تله فیلم ؛ آزمون سعی و خطا

واقعیت این است که با افزایش شبکه‌های تلویزیون ، تامین نیاز و خوراک مناسب برای آنتن‌های مختلف برای مدیران آن در قامت یک «مساله» درآمد. چگونه باید آنتن شبکه‌های مختلف سیما را تغذیه کرد.

آیا استفاده صرف از تولیدات خارجی بیشتر از یک مسکن مقطعی می‌توانست راهگشا باشد؟ قاعدتا مسوولان تلویزیون باید به این مساله از منظر درازمدت نگاه و تبعات آن را وارسی می‌کردند.

بدیهی بود که اولین راه این بود که از استعدادهای داخلی برای تامین آثار نمایشی مختلف استفاده می‌کردیم. اما در حوزه سینما هم چنین قابلیتی حداقل به لحاظ حجم تولید دیده نمی‌شد که بخواهد یک تنه جوابگوی نیاز روزافزون آنتن شبکه‌ها باشد.

به جز این برخی از تولیدات سینما به دلایل گوناگون امکان پخش از تلویزیون را نمی‌یافتند. اینجا بود که تلویزیون وارد یک آزمون سعی و خطا شد و آن تولید انبوه فیلم‌های تلویزیونی به قصد پخش از شبکه‌های سیما بود.

همان چیزی که بعد از مدتی خیلی‌ها را وادار ساخت در برابر این اقدام تازه تلویزیون که البته حالا خیلی هم تازه نیست جبهه‌گیری کنند و به انحای مختلف آن را اقدامی شکست خورده و ابتر قلمداد کنند اما خیلی زود ویژگی‌های مثبت این اقدام تلویزیون با وجود برخی ضعف‌های آشکار و پنهانش آشکار شد.

اول این که ساخت انبوه تله‌فیلم باعث شد بخش عمده‌ای از عوامل سینما که احتمالا در طول سال بیکار بوده یا تنها چند کار محدود انجام داده بودند به کار گرفته شوند و به گونه‌ای غیرمستقیم از عوامل سینما حمایت کند که خیلی از آنها هم به این نکته معترف هستند.

دوم این‌که ساخت این تله فیلم‌ها گستره‌ای در برابر جوانان هنرمند گشود تا سلایق و علایق خود را در ژانرهای مختلفی که به دلایل گوناگون در سینما امکان بروز و ظهور نمی‌یافت، در هیات یک اثر هنری عرضه کنند.

ساخت فیلم‌های تلویزیونی باعث کشف استعدادهای جوانی شد که در سینما به خودی خود جایی نداشتند. البته طبیعی است در یک آزمون سعی و خطا همه تلاش‌ها مصادره به احسن نشود و بعضی از آثار ساخته شده، در قد و قامتی که انتظار داریم ظاهر نشوند. اما همه می‌دانیم که این موضوع در سینمای ما هم عمومیت دارد.

هیچ‌کس نمی‌تواند مدعی شود تمام فیلم‌هایی که در سینما ساخته می‌شوند از کیفیت و استاندارد بالایی برخوردار هستند.

تلاش فیلمسازان حوزه تلویزیون و مدیران تلویزیونی باعث شده که امیدوار باشیم فیلم‌های تلویزیونی ما به مرتبه‌ای برسند که حضور سینماگران و گرایش آنها به ساخت یک فیلم تلویزیونی بسیار پررنگ‌تر از زمان حال باشد.

به نظر می‌رسد ساخت فیلم تلویزیونی علاوه بر این که سینمای ما را قوام می‌بخشد، مخاطب را نیز با گونه‌های مختلف تلویزیونی بیشتر آشنا خواهد کرد.

مهدی غلامحیدری