وضعیت فعلی فوتسال ایران نگران‌کننده است

در حال حاضر شرایط خیلی خراب است. گویا زلزله‌ای 9 ریشتری در فوتسال ما اتفاق افتاده است. در فاصله‌ای نزدیک به جام جهانی، از اردوی تیم ملی به دلیل آغاز نشدن لیگ فوتسال، خبری نیست. سه تیم فیروز صفه، پرسپولیس و فولاد‌ماهان‌ اعلام انحلال کرده‌اند و این در حالی است که ماهان، تعداد زیادی ملی‌پوش داشته است و مجموع بازیکنان این سه تیم، حدود 60 نفر بوده‌اند که اکنون بیکارند. با این وصف، حدود 20 بازیکن ملی نیز در پایان فصل نقل و انتقالات، بدون تیم باقی مانده‌اند.

نه‌تنها من، بلکه شمسایی، طاهری، اصغری مقدم و حسن‌زاده دیگر ملی‌پوشان مطرح فوتسال، با باشگاهی قرارداد ندارند. چون با انصراف سه تیم، ‌یکباره تعادل عرضه و تقاضا به هم خورد و با وجود آن که‌ تیم‌های سقوط کرده به دسته پایین‌تر حفظ شدند ولی‌ یکباره دستمزد پیشنهادی به‌بازیکنان شدیدا کاهش پیدا کرد و به یک‌چهارم تا یک‌پنجم سال گذشته تقلیل یافت. به همین دلیل، همه بازیکنان مطرح پشت خط مانده و بدون تیم هستند. من تعجب می‌کنم و نمی‌فهمم چه دست‌هایی وارد فوتسال شده‌اند؟ در حالی که دستمزدها در لیگ‌های همه رشته‌ها رو به افزایش است، چرا باید با افتخارآفرینان فوتسال چنین برخوردی شود و این رشته به ویرانی کشیده شود. البته زمان فصل نقل و انتقالات تمدید شده است، ولی اصلا شرایط امیدوارکننده‌ای وجود ندارد و مدیران باشگاه‌ها با مدیریت فوتسال به یک بن‌بست رسیده‌اند.

من به عنوان کاپیتان آن تیم، همیشه و در تمام محافل، به مردم ابراز شرمندگی کرده‌ام. به هر حال ما به عنوان بازیکن نقشی نداشته‌ایم و باید مسئولان باشگاه جوابگوی آن ننگ باشند. ما در فوتسال، اخلاق را باخته‌ایم و یکی‌ دو ماه، این‌موضوع سایه سنگینی بر فوتسال ما انداخت، طوری که در قهرمانی جام ملت‌های آسیا هم نتوانستیم موفق باشیم.

خیلی عوامل دست به دست هم دادند تا این اتفاق عجیب بیفتد، علاوه بر مسائل ریشه‌ای که به قسمتی از آن اشاره کردم، آن روز، روز‌‌بد تیم ما بود و برعکس، تایلندی‌ها خیلی خوب بودند. در مجموع، در آن باخت بد‌ همه مقصر بودند اعم از بازیکنان، کادر فنی، مدیریت و ... در حقیقت نباید یک نفر یا یک گروه را مقصر آن دانست. البته همه انرژی خود را گذاشته بودیم تا با کسب نتایج درخشان‌ در جام جهانی، ناکامی در آسیا و تبدیل قهرمانی به عنوان سوم را جبران کنیم، ولی اتفاقات اخیر، همه چیز را تحت‌الشعاع قرار داده و ما را در راه نتیجه‌گیری تیم ملی نگران‌تر از همیشه کرده است. چون بازیکنان‌ واقعا انگیزه و تمرکز خود را برای موفقیت در جام‌جهانی از دست داده‌اند.

فکر می‌کنم طرفین یعنی مدیریت فوتسال و مدیریت باشگاه‌ها باید انعطاف بیشتری از خود نشان دهند و با از خودگذشتگی و تعامل دو طرفه بهتر، فوتسال را از بحران فعلی خارج کنند. البته کفاشیان هم باید به کمک و وساطت بیاید تا همه چیز ختم به خیر شود. ما ورزشکاران سعی کرده‌ایم طی ملاقات با مدیران باشگاه‌ها در این زمینه تلاش کنیم. البته باید ملاقاتی هم با رئیس فوتسال به عمل آوریم. از رسانه‌ها هم می‌خواهیم تا برای دست به دست دادن همه عوامل فوتسال در مسیر نجات این رشته، ما را کمک کنند.

شما بخوبی فوتسال هشت‌سال پیش من را به خاطر دارید زمانی که در تیم شهید منصوری بازی می‌کردم یا یک سال قبل از آن زمانی که در چینی همگام شهرکرد دروازه‌بان بودم. من در شهرکرد در طول یک سال، تنها یک میلیون تومان می‌گرفتم. شما به خاطر می‌آورید ما فوتسالیست‌ها با چه زحمات و سختی‌هایی به اینجا رسیدیم و برای کشور عزیزمان افتخارآفرینی کردیم. حالا معلوم نیست عده‌ای با چه اهدافی، بدون درنظر گرفتن چنین مواردی، در صدد تخریب ما و فوتسال‌مان هستند.

مجید عباسقلی / گروه ورزش