ضرورت درک یک واکنش ملی به استکبار

این‌طور نبوده که مثلا استکبار علیه ما کاری نکرده باشد و ما بدون هیچ‌گونه تحریکی درصدد ستیز با او برآمده‌ باشیم. استکبار به رهبری دولت آمریکا، یک دولت قانونی را سرنگون کرده و درصدد تسلط خودش بر شئونات ملت ایران برآمده است؛ آن هم با شیوه‌ای بسیار سرکوبگرانه و خشونت‌آمیز. یعنی بعد از کودتا، فرمانداری نظامی شکل گرفت؛ با عملکردی بسیار خشن و متفاوت از دهه قبل، یعنی دهه ۲۰ و هزینه کار سیاسی بسیار بالا رفت؛ زندان‌های طویل‌المدت و حتی اعدام و تبعید. خیلی از سران احزاب و خیلی از گروه‌های سیاسی از ترس پرداخت هزینه زیاد، فعالیت سیاسی‌شان را کاستند؛ دانشجو در این شرایط برای مقابله با کودتاگران وارد میدان شده است. متأسفانه در برخی رسانه‌های ما به‌گونه‌ای این واکنش ملی منعکس می‌شود که گویا ما در برخورد با آمریکا بی‌هیچ محرکی وارد میدان شده‌ایم؛ آمریکا کاری به ما نداشته و ما از روی مأموریت استکبارستیزی، ستیز با آمریکا را در پیش گرفتیم. ۱۶آذرنشان از این داردکه ملت ایران حتی با هزینه بسیار سنگین به میدان می‌آید و می‌خواهد با سلطه‌گری آمریکا مقابله کند. در حالی‌که مثلا نهضت آزادی و نهضت مقاومت ملی با نامه‌نگاری به آمریکایی‌ها سعی کردند به‌زعم خود آمریکایی‌ها را متوجه این کنند که همراهی با سیاست‌های انگلیس کار خوبی نبوده اما دانشجو به میدان می‌آید و در برابر سفر پیروزمندانه معاون ریاست‌جمهوری آمریکا محکم می‌ایستد و نشان می‌دهد که ملت ایران زنده است. با خشونتی که دشمن به خرج می‌دهد از میدان خارج نمی‌شود و از استقلال ملت ایران با هر هزینه‌ای دفاع محکمی دارد. با توجه به تهدیداتی که وجود دارد دانشجویان همچنان می‌توانند در مسیر تقویت وحدت ملی عملکرد مهمی داشته باشند که البته بستگی به این دارد ‌که چگونه مسائل کشور برای نسل جوان تبیین شود. درجنگ ۱۲ روزه دیدید که چون دشمنی آمریکا به‌روشنی قابل رصد بود، جوانان بسیار خوب عمل کردند؛ یعنی خودشان بی‌واسطه مشاهده کردند و از رسانه‌های حتی خارج از ایران دیدند و شنیدند که می‌خواهند ایران را چندپاره کنند. دیدند که ۱۶ پرچم برای ایجاد حاکمیت‌های مختلف به اهتزاز درآمد.اگر امروز ما بتوانیم تبیین درستی داشته باشیم، مسائل یا شرایط را برای درک دقیق تحولات فراهم کنیم، به نظر من همان احساسی که جوانان در ۱۶ آذر داشتند، امروز هم همان احساس را قطعا خواهند داشت.