و تصمیم‌های بهتری را با سرمایه بیشتر خود بگیرد.بسیاری از روانشناسان افتتاح حساب بانکی از سن 10 سالگی برای دخترها و 12 سالگی برای پسرها را ضروری ‌دانستند و آن را شیوه‌ای عملی برای آموزش پس‌انداز و کنترل و تنظیم دخل و خرج می‌دانند؛ اما در این سن رفع نیازهای مورد علاقه کودک باید مقدم بر پس‌انداز قرار بگیرد تا کودک به خساست عادت نکند. حتی باید به او آموخت که باید برای خرید هدیه تولد دوستان یا اعضای خانواده پس‌انداز کرد. در حقیقت آموزش‌ها باید تعادلی منطقی میان پس‌انداز و خرج کردن برقرار کند.به بیان دیگر، همان طور که به او پس‌انداز کردن را یاد می‌دهید، خرید کردن و درست خرید کردن را هم آموزش دهید. مثلا هنگامی که برای همسر یا اقوام هدیه می‌خرید، او را همراه خود ببرید تا ببیند چگونه باید هدیه انتخاب کرده و آن را بخرد.