در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
همین دو جواب از نیلوفر اردلان به ما میگوید که او بیش از آن که به دنبال ثبت رکوردهای شخصی باشد، به فکر رشد و ارتقای فوتبال و فوتسال بانوان در سطح ملی است.
فوتسال بانوان ایران زمانی با آتوسا حجازی مطرح شد و الان هم سالیان زیادی است که نام نیلوفر اردلان بیش از دیگر اسامی به گوش میرسد.
کاپیتان تیم ملی فوتبال بانوان ایران از بدو راهاندازی فوتسال بانوان حضوری فعال در این رشته داشت و چند سال بعد که فوتبال بانوان فعالیت رسمیاش را در ایران آغاز کرد باز این نیلوفر اردلان بود که به عنوان یکی از چهرههای مطرح تیم ملی به جامعه ورزشی معرفی شد.
البته برای اردلان سقف آرزوها فقط درخشش در تیمهای ملی فوتبال و فوتسال بانوان یا لژیونر شدن نیست.
او هدفهای بزرگتری دارد که به ترتیب مربیگری در تیم ملی و ریاست تشکیلات فوتبال بانوان ایران را شامل میشود.
طبیعتا دختر اسماعیل اردلان بودن، برای اینکه نیلوفر اردلان هم به فوتبال گرایش پیدا کند کفایت میکند...
حق با شماست. من در خانوادهای بزرگ شدم که فوتبال تمام زندگی آنها بود. برای همین از اول گرایش به فوتبال در من وجود داشت و سال 75 که فوتسال فعالیت خود را شروع کرد، من از اولین نفراتی بودم که در این رشته ثبتنام کردم و از آن سال تاکنون همواره حضوری فعال در ردههای ملی و باشگاهی داشتم.
با وجود این، در تمام این سالها گرایش شما به فوتسال بیشتر از فوتبال بوده است...
بله. همانطور که میدانید مسوولان صلاح دیدند ابتدا رشته فوتسال راهاندازی شود، چراکه فضای سالن بسته است و بانوان میتوانند به راحتی و بدون دغدغه به فعالیتهای همگانی و حرفهای خود بپردازند. من هم به دلیل اینکه ابتدا فوتسال را شروع کرده بودم، در این رشته ماندم و به فعالیت حرفهای خود ادامه دادم تا اینکه در فاز دوم رشته فراگیر و پرطرفدار فوتبال نیز راهاندازی شد و خانم سپنجی مسوول وقت کمیته بانوان فدراسیون فوتبال از من خواستند که به عنوان یکی از باتجربههای فوتسال در رشته فوتبال نیز حضور داشته باشم. البته بعد با راهاندازی فوتبال بانوان، تصمیم گرفته شد بچههای فوتبال از کسانی تشکیل شوند که از فوتسال به دور باشند، اما بعد که دیدند احتیاج به نیروهای بیشتری دارند از من و چند بازیکن دیگر برای حضور در فوتبال دعوت شد. بعد از آن دو باره بحث جداسازی فوتسال و فوتبال مطرح شد و من دوباره به فوتسال برگشتم، اما با توجه به اینکه دوباره بحث آمادهسازی تیم ملی فوتبال برای حضور در مسابقات مرحله مقدماتی المپیک لندن مطرح شد از من و فرشته کریمی دعوت شد که به اردوی تیم ملی برویم.
این تداخل حضور در تیمهای ملی فوتسال و فوتبال دردسرساز نمیشود؟
در آن یک سالی که من به اردوی تیم ملی فوتبال رفتم، فوتسال بانوان هیچ برنامه خاصی نداشت و الان هم که در اردوی تیم ملی فوتسال هستم، فعلا تیم ملی فوتبال برنامه خاصی ندارد؛ اما در مجموع من سرباز تیم ملی هستم و تا جایی که بتوانم برای هیچ یک از تیمهای ملی فوتسال و فوتبال کم نمیگذرم؛ البته اولویت اصلی من فوتسال است و با توجه به اینکه در لیگ فوتسال هم بازی میکنم فعلا تمرکزم را روی این رشته گذاشتهام.
