گزارش گاردین از: رسوایی بی سابقه در تاریخ پرتغال

جام جم آنلاین : تا همین چند سال پیش پرتغال غرق در افتخار و خوش بینی بود.پیشرفت سریع اقتصادی باعث شده بود ، داغ فقیرترین کشور اروپا بتدریج از چهره این کشور زدوده شود.

کد خبر: ۳۰۶۲۳

حالا در فاصله ای اندک ، این کشور از خود می پرسد کجای کار عیب پیدا کرد؛ دو وزیر به اتهام فساد استعفا کرده اند و افکار عمومی از ماجرای رسوایی تجاوز به کودکان توسط سیاستمداران و دیپلماتهای ارشد متحیر شده اند.
در نتیجه اتفاقات فوق ، پرتغال دچار بی اعتمادی به نهادهای دولتی شده است که به بدی ، یا بدتر از بحرانی است که اقتصاد بیمار آن را مبتلا کرده است .
تازه ترین ضربه به «خوزه مانوئل دیورائو باروسو» نخست وزیر دست راستی کشور از دست دادن «آنتونیو مارتینز داکروز» وزیر خارجه و «پدرولینس» وزیر آموزش عالی کشور بوده است .
هر دو این وزیران به دنبال رسوایی مربوط به ادامه تحصیل دیانا دختر 18 ساله وزیر خارجه با سرافکندگی استعفا کردند.
ماجرا در ظاهر یک رفیق بازی ساده یک وزیر برای وزیر دیگر بود.
پس از این که لینس تصمیم گرفت که لازم نیست دیانا در امتحانات ورودی شرکت کند ، دستور داد نام او را در دانشگاه لیسبون بنویسند.
هر دو مرد هرگونه پارتی بازی و رفیق بازی عمدی را رد کرده اند اما کمتر کسی ادعای بیگناهی لینس را باور کرده است .
به گفته بعضی ها لینس ممکن است قربانی تلاش های بیش از حد خود برای راضی کردن یک همکار نیرومند کابینه شده باشد.
به هر حال ، مردم پرتغال از وجود پارتی بازی در بالاترین سطوح دولت ناراحتند و دفتر دادستان کل کشور مشغول تحقیق است .
استعفای این دو وزیر تعداد وزیران مستعفی را که مجبور به ترک دولت 18 ماهه «باروسو» شده اند به سه نفر رساند.
ایسالتینو مورای ، وزیر محیط زیست در ماه آوریل پس از شروع انتشار گزارشهایی درباره طفره رفتن وی از پرداخت مالیات به علت عدم اعلام حسابهای بانکی خود در سوئیس ، کناره گیری کرد.
چهارمین وزیر دولت ، یعنی پائولو پورتاس ، وزیر دفاع نیز در یک رسوایی مربوط به فساد درگیر شده است .
پورتاس در ماه ژوئن به عنوان شاهد مدت بیش از 6 ساعت در جریان محاکمه 13 نفر به اتهام اختلاس ، از جمله به علت وجود پیوندهای مالی بین دانشگاه خصوصی «مدرنا» و یک موسسه نظرسنجی که زمانی وی آن را اداره می کرد ، شهادت داد.
خوزه مانوئل داسیلوا ویگاس ، ژنرال برجسته ارتش در ماه ژوییه استعفا کرد و گفت به پورتاس ، که در مقام رئیس یک حزب اقلیت تعادل قدرت را در پارلمان لیسبون حفظ کرده و به این دلیل نمی توان از او انتقاد کرد ، اعتماد ندارد.
اتهامهای فساد که دولت «دیورائو باروسو» را در بر گرفته در شرایطی مطرح می شود که مردم پرتغال بهت زده به آنچه که ممکن است بدترین مورد فساد نهادی ناشی از قصور در تاریخ این کشور باشد، چشم دوخته اند.
در طول 10 ماه گذشته رسوایی در مورد سوؤاستفاده جنسی در یک یتیم خانه دولتی مدام تشدید شده است و در این رابطه یک وزیر سابق ، یک سفیر ارشد و یک مجری تلویزیونی دستگیر شده اند.
اما آنچه که نگران کننده تر است این است که گفته می شود سوؤاستفاده سازمان یافته در یتیم خانه «کاساپیا» از دو دهه پیش جریان داشته و پلیس و سیاستمداران خود را در این مورد به تجاهل زده بودند.
«ترزا کاستا ماسدو» وزیر مشاور پیشین در امور خانواده بیست سال پیش برای نخستین بار پرونده ای مرکب از عکس ها و گواهی هایی از کودکان این یتیم خانه برای پلیس فرستاد.
وی اوائل سال جاری وجود یک «شبکه عظیم کودک آزاری متشکل از افراد مهم از دیپلماتها و سیاستمداران تا افراد متصل به رسانه ها» را محکوم کرد.
یکی از کسانی که وی از آنان نام برد «پائولو پدروسو» وزیر کار سابق حزب سوسیالیست بود که هفته گذشته پس از 4 ماه از زندان آزاد شد. او هنوز با اتهاماتی مواجه است که آنها را تکذیب کرده است .
دیورائو با روسو ، تاکید کرده است که بخشی از کار او، صرفنظر از تلاش برای احیای اقتصاد کشور ، در سال جاری پاک کردن دولت پرتغال است .
حامیان او می گویند استعفای لینس و داکروز نشان می دهد که او تا چه حد در این مورد جدی است .
اما از نظر بسیاری از مردم پرتغال استعفای این دو تایید آزاردهنده این واقعیت است که کسانی که در قدرت هستند بطور معمول از قدرت خود برای کمک به یکدیگر - و نه به مردم - استفاده (سوءاستفاده) می کنند.
مردم در شرایطی که افزایش مالیاتها، کاهش هزینه های دولتی ، و بیکاری را به عنوان نتایج رای دادن به باروسو در مارس گذشته ، تحمل می کنند، تحمل دیدن این مشکلات را ندارند.
«پدرو ماگال هایس» تحلیلگر سیاسی می گوید: این ضربه ای مهلک به مهمترین سرمایه سیاسی دولت است : تصویری پرشور ، شفاف و منطقی از دولت که مردم پرتغال را آماده کرد حاضر به انجام فداکاری هایی شوند که نخست وزیر از آنان خواسته بود.
اما براساس «شفافیت بین المللی» ، سازمانی که کشورها را براساس فساد موجود طبقه بندی می کند ، اوضاع چندان هم بد نیست !.
پرتغال در طبقه بندی این سازمان در فهرست 2003 در رده بیست و پنجم قرار دارد ، بعد از فرانسه و اسپانیا و قبل از ایتالیا و یونان.