رقابت‌ کشتی با 7‌ ورزش روی‌ تشک ‌المپیک

هیأت اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) در ماه‌های گذشته از 25 ورزش دو و میدانی، روئینگ، بدمینتون، بسکتبال، بوکس، کانو، دوچرخه‌سواری، سوارکاری، شمشیربازی، فوتبال، ژیمناستیک، وزنه‌برداری، هندبال، هاکی، جودو، شنا، پنجگانه مدرن، تکواندو، تنیس روی میز، تنیس، تیراندازی، تیر و کمان، سه‌گانه، قایقرانی و والیبال به عنوان ورزش‌هایی نام برد که حضور آنها در المپیک 2020 قطعی است.

کد خبر: ۵۶۶۶۶۰

این کمیته اعلام کرد ‌ برای انتخاب آخرین رشته این بازی‌ها شهریور در بوئنوس آیرس تصمیم نهایی گرفته‌می‌شود. البته پیش از آن نشست مشورتی کمیته بین‌المللی المپیک قرار است هشتم خرداد در سن‌پترزبورگ روسیه برگزار شده و از بین هشت رشته متقاضی سه رشته به اجلاس بوئنوس‌آیرس امیدوار بمانند که در المپیک 2020 باقی خواهد ماند. ** محبوبیت، اصلی‌ترین فاکتور مورد نظر IOC

کمیته بین‌المللی المپیک همواره بر این نکته تاکید داشته است که اصلی‌ترین فاکتورش برای انتخاب ورزش‌های المپیکی، میزان محبوبیت آن ورزش‌هاست و به همین دلیل در فواصل زمانی مشخص ورزش‌های المپیکی را مورد بازنگری قرار می‌دهد. برای نمونه سال ۲۰۰۹ ورزش‌های گلف و راگبی رشته‌های اضافی المپیک ۲۰۱۶ تصویب شدند و کشتی نیز به واسطه کاهش مخاطبانش در دوره‌های پیشین المپیک و همچنین تمایل پایین خریداران حق پخش تلویزیونی بازی‌های المپیک نسبت به پخش المپیک، در ظاهر با سیاست‌های اقتصادی IOC در تضاد بوده که از این رویداد حذف شده است. ** موج انتقادها و نرمش IOC

پس از این تصمیم موجی از اعتراض پیرامون IOC شکل گرفت، از رجال سیاسی کشورهای صاحب قدرت در کشتی از جمله ترکیه، روسیه و آمریکا بگیرید تا اسطوره بزرگ دنیای فوتبال یعنی فرانتس بکن باوئر به این تصمیم اعتراض کردند و در کنار آن بیش از 180 عضو فدراسیون بین‌المللی کشتی (فیلا) نیز با تشکیل کمپین حمایت از کشتی خواستار تجدید‌نظر در این مهم شدند. همزمان سایت معتبر ورزشی ESPN اقدام به برگزاری نظرسنجی به منظور حذف یکی از رشته‌های ورزشی از بازی‌های المپیک به جای کشتی کرده است. نکته جالب توجه درباره این نظرسنجی این بود که در همان روزهای آغازین کاربران پرتعداد این سایت معتبر ورزشی در پاسخ به این پرسش که کدام رشته در بازی‌های المپیک 2020 حفظ شود، بیش از 83 درصد گزینه کشتی را از میان هشت رشته مورد‌نظر انتخاب کردند.
در چنین شرایطی IOC وقتی با این هجمه مواجه شد ژاگ روگ، رئیس IOC خطاب به کشتی دوستان اعلام کرد ‌ هنوز هیچ چیز در این زمینه قطعی نشده و کشتی این بخت را دارد که در اجلاس سن‌پترزبورگ به همراه دو ورزش دیگر ،کاندید نهایی باقی‌ماندن در المپیک 2020 شده تا در اجلاس بوئنوس‌آیرس در این باره تصمیم‌گیری شود.**ائتلاف خطرناک بیسبال و سافت‌بال

همزمان با تلاش اهالی کشتی برای باقی ماندن در المپیک دیگر رقیبان هم بیکار ننشستند و خودشان را به آب و آتش زدند تا این افتخار بزرگ یعنی المپیکی شدن را از دست ندهند. بارزترین تلاشی که از سوی این ورزش‌ها انجام شد مربوط به رشته‌های بیسبال و سافت‌بال بود. این دو برای این که بخت خود را افزایش دهند دست به یک اقدام حساب شده زدند و به نوعی رقیبانشان را غافلگیر کردند؛ ادغام دو فدراسیون بین‌المللی در قالب یک فدراسیون.