سیر تکامل فوتبال و فوتسال بانوان را در طول این سالها چطور ارزیابی میکنید؟
از سال 1379 که تیم ملی فوتسال بانوان فعالیتش را آغاز کرد، دو بار حضور در بازیهای کشورهای اسلامی در همان سالها تحولی اساسی در این رشته به وجود آورد و باعث شد تا همه به پتانسیل بالای دختران فوتبالدوست ایرانی پیببرند. در این میان نباید زحمات خانم سپنجی را به عنوان بنیانگذار فوتسال و فوتبال بانوان در ایران نادیده گرفت. من با چشم میدیدیم که ایشان با چه سختیهایی برای گرفتن کوچکترین مجوزها برای فعالیت فوتبال و فوتسال بانوان مواجه بود.
واقعا شرایط آن روزها خیلی سختتر از امروزی است که همگان قبول کردهاند فوتبال و فوتسالی هم در بخش بانوان وجود دارد؛ البته باید اعتراف کنم در زمان ریاست خانم دکتر شجاعی هم تلاشهای زیادی صورت گرفت، ولی من فکر میکنم دشواریهای اصلی کار در زمان خانم سپنجی بود که فوتبال و فوتسال را به همگان شناساند و توانست سیر تکامل خوبی را به وجود بیاورد. از آن زمان تا به امروز پیشرفت چشمگیری را در سطح فوتبال و فوتسال بانوان شاهد بودیم. در چند سال اخیر هم انصافا آقای کفاشیان حمایتهای خوبی از ما کردهاند.
در این سالها بیشترین کملطفیها و کمتوجهیها در کدام برهه از زمان متوجه فوتبال بانوان بوده است؟
عمده کملطفیها در همان سالهای اول بود که برای مسوولان جا نیفتاده بود که بانوان ایرانی هم میتوانند با حفظ حجاب اسلامی فوتبال بازی کنند، ولی از زمانی که تشکیلات فوتبال بانوان با فدراسیون فوتبال ادغام شد، شرایط ما هم به کلی تغییر کرد و توانستیم پیشرفت خوبی داشته باشیم.
با این حال خود شما یکی از کسانی بودید که در این مدت از کمتوجهی مسوولان به فوتبال بانوان گلایه کردند. مواردی که احساس میکنید باید توجه بیشتری به آنها شود اما نمیشود کدامها هستند؟
خب گلایه کردن که امری طبیعی است. شما اگر نگاه کنید حتی آقایان هم با وجود این همه امکاناتی که در فوتبال ما وجود دارد باز هم از شرایط موجود گلایه میکنند، حال آن که امکانات ما در مقابل امکانات آقایان شاید چیزی در حد صفر باشد و اصلا قابل مقایسه نیست. با این حال عمده گلایههای ما به بحث ایاب و ذهاب مربوط میشود. من خودم در تهران زندگی میکنم و مشکل تردد ندارم، اما چون کاپیتان تیم ملی هستم بسیاری از بازیکنانی که از شهرستان میآیند حرفهایشان را به من میزنند. آنها مجبور هستند با هواپیما خودشان را به اردوهای تیم ملی برسانند که این هزینه بالایی را به آنها تحمیل میکند.
یعنی از بابت زمین تمرین، سالن و مواردی از این دست کمبودی در فوتبال بانوان احساس نمیشود؟
خب امکانات که در حد ایدهآل نیست، اما از زمانی که کمپ تیمهای ملی افتتاح شده بسیاری از مشکلات ما هم مرتفع شده است. ما در زمان خانم سپنجی مکان مناسبی برای اسکان نداشتیم و مجبور بودیم در زمین شماره 3 ورزشگاه آزادی که کلی ناهمواری داشت تمرین کنیم، اما بسیاری از آن کمبودها برطرف شده است.
اما هنوز هم نارضایتیهایی در مورد شرایط حاکم بر اردوهای تیم ملی و خوابگاهها به گوش میرسد...
خوابگاهی که در اختیار بانوان قرار دارد همان خوابگاهی است که در طول سال توسط تیمهای ردههای سنی نونهالان، نوجوانان، جوانان و امید پسران مورد استفاده قرار میگیرد. این را از این جهت گفتم که بدانید هر شرایطی که برای پسرها وجود دارد، برای ما هم هست؛ البته منکر کاستیهای موجود نمیشوم، به هر حال ما مشکلات زیادی از بابت تعداد تختخواب و دوش و همینطور وضعیت گرمایشی و سرمایشی داشتیم، اما بعد از اعتراضهایی که از سوی بازیکنان مطرح شد، بسیاری از این کاستیها برطرف شد.
