به گفته مسافران ، با آن که نرخ مسیر تاکسی های خطی از طرف شورا مشخص شده است ، اما رانندگان نرخی را که خودشان مشخص کرده اند می گیرند و تاکسی های گردشی هم بی توجه به نرخنامه ، کرایه دلخواه را از مسافران طلب می کنند. آنها از وعده های کم و بیش انجام نشده تاکسیرانی تهران راضی نیستند و تاکید دارند که جای برچسب قیمت ، کارت مشخصات و... روی شیشه بسیاری از تاکسی ها هنوز خالی است . رژه تاکسی های خالی که در پی مسافران دربستی هستند ، نیز مساله ای است که مردم را آزار می دهد. هاشمی عرب ، مدیر عامل سازمان تاکسیرانی تهران در دفاع از عملکرد تاکسیرانی با اشاره به این که صد درصد موفق نبوده است ، می گوید: استفاده از تاکسیمتر فقط در سال 1349 تا 1350 در تهران رعایت شده و بعد از انقلاب استفاده از تاکسیمتر مرسوم نبوده است . وی می افزاید: ساماندهی 50 هزار تاکسی (33هزار تاکسی نارنجی و 20هزار پلاک سفید) قطعا نیازمند زمان است و در حال حاضر حداقل 30درصد تاکسی ها از تاکسیمتر استفاده می کنند. هاشمی عرب علت رعایت نشدن مصوبه شورای شهر را غیرواقعی بودن تعرفه می داند و می گوید: در سبد هزینه زندگی راننده تاکسی هم باید 500قلم خواروبار باشد و وقتی حتی شیر دولتی 30 تا 70درصد افزایش قیمت داشته ، نمی توانیم از راننده تاکسی انتظار داشته باشیم تعرفه های غیرواقعی را رعایت کند. وی معتقد است ، رانندگان تاکسی نیز جزو اقشار آسیب پذیر هستند و نمی توان به این قشر فشار تحمیل کرد.
مدیریت غیرعلمی در تاکسیرانی
از سوی دیگر ، امیر واعظی آشتیانی ، عضو شورای شهر با اشاره به اختصاص 14میلیارد تومان از سوی شورا به تاکسیرانی ، مشکل را ضعف مدیریت تاکسیرانی می داند و می گوید: مدیریت تاکسیرانی غیرعلمی است و بسترهای لازم را برای اجرای مصوبات شورا فراهم نکرده است . وی تصریح می کند: پوشاندن لباس فرم و ادامه تحصیل وجاهتی ندارد ؛ وقتی که نظارتی بر عملکرد وجود نداشته و کار فرهنگی صورت نگرفته است . عضو شورای شهر مشکل را در آن می بیند که رانندگان به حقوق خود آشنا نیستند و می گوید: مدیریت تاکسیرانی از بودجه اختصاصی شورای شهر استفاده بهینه نکرده است و صرفا با رفتاری قهرآمیز با رانندگان تاکسی برخورد می کند. وی تاکید می کند: برخورد قهرآمیز با رانندگان پاسخ نخواهد داد و شهردار تهران باید برای محقق شدن ساماندهی ، تغییری در مدیریت تاکسیرانی انجام دهد.
رانندگان تاکسی چه می گویند؛
رانندگان تاکسی نیز از وضعیت و برخوردهای هر روز با مسافران بر سر کرایه ها ناراضی هستند و معتقدند بر اساس نرخنامه ، اتلاف وقت یکساعت و نیمی در ترافیک حساب نمی شود و ما این هزینه را از چه کسی باید طلب کنیم . یک راننده تاکسی گردشی می گوید: این روزها مردم برای هزینه سرویس مدارس حاضر هستند ماهانه قیمتهای زیادی را بپردازند، در حالی که برای سفرهای روزانه قیمت واقعی را نمی پذیرند. هاشمی عرب نیز در تایید رانندگان تاکسی می گوید: مدیریت شهری و دولت برای اتوبوسرانی 150 تا 200میلیارد تومان یارانه پرداخت می کند و بهترین مسیر خیابان را در اختیارشان قرار می دهد و با آن که به تاکسیرانی کمک نمی کنند انتظار بالایی دارند. باید گفت آنچه شهروندان را نگران می کند، دادن وعده و وعیدهای بی سرانجام است که افزون بر نارضایتی شهروندان ، اقتدار مدیریت شهری را نیز در اجرای مصوبات زیر سوال می برد؛ بنابراین شایسته است ، مسوولان قبل از این که مردم را با چنین دستورالعمل هایی دلخوش کنند ، به فکر تدبیر اساسی برای حل مشکلات شهری باشند.