این دو رشته ورزشی که از سال 2008 در المپیک حضور ندارند، فروردین امسال تشکیل کنفدراسیون جهانی بیسبال ـ سافت‌بال را تصویب کردند. پس از آن ادغام بود که ریکاردو فراکاری یکی از دو رئیس کنفدراسیون جهانی بیسبال ـ سافت‌بال گفت: «امروزه روزی تاریخی بود و ما در تلاش برای بازگشت به بازی‌های المپیک، به سطح جدیدی از عزم و اتحاد جهانی دست یافتیم.» دان پورتر، دیگر رئیس این نهاد نیز گفت: «چشم‌انداز ما ایجاد فرصت پرداختن به بیسبال و سافت‌بال برای همه دختران و پسران در جهان است.» ** تغییر مدیریتی، اولین اقدام فیلا

اما کشتی که از بدو شکل‌گیری بازی‌های المپیک جزو رشته‌های اصلی این بازی‌ها محسوب می‌شود، بلافاصله پس از تصمیم IOC دست به کار شد و اعضای هیات رئیسه فدراسیون جهانی کشتی (فیلا) ریشه این اتفاق نامبارک را به گواه همه کارشناسان نخبه کشتی دنیا در تغییر پی‌درپی قوانین کشتی که به کاهش جذابیت این ورزش منجر شده ‌بود، دانست. به طور طبیعی این تغییر قوانین هم ریشه در مدیریت رئیس سوئیسی فیلا یعنی رافائل مارتینتی داشت. در نتیجه در اجلاس فوق‌العاده فیلا این سوئیسی که مورد غضب ژاگ روگ هم بود، برکنار شد و نناد لالوویچ صربستانی جایگزین او شد. ‌گرچه روس‌ها با مطرح کردن پرافتخارترین کشتی‌گیر تاریخ یعنی الکساندرکارلین قصد داشتند مستقیما برای دفاع از کشتی وارد گود شوند، اما نظر آنها در دقیقه 90 برگشت و با حمایت از لالوویچ عملا برای حفظ کشتی آستین‌ها را بالا زدند. اقدامی که ریشه در سیاست و دوراندیشی آنها داشت، چراکه ریسک هزینه‌کردن، بهترین و مهم‌ترین چهره تاریخ کشتی خود را مرتکب نشدند در‌عین‌حال با یک گزینه غیرروس در این کارزار قدم گذاشتند. ** بازگشت به قوانین عامه فهم

به دنبال این مهم، دو هفته پیش در مسکو نشست فوق‌العاده فیلا برای انتخاب قطعی رئیس این فدراسیون برگزار شد و لالوویچ که پیش از این از سوی هیات رئیسه، حکم سرپرستی گرفته بود با کسب 125 رای از 132 رای موجود، جایگاه خود را در ریاست فیلا استحکام بخشید. جایگاهی که گفته می‌شود با توجه به رابطه نزدیک این مرد روس با نایب‌رئیس IOC (توماس باخ) می‌تواند به باقی ماندن کشتی در المپیک منجر شود. با وجود این فیلا در این نشست دست به یک اقدام حساب شده زد؛ بازگشت کشتی به قوانین سابق.

همان‌طور که اشاره شد قوانین دست و پاگیری که کشتی را غیرجذاب کرده بود تا جایی که تماشاگر از درک این قوانین عاجز مانده بود یکی از دلایل کم شدن استقبال مردم دنیا به این ورزش تشخیص داده شد، در نتیجه در اجلاس مسکو این قوانین به نوعی تغییر کرد و به چند سال پیش برگشت.

ازجمله تغییرات عمده ایجاد شده، تغییر زمان مسابقه کشتی از سه تایم دو دقیقه‌ای به دو تایم سه دقیقه‌ای است. همچنین امتیازهای دو کشتی‌گیر در مجموع دو تایم شمارش خواهد شد و دیگر برنده کشتی به صورت دو تایم از سه تایم نخواهد بود. دیگر تغییرات ایجاد شده در کشتی آزاد و فرنگی به این ترتیب است:

ـ خاک کردن دو امتیاز و بیرون رفتن حریف از تشک و پوئن / اخطار تنها یک امتیاز خواهد داشت.

ـ ضربه فنی در کشتی آزاد وقتی خواهد بود که امتیاز یک کشتی‌گیر به ده برسد و در کشتی فرنگی این امتیاز هفت خواهد بود.

ـ در کشتی آزاد، اولین تذکر کم‌کاری از سوی داور به صورت هشدار زبانی اعلام می‌شود. در اعلام اخطار دوم، کشتی‌گیران 30 ثانیه فرصت دارند امتیاز بگیرند که اگر کشتی‌گیری موفق به کسب امتیاز نشود، آن کشتی‌گیری که هشدار کم کاری دریافت کرده، یک امتیاز و اخطار جریمه می‌شود.