با وجود این، هنوز هم احساس میشود تبعیضهایی وجود دارد؛ به عنوان مثال همین چند ماه پیش که تیم ملی فوتبال بانوان به دلیل پوشش اسلامی از گردونه رقابتهای مقدماتی المپیک 2012 لندن کنار گذاشته شد، آیا از اعضای تیم تجلیل درخور توجهی به عمل آمد؟
ببینید ما که برگشتیم ایران، فدراسیون فوتبال جلسهای تشکیل داد و در حضور خود بازیکنان به تکتک ملیپوشان قول تجلیل داد، اما تا به امروز چنین قولی محقق نشده است؛ البته ما چند لوح تقدیر و یک کارت هدیه بانکی هم دریافت کردیم، اما باید اذعان کنم که تجلیلها آنطور که باید نبود.
بحث تصویب پوشش اسلامی تیم ملی فوتبال بانوان ایران به کجا انجامید؟
آخرین خبری که من دارم به همان سمیناری برمیگردد که با حضور سپ بلاتر، علی کفاشیان و فریده شجاعی برگزار شد و در آن رئیس فدراسیون بینالمللی فوتبال موافقت ضمنی خود را با پوشش تیم بانوان ایران اعلام کرد؛ البته تا به امروز فیفا نامهای مبنی بر موافقت رسمی خود با پوشش تیم ملی فوتبال بانوان ایران به فدراسیون فوتبال ارسال نکرده است.
مرتفع شدن مشکل پوشش اسلامی تیم ملی فوتبال بانوان از دید شما که کاپیتان تیم ملی هستید چقدر اهمیت دارد؟
بالطبع اگر بحث پوشش اسلامی تیم ملی فوتبال بانوان حل شود ما میتوانیم با امیدواری بیشتری به آینده فکر کنیم؛ البته ما در غرب آسیا خیلی مشکل نداریم، ولی برای مقابله با تیمهای شرق آسیا نیاز به این هست که تجربه مسابقات بینالمللیمان را افزایش دهیم؛ برای این منظور حل شدن مشکل پوشش تیم، به پیشرفت فوتبال بانوان ایران، سرعتی دوچندان خواهد بخشید.
به عنوان کسی که سالهای زیادی از عمرتان را در فوتبال و فوتسال بانوان گذراندهاید، استانداردهای فوتبال بانوان را در چه سطحی ارزیابی میکنید؟
ببینید، اگر AFC بخواهد به همان شکلی که بر فوتبال مردان نظارت میکند، روی فوتبال زنان دقیق شود، مطمئنا به هیچ یک از باشگاههای ما اجازه فعالیت نخواهند داد. باشگاههای ما واقعا باشگاه نیستند؛ البته اگر بخواهیم خودمان را با غرب آسیا مقایسه کنیم شرایط قابل قبولی داریم، اما واقعا شرایطمان با شرق آسیا غیرقابل مقایسه است؛ البته در آقایان هم فکر میکنم همین شرایط حاکم باشد، اما ما محدودیتهای بیشتری نسبت به آنها داریم و همینها باعث میشود آنطور که باید و شاید نتوانیم پیشرفت کنیم.
بارزترین این محدودیتها، کدامها هستند؟
عمده مشکلی که فوتبال و فوتسال دارد بحث اسپانسرینگ (حمایتکنندههای مالی) است. مسابقات بانوان نه پخش زنده تلویزیونی دارد و نه از طریق رادیو پوشش داده میشود. در این شرایط طبیعی است که اسپانسرها هیچ اشتیاقی به فعالیت در بخش ورزش بانوان از خود نشان ندهند؛ البته در این میان جلسهای با سردار عزیزمحمدی داشتیم و پیشنهادی با این موضوع مطرح شد که هر یک از تیمهای لیگ برتری یک تیم هم در سطح لیگ فوتبال بانوان داشته باشند که اگر در سالهای آتی اجرایی شود به طور قطع کمک شایانی به حل مشکل اسپانسرینگ خواهد کرد. در کنار این موضوع اگر رسانهها و مطبوعات هم توجه بیشتری به فوتبال و فوتسال بانوان داشته باشند شرایط تغییر خواهد کرد؛ البته از انصاف نباید گذشت که در حال حاضر این توجهات، به مراتب بیشتر و پررنگتر از گذشته شده است.
البته اگر توجه رسانهها کمتر از آن چیزی است که شما انتظار دارید حداقل این حسن را دارد که حاشیههای فوتبال و فوتسال بانوان هم کمتر سر زبانها میافتد.
این را واقعا قبول دارم.
