چگونه خود را دوست بداریم؟

اگر عشق به خود را یک بار زنده کنید، این عشق در تمام طول زندگی با شما خواهد بود. بنابراین از این رابطه عاشقانه حداکثر بهره را ببرید؛ زیرا عشق راهنمای همیشگی شماست، برای رسیدن به اوجی از شعور و آگاهی که تنها بشر قادر به تحقق آن است.
یقینا کلید اصلی دوست داشتن خود، پرهیز از انتقاد و عیب‌جویی است. احتمالا دیده‌اید که بیشتر مردم موقع سرزنش کردن خود اصطلاحاتی می‌گویند مثل احمق، پسر بد، دختر بد، بی‌مصرف، بی‌ملاحظه، نادان، زشت، شلخته، بی‌عرضه و... شاید برای خود شما هم پیش آمده باشد که با چنین کلماتی خود را توصیف کنید، در واقع به کار بردن این کلمات به این دلیل است که ما می‌خواهیم طوری عمل کنیم که گویی کامل و بی‌نقص هستیم و با این عقیده خود را تحت فشار سختی قرار می‌دهیم و چشم‌های خود را بر حوزه‌های دیگری از زندگی‌مان که نیازمند اصلاحات و شفابخشی هستند، می‌بندیم.
پس بهتر است بکوشیم خلاقیت‌های فردی خود را کشف کنیم و خصوصیات برجسته و ممتاز خود را ستایش کنیم، زیرا ما وقتی از خود انتقاد می‌کنیم، در واقع نقش خود را در دنیا بی‌اعتبار و تحقیر می‌کنیم.
بنابراین اگر آمادگی رشد و ترقی و درس گرفتن از اشتباهات را داشته باشید، اشتباهات، راهی به سوی یک زندگی کامل و پربار را برایتان هموار می‌سازد. خیلی از ما دائم خود را با افکار ترسناک تهدید می‌کنیم و از یک مشکل کوچک یک هیولای غول‌پیکر می‌سازیم، مثلا اگر دیگران ما را طرد کنند، فاجعه است یا اگر در فلان مورد به نتیجه دلخواه نرسیم، وحشتناک است.
راه دیگر این است که با خود ملایم، بامحبت و صبور باشیم. اشکال بسیاری از ما این است که همیشه می‌خواهیم فورا به همه چیز برسیم. مثلا در یک روز خود را دوست بداریم. شاید نتوانیم در عرض یک روز خود را کاملا دوست بداریم، ولی می‌توانیم هر روز خود را کمی بیشتر دوست داشته باشیم. اگر هر روز به خود کمی عشق بورزیم، بعد از 2 یا 3 ماه در مسیر خود حتی پیشرفت شایانی خواهیم داشت.
با ضمیر باطن خود محتاطانه رفتار کنیم. برای آرامش دادن به جسم و روح چند دقیقه در روز فرصت لازم است. چند بار نفس عمیق بکشید، چشم‌هایتان را ببندید و تمام هیجانات درونی خود را رها کنید، تمرکز کنید و آهسته به خود بگویید: من تو را دوست دارم، همه چیز خوب است. بعد از آن احساس آرامش بیشتری می‌کنید و می‌فهمید که لازم نیست همیشه با ترس و اضطراب زندگی کنید.
هر روز تفکر کنید. توصیه می‌کنم روح خود را آرام کنید و به حکمت درونی خود گوش فرادهید. در این لحظه می‌توانید حتی این جملات را تکرار کنید. «من خود را دوست دارم» یا «من خود را می‌بخشم».
پس از مدتی سکوت کنید و به ندای درون خود گوش دهید. در واقع هر یک از ما برای فکر کردن روش خاصی را انتخاب می‌کند. بعضی از افراد موقع پیاده‌روی یا حتی دویدن فکر می‌کنند، برخی با نوشتن افکار منفی و مثبت خود.
دوست داشتن خود، یعنی به خود ارج نهیم. به دوستان خود مراجعه کنید و از آنها کمک بخواهید. تقاضای کمک از دیگران در موقع نیاز، نشانه قدرت است.نیمی از شماها یاد گرفته‌اید که همیشه فقط به خود تکیه کنید و همه کارها را به تنهایی انجام دهید و نمی‌توانید از دیگران درخواست کمک کنید، چون خودپرستی شما این اجازه را نمی‌دهد. پیشنهاد می‌کنم به عضویت گروه‌های خودیاری که برای حل مشکلات در گوشه و کنار این شهر هستند، درآیید.

>> جام جم/ چاردیواری