شبی که فوتبال جان خیلی‌ها را نجات داد

کوثری درباره بدترین حادثه زندگی‌اش می‌گوید: «در جام جهانی 1990 ایتالیا بازی برزیل و اسکاتلند را گزارش می‌کردم .

بازی با نتیجه صفر ـ صفر در جریان بود . با بی‌حوصلگی در حال گزارش بازی بودم که ناگهان تمام زمین و زمان شروع به لرزیدن کرد. علاوه بر این که تمام تصاویر ماهواره و ارتباط قطع شد، تمام کارمندان صداوسیما هم از ساختمان پخش به محوطه رفته بودند و من تنها در ساختمان ماندم. واقعا لحظات بدی بود. نمی‌دانستم چه اتفاقی افتاده است و با خاموشی‌ای که به وجود آمده بود، لحظات سختی را می‌گذراندم تا این که همکارانم متوجه غیبت من شدند و بلافاصله به ساختمان برگشتند تا مرا بیرون ببرند.

خوشبختانه لحظات تنهایی خیلی زود تمام شد، اما واقعا وحشتناک بود. تمام شب در ترس این به سر بردیم که دوباره زلزله بیاید. فردا صبح متوجه شدیم که چه فاجعه‌ای روی داده است. زلزله رودبار غم‌انگیز بود، اما خوشبختانه فوتبال و جام جهانی که حساسیت زیادی داشت، باعث شد مردم بیدار بمانند و بتوانند بموقع خودشان را نجات بدهند. این بار واقعا باید مدیون فوتبال بود که جان تعداد زیادی از هموطنان را نجات داد.بعضی‌ها گمان می‌کنند که فوتبال خشن و بی‌رحم است، اما آنها نمی‌دانند که چه لذت‌هایی در کنار آن وجود دارد. حالا هر جام جهانی که شروع می‌شود، من یاد آن خاطره می‌افتم و واقعا از این که زلزله باعث شد تعداد زیادی از هموطنانم کشته شوند متاسف می‌شوم. امیدوارم روزی ما هم مثل کشور ژاپن در مقابل زلزله مقاوم شویم و شاهد کشته شدن کسی نباشیم.»