در مورد وضعیت قراردادها در فوتبال و فوتسال بانوان بگویید، آیا در اینجا هم سقف یا کفی برای قراردادها وجود دارد؟
!اینجا خبری از سقف قرارداد نیست.
وضعیت دستمزدها به چه ترتیب است؟
قرارداد بازیکنان فوتسال با توجه به اینکه قدمت این رشته در کشور ما از فوتبال بانوان قدیمیتر است، کمی بیشتر است. در فوتبال الان بازیکنان ملی نهایتا هفت میلیون تومان دریافت میکنند، اما این رقم در فوتسال به 10 یا 11 میلیون تومان هم میرسد؛ البته این ارقام را هم فقط یکسری بازیکن خاص میگیرند، نه همه بازیکنان.
پس رقم قرارداد شما 11 میلیون تومان است؟
!(با خنده) به هر حال من هم یکی از همان بازیکنان خاص هستم که در همین حدود قرارداد امضا کردهام؛ البته هنوز پولی نگرفتهام و از سال گذشته هم چیزی حدود سه میلیون تومان طلب دارم.
با این رقمهایی که گفتید بعید به نظر نمیرسد که شبکه گسترده دلالی در فوتبال مردان، در فوتبال زنان هم فعالیت داشته باشد.
خوشبختانه تا به امروز چنین بحثهایی در فوتبال بانوان وجود نداشته است. تازه رقمهایی هم که من گفتم شاید دو سال است که در فوتبال بانوان رد و بدل میشود، ولی تا قبل از آن رقمها در حد یک میلیون و یک میلیون و 500 هزار تومان بود که به هیچ وجه برای دلالان وسوسهانگیز نبود.
اولین قرارداد باشگاهی شما چقدر بود؟
من اولین قرارداد باشگاهیام را سال 1379 امضا کردم و چیزی حدود 500 هزار تومان از تیم دانشگاه آزاد گرفتم. آن زمان سقف قرارداد برای بهترین بازیکن فوتسال بانوان فقط یک میلیون تومان بود.
البته شما پیشنهاد 150 میلیون تومانی هم داشتید. درست است؟
آن پیشنهاد از سوی باشگاه ابوظبی کلاپ مطرح شد. آنها قصد داشتند بابت امضای قرارداد یکساله من مبلغ 150 میلیون تومان بپردازند، اما در مذاکرات بعدی گفتند ما بازیکن محجبه نمیخواهیم و من با توجه به اعتقاداتم و اینکه بازی برای تیم ملی ایران را با هیچ چیز عوض نخواهم کرد، پیشنهاد اماراتیها را نپذیرفتم.
پیشنهاد ابوظبی تنها پیشنهاد خارجی شما برای لژیونر شدن بود؟
!نه، پس از آن پیشنهاد، تیم فوتبال پلیس ابوظبی هم به دنبال آن بود که با من و سه بازیکن ملیپوش ایرانی قرارداد امضا کند که این پیشنهاد نیز با توجه به بحث حجاب و عدم دعوتنامه رسمی مسوولان این باشگاه منتفی شد.
همانطور که خودتان هم اشاره داشتید فوتبال بانوان ایرانی به دلیل عدم پخش تلویزیونی خیلی در معرض دید کشورهای همسایه نیست، اما شما دو بار از تیمهای اماراتی پیشنهاد داشتهاید. سوال اینجاست که در طرح این پیشنهادهای خارجی، تواناییهای نیلوفر اردلان بیشتر سهیم بوده یا رابطههایی که همسر شما (مهدی توتونچی) به عنوان کسی که چند سال در فوتبال امارات حضور داشته برقرار کرده است؟
واقعیت این است که هر دو عامل موثر بوده؛ هم تواناییهای من و هم ارتباطات همسرم در امارات. همسر من به عنوان مدیر برنامههایم در کنار من است و زحمات ایشان در برقراری این ارتباطها بیتاثیر نبوده است؛ البته اگر فقط این عامل در پیشنهادات خارجی من دخیل بود، بار دوم دیگر نباید مورد توجه مسوولان تیم فوتبال بانوان ابوظبی قرار میگرفتم. پس تواناییهای خود من هم نقش داشته است، اما آنهایی که چشم موفقیتهای مرا ندارند بعضا از این قضیه سوءاستفاده میکنند تا شایستگیهایم را زیر سوال ببرند.