ـ در کشتی آزاد، اگر در پایان دو دقیقه از هر تایم کشتی‌گیران امتیازی نگیرند، داور به کشتی‌گیر کم‌کارتر اخطار می‌دهد که در این شرایط کشتی‌گیر کم‌کار 30 ثانیه فرصت دارد، امتیاز بگیرد وگرنه یک امتیاز به حریفش داده می‌شود.

ـ در کشتی فرنگی شرایط اخطار با کشتی آزاد متفاوت است. اولین تذکر به صورت هشدار است، دومین هشدار به کشتی‌گیر کم‌کار این فرصت را به حریفش می‌دهد که کشتی را به انتخاب خودش در خاک ادامه دهد یا سرپا. سومین هشدار به کشتی‌گیر کم‌کار، یک امتیاز برای حریف در پی خواهد داشت. اگر کشتی‌گیری چهار اخطاره شود، مسابقه قطع می‌شود و حریفش با امتیاز ضربه فنی برنده می‌شود.

این تغییرات با رای مثبت نمایندگان 110 فدراسیون ملی و 16 قهرمان المپیک از جمله الکساندر کارلین، الکساندر مدوید،آرسن فادزایف، والنتین یوردانف، احمد آئیک و بوایستار سایتی‌اف به تصویب رسید. ** از نامه‌نگاری تا تشکیل کارگروه ‌‌نجات‌

ایران نیز دوشادوش دیگر کشورهای صاحب‌نام کشتی برای باقی ماندن این ورزش دست به کار شد. کمیته ملی المپیک هم کارگروهی با شرکت محمد علی‌آبادی، بهرام افشارزاده، حمید سجادی، علی رغبتی، احمد ارشدی، حجت‌الله خطیب، حسن رنگرز، محمد توکل، محمدرضا طالقانی، رحیم علی‌آبادی (پیشکسوت کشتی فرنگی)‌، علیرضا دبیر، صدرالدین کاظمی، حسین آقازمانی و مجید ندیری (نمایندگان صدا و سیما) تشکیل داد تا راهکار‌های نجات کشتی مورد بحث و بررسی قرار گیرد. به دنبال تشکیل این کارگروه بود که تلاش‌های دیپلماتیک ورزش هم فعال و نامه‌نگاری‌های متعددی با کمیته بین‌المللی المپیک و شورای المپیک آسیا و فدراسیون‌های ملی کشتی کشورهای مختلف انجام شد تا در این جهت قدم برداشته شود. ** هزینه میلیون دلاری آمریکا

از جمله تلاش‌های بین‌المللی که در ماه‌های گذشته برای باقی ماندن کشتی در بازی‌های المپیک انجام شد تلاش آمریکایی‌ها بود. آنها که درصد قابل توجهی از مدال‌های تاریخ المپیک خود را از کشتی کسب کرده‌اند گرچه نیم‌نگاهی هم به المپیکی شدن بیسبال دارند و در این سال‌ها برای این ورزش هم تلاش زیادی کرده‌اند، با این حال بدون هیچ‌گونه تعصبی باید گفت برای کشتی سنگ‌تمام گذاشته‌اند. آمریکا برای این مهم بودجه سه میلیون دلاری اختصاص داده تا علاوه بر کاری‌های تبلیغاتی نظیر برگزاری مسابقه‌های نمادین با ایران و روسیه، در بحث حقوقی هم در این حوزه فعال بوده و بسیار امیدوارند ‌تلاش‌هایشان به ثمر بنشیند. ** یک افسوس بزرگ

در جمع رقیبان کشتی دو ورزش کاراته و ووشو هم هستند که ورزشکاران کشورمان در این دو ورزش هم بارها ثابت کرده‌اند توانایی کسب مدال‌های رنگارنگ جهانی را دارند و باید افسوس خورد‌ در چنین شرایطی ورزش ما ناگزیر است فقط از کشتی حمایت کند؛ چراکه در غیر این صورت می‌شد روی یکی از این دو ورزش زوم کرد و درصد موفقیت ورزش ایران را در بازی‌های المپیک بالا برد، اما به هر دلیل چنانچه کشتی هم نتواند المپیکی شود باید امیدوار بود به لطف لابی پرقدرت چینی‌ها به عنوان صاحب رشته ووشو یا قدرت کشورهای اروپایی و ژاپن در کاراته، دست‌کم یکی از این دو ورزش المپیکی شده و صدمه کمتری به ورزش ایران وارد شود.