در کنار بازیگری چند سالی هست که شما وارد جرگه مربیان شدهاید آیا این معنایش نزدیک شدن به روزهای پایانی حضور نیلوفر اردلان در سطح ملی و باشگاهی نیست؟
نه! پس از آن که خداوند فرزندی به من داد، برای مدتی از صحنه رقابتهای فوتبال و فوتسال فاصله گرفتم. در آن برهه بود که به خاطر علاقهام به این رشته تصمیم گرفتم در کلاس بینالمللی مربیگری شرکت کنم. به همین خاطر به سریلانکا رفتم و اتفاقا با بالاترین نمره موفق به اخذ مدرک بینالمللی مربیگری درجه C شدم. به عبارتی از زمان بارداری خود به بهترین شکل ممکن استفاده کردم.
حال علاقه دارید که به مدارج بالاتری در مربیگری دست پیدا کنید؟
اردلان: مطمئن باشید اگر روزی احساس کنم که دیگر آن طراوت و شادابی گذشته را ندارم و نمیتوانم برای تیمم موثر واقع شوم، بلافاصله از دنیای فوتبال خداحافظی خواهم کرد
صد درصد. الان دو سال از مدرک مربیگری من میگذرد و اگر یک سال دیگر هم سپری شود، من میتوانم در کلاسهای مربیگری B شرکت کنم. البته چون عجلهای ندارم و فعلا مشغول بازی هستم ادامه کلاسهای مربیگری را به زمانی موکول میکنم که از دنیای فوتبال و فوتسال بانوان خداحافظی کرده باشم. همین الان با توجه با حضور در سطح اول فوتبال و فوتسال ایران، خانهداری، همسرداری و مادر بودن، واقعا مجالی برای فکر کردن به مساله دیگری ندارم.
با این همه مشغله آیا فرصت هم باقی میماند که فوتبال بانوان را در سطح بینالمللی پیگیری کنید؟
من به شخصه با علاقه بسیار اخبار و اتفاقات فوتبال بانوان را در سطح جهان پیگیری میکنم. به عنوان مثال فیلم بازیهای جام جهانی فوتبال بانوان را تهیه کردهام و همه بازیها را دیدهام، چون معتقدم تماشای فوتبال سطح اول جهان، نکات آموزشی بسیاری را برای یک بازیکن در بر خواهد داشت.
رقابتهای فوتبال مردان را هم پیگیری میکنید؟
من با اشتیاق زیاد تمامی بازیهای لیگ ایران را نگاه میکنم. فوتبالهای خارجی را هم بدقت دنبال میکنم تا از میان آنها نکات مثبت را برای خودم بردارم.
طرفدار کدام تیم هستید؛ استقلال یا پرسپولیس؟
(با خنده) من طرفدار پروپاقرص تیمی هستم که نیم فصل اول لیگ برتر را با بحران سپری کرد.
بعد از این همه سال حضور در سطح اول فوتبال و فوتسال بانوان، چند بازی ملی و چند گل ملی در کارنامه شما به ثبت رسیده است؟
نمیدانم چند بازی ملی دارم، اما فکر میکنم تاکنون بیش از 50 بار با پیراهن تیمهای ملی فوتبال و فوتسال ایران به میدان رفته باشم. تعداد گلهای ملی من هم در این دو رشته چیزی حدود 70 گل است و مطمئنم که از این تعداد تجاوز نمیکند. در این میان بهترین خاطراتم کسب دو عنوان خانم گلی در رقابتهای فوتسال بازیهای کشورهای اسلامی است.
شما الان 11 سال است که در سطح ملی و باشگاهی فوتبال بانوان فعالیت میکنید، تا چه زمان قصد دارید به فعالیت خود در فوتبال و فوتسال ادامه دهید؟
با توجه به اینکه عمر فوتبال و فوتسال بانوان در ایران از 15 سال تجاوز نمیکند، طبیعتا نمیتوان مثل فوتبال مردان محدوده سنی مشخصی را برای پایان فوتبال یک فوتبالیست زن درنظر گرفت، اما مسلما طول فعالیت ورزشی یک بازیکن زن هم به سالم زندگی کردن و تواناییهای فردی او بستگی دارد. امکان دارد یک بازیکن در 25 سالگی دیگر آن کارایی لازم را نداشته باشد، اما بازیکنی دیگر در 30 سالگی هم از پتانسیل بالایی برخوردار باشد. در این میان برنامههای غذایی، زمان استراحت و نوع تمرین و زندگی یک بازیکن از جمله مواردی هستند که در کیفیت بازی او تاثیرگذار خواهد بود.
با توجه به مواردی که عنوان کردید، شاید خودتان بهتر از هر کس دیگری بتوانید در مورد زمان احتمالی خداحافظیتان از فوتبال بانوان نظر بدهید.
فکر میکنم جزو آن دسته از بازیکنانی باشم که بتوانم چند سال دیگر به فعالیتم در سطح باشگاهی و ملی ادامه بدهم. مطمئن باشید اگر روزی احساس کنم که دیگر آن طراوت و شادابی گذشته را ندارم و نمیتوانم برای تیمم موثر واقع شوم بلافاصله از دنیای فوتبال خداحافظی خواهم کرد، اما تا امروز حتی یک لحظه هم به این موضوع فکر نکردهام.
در این زمینه الگویی هم دارید؟
من آقای کریم باقری را الگوی رفتاری خودم میدانم. ایشان بازیکن بزرگی هستند که نهتنها الگوی من که الگوی رفتاری بسیاری از ورزشکاران ایرانی به شمار میروند.
کریم باقری از جمله بازیکنانی است که سالم زندگی کرده و همین موضوع باعث شده که سالها در سطح اول فوتبال ایران حضوری تاثیرگذار داشته باشد، سوای این خصیصه چه ویژگیهای دیگری باعث شده تا کریم باقری به الگوی نیلوفر اردلان تبدیل شود...
من سبک بازی کریم باقری را میپسندم، نوع رفتارشان با بازیکنان تیم حریف، بازیکنان تیم خودی، تماشاگران و داور واقعا الگوست و من فکر میکنم مثل کریم باقری بودن میتواند بزرگترین افتخار برای هر بازیکن فوتبالی در ایران باشد. من هم به این خاطر که ایشان را الگوی رفتاری خود قرار دادهام، سعی میکنم مثل او رفتار کنم.
بین بازیکنان خارجی سبک بازی کدام بازیکن را میپسندید؟
من از طرفداران کریستیانو رونالدو هستم؛ البته رونالدو فقط به لحاظ فنی بازیکن بزرگی است و من به لحاظ اخلاقی این بازیکن را به دلیل حاشیههای زیادی که دارد و همواره با چهرهای پرخاشگر در زمین حاضر میشود، تایید نمیکنم.
اگر اشتباه نکرده باشم، اولین مجوز رسمی مدرسه فوتبال بانوان در ایران هم به نام شما صادر شده است.
بله! من سال گذشته پس از پیگیریهای مستمر موفق شدم اولین مدرسه فوتبال بانوان را با نام یک زن ایرانی به ثبت برسانم. انگیزه اصلی من هم این بود که بتوانم جهشی بلند در فوتبال بانوان ایران ایجاد کنم؛ چرا که اعتقاد دارم بانوان ایران به آنچه حقشان است، نرسیدهاند.
استقبال دختران فوتبالیست از این مدرسه فوتبال چگونه است؟
در اولین سال فعالیت، استقبال خوبی از این مدرسه فوتبال شد. ما سه روز در هفته، دو سئانس و هر سئانس تعداد زیادی شاگرد داشتیم؛ البته الان به دلیل سرمای هوا و امتحانات مدارس این مدرسه موقتا تعطیل است، اما به اتفاق خانم شهرزاد مظفر که مدیریت این مدرسه را به عهده دارد، برنامهریزی مناسبی برای از سرگیری فعالیتهای این مدرسه در سال آینده انجام دادهایم.
به نظر میرسد علاقه خاصی به شهرزاد مظفر دارید، آنقدر که اگر ایشان در لیگ فوتسال بدون تیم بماند شما هم ترجیح میدهید با تیمی قرارداد امضا نکنید...
به هر حال خانم مظفر استاد بنده است و من به عنوان شاگرد همیشه احترام خاصی برای ایشان قائل هستم.
خانم شهرزاد مظفر که هماکنون مسوولیت هدایت تیم ملی فوتسال بانوان را بر عهده دارد، با چه مدرکی در فوتبال بانوان مربیگری میکنند؟
مدرک خانم مظفر B است.
در ایران بانویی هم هست که مدرک درجه A مربیگری داشته باشد؟
اکثر مربیان لیگ برتری ما مدرک B دارند و فعلا کسی در ایران مدرک A ندارد؛ البته من به دنبال آن هستم که روزی بتوانم در مربیگری به این مدرک دست پیدا کنم.
به نظر میرسد آدم بلندپروازی باشید، چراکه سوای این موضوع جایی از قول شما خواندم که گفته بودید دوست داری روزی رئیس فوتبال بانوان ایران شوید؟
من برای زندگی ورزشی خودم هدفگذاریهای مشخصی انجام دادهام. اول موفقیت در فوتبال و فوتسال ملی، بعد مربیگری تیم ملی و در نهایت اگر صلاحیتش را داشتم فعالیت به عنوان نایب رئیس فدراسیون فوتبال و رئیس کمیته فوتبال بانوان. در واقع از بعد شخصیتی آدمی هستم که داشتن چنین هدفهایی را حتی اگر به قول شما بلندپروازی باشد، برای پیشرفت بیشتر ضروری میدانم.
با وجود تمام محدودیتهای موجود و همینطور بحث حجاب که این روزها به دستاویز خارجیها برای جلوگیری از پیشرفت این رشته در ایران تبدیل شده، چه دورنمایی را برای فوتبال بانوان میبینید و فکر میکنید چه زمان میتوانیم در این رشته به یکی از مدعیان تبدیل شویم؟
من فکر میکنم اگر حمایتهای لازم انجام شود و توجه بیشتری به پیشرفت این رشته در کشور صورت پذیرد، ما در 10 سال آینده میتوانیم با قدرتهای اول فوتبال آسیا رقابت کنیم و جزو چهار تیم برتر آسیا باشیم.
مهمترین برنامه بعدی تیم ملی فوتسال چه مسابقاتی است؟
هماکنون برای حضور در مسابقات داخل سالن آسیا ـ ازبکستان در اردوی تیم ملی فوتسال هستیم. فروردین ماه در بازیهای غرب آسیا شرکت میکنیم. اردیبهشت ماه هم در تورنمنتی با حضور تیمهای بزرگی چون روسیه، اکراین و پرتغال در روسیه شرکت خواهیم کرد.
در آخر میخواهم به موضوعی اشاره کنم که شاید خبرسازترین موضوع این 15 سال اخیر ورزش بانوان بود؛ بحث حضور بازیکنان دوجنسه در فوتبال و فوتسال بانوان...
البته در فوتسال شاهد چنین موضوعی نبودیم.
به هر حال این سوال همیشه مطرح است که اصولا بحث بازیکنان دوجنسه در فوتبال بانوان و فوتسال بانوان صحت دارد یا خیر و اگر هست گستردگی آن در چه حدی است؟
این موضوع یک مساله درون خانوادگی فوتبال بانوان است و من صلاح نمیدانم آن را باز کنم. به هر حال هر کسی ممکن است با مشکلاتی در زندگیاش روبهرو باشد. در این میان شاید یک یا دو بازیکن هم با چنین مشخصهای در فوتبال بانوان حضور داشته باشند، اما باید پذیرفت که آنها با میل و اراده خودشان دچار چنین اختلالاتی نشدهاند.
البته شما فکر نکنید که بحث حضور دوجنسهها فقط در فوتبال بانوان است. در اکثر رشتههای ورزشی، دیگر مسوولان با چنین مواردی روبهرو هستند، اما چون فوتبال بیشتر از سایر رشتهها مورد توجه قرار دارد بروز چنین مشکلی در آن، پرسروصداتر است.
اما برخی در برههای این شایعه را مطرح کردند که در تیم ملی فوتبال هم چند بازیکن دوجنسه عضویت دارد...
من با قاطعیت میگویم در تیمهای ملی بانوان به هیچ عنوان امکان حضور بازیکنان دوجنسه وجود ندارد، چراکه بازیکنان برای حضور در تیم ملی تستهای پزشکی متعددی را انجام میدهند و برای حضور در مسابقات رسمی هم برای هر کدام از بازیکنان یک پرونده پزشکی جداگانه در کنفدراسیون فوتبال آسیا تشکیل میشود.
این را هم بگویم بحث حضور دوجنسهها در ورزش بانوان، در ایران به مراتب کمرنگتر از کشورهای دیگر است. من خودم در برخی از دیدارهای تدارکاتی با بازیکنانی این چنینی در تیمهای مقابل مواجه شدم که واقعا غیرقابل مهار بودند.
فریده شجاعی: در غرب آسیا حرف اول را میزنیم
نایب رئیس سوم فدراسیون فوتبال با دفاع از عملکرد این فدراسیون میگوید تا پیش از حضور این تیم مدیریتی در فوتبال ایران تنها دو تیم در رده بانوان فعال بودند. فریده شجاعی در پایان دوره چهار ساله مدیریت فعلی فدراسیون فوتبال به چند سوال پاسخ داد.
برنامه شما از روزی که در کمیته بانوان حضور داشتید چه بود؟
هفته اول کاریام در فدرسیون، سند راهبردی 4 ساله فوتبال بانوان را به همراه برنامهریزی برای اهداف میان مدت، کوتاهمدت و بلندمدت را در قالب یک چشمانداز تنظیم کردم و توسعه فوتبال بانوان را در سطح کشور حتی تا روستاها در دستور کار قرار دادیم. در حال حاضر 235 هیات فوتبال بانوان در سراسر کشور داریم و با توجه به این رویکرد همهجانبه ما به فوتبال کشور در حال حاضر 70 تا 80 درصد از بازیکنان تیمهای ملی فوتبال و فوتسال از شهرستانها و روستاهای کشور هستند. همچنین تمام تلاشمان را در برگزاری منظم لیگهای فوتبال و فوتسال کشور کردیم و در حال حاضر مسابقات لیگ برتر و دستههای یک، دو و سه را با نظم خوبی برگزار میکنیم.
فوتبال بانوان ایران در چه ردهای قرار دارد؟
زمانی که وارد فوتبال بانوان شدیم، ایران در ردهبندی فوتبال بانوان فیفا نبود، اما در حال حاضر در آسیا یازدهم هستیم و طی دو ردهبندی اعلام شده در فاصله زمانی 6 ماه گذشته، چهل و سوم جهان شدیم و رشد قابل توجهی در رنکینگ داشتیم که بیسابقه بوده است. ما در مسابقات مختلف کشورهای هند، اردن، بحرین، ازبکستان، امارات و سوریه را بردیم و حالا دیگر تیم دسته سوم آسیا نیستیم و به سطح اول فوتبال بانوان آسیا نزدیک شدهایم.
چه برنامهای برای آینده دارید؟
ما به خاطر عملکردمان از سوی فیفا به عنوان یکی از بهترین کشورهایی که در فوتبال بانوان فعالیت میکند، شناخته شدهایم. پیش از حضور ما در فدراسیون فقط یک تیم ملی فوتبال و فوتسال بزرگسالان داشتیم، اما با توجه به برنامهریزیهایی که انجام دادیم برای نوجوانان و جوانان تیم ملی تشکیل دادیم. الان طوری برنامهریزی کردیم که در رقابتهای آتی بینالمللی غرب آسیا، آسیا و در ردههای سنی مختلف نتیجه بگیریم. چه من باشم و چه نباشم این برنامهریزی برای دوره بعد انجام شده است.
وضعیت تیمهای ملی فوتبال و فوتسال را چطور ارزیابی میکنید؟
خوشبختانه اردوهای تدارکاتی تیم ملی فوتسال به سرمربیگری شهرزاد مظفر در حال برگزاری است و مطمئنم در مسابقات غرب آسیا که فروردین سال آینده برگزار میشود، ایران حرف اول را خواهد زد. بازیهای دوستانه بسیاری را با تیمهای اکراین، روسیه و تیمهای داخلی برگزار کردهایم تا این تیم ترکیب کامل خود را بشناسد و در میادین برونمرزی که از این پس وجود دارد موفق شود و از رسانههای گروهی میخواهم نهتنها به فوتبال بانوان بهای بیشتر بدهند، بلکه با نشان دادن این موفقیتها در زمینه فوتبال ملی، زمینهساز رشد و تعالی فوتبال بانوان باشند.
در فوتبال شرایط چگونه است؟
من معتقدم در مدت چهار سالی که گذشت، تیمهای ملی نتایج خوبی کسب کردند و اگر در مراحل بالاتر نتوانستند به رقابت با حریفان قدر خود بپردازند به دلیل کمبود تجربه بوده و نه چیز دیگری. اکنون در آسیا به عنوان تیم درجه 2 مطرح هستیم و زمانی که در مقابل ژاپن، استرالیا، چین تایپه و کره جنوبی ظاهر شویم و رنکینگ ایران تغییر کند، به عنوان تیم درجه یک آسیا مطرح خواهیم شد. این موفقیتها و حضور در کنار برترینهای آسیا مستلزم حمایت و برنامهریزی مدون است.
رضا پورعالی - گروه ورزش
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد