ناکامی صهیونیست‌ها در جنگ روایت‌ها
جنگ روایت‌ها، که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای جنگ نرم در دنیای مدرن شناخته می‌شود، در تقابل تمام‌عیار اخیر ایران و رژیم‌صهیونیستی به یکی از محورهای اصلی این درگیری تبدیل شد. رژیم صهیونیستی، که سال‌هاست با بهره‌گیری از رسانه‌های غربی و لابی‌های قدرتمند خود در اروپا و آمریکا، تصویر یک «قربانی مظلوم» را برای خود ساخته بود، این‌بار نتوانست روایت خود را به‌عنوان روایت غالب به افکارعمومی جهان تحمیل کند. براساس گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی مانند الجزیره و گاردین در ۲۵ خرداد ۱۴۰۴، حملات موشکی ایران به مراکز نظامی رژیم صهیونیستی، ازجمله پایگاه‌های هوایی نواتیم و رامون یا مراکز امنیتی و اقتصادی این رژیم همچون پالایشگاه حیفا و موساد نه‌تنها خسارات قابل‌توجهی به زیرساخت‌های نظامی ــ اقتصادی اسرائیل وارد کرد، بلکه افسانه شکست‌ناپذیری سامانه‌های دفاعی مانند گنبد آهنین، فلاخن داوود و یا پیکان را نیز به چالش کشید. ایران، با استفاده از ظرفیت‌های رسانه‌ای خود، به‌ویژه صداوسیما و شبکه‌های اجتماعی، موفق شد تصاویری از خسارات وارده به تل‌آویو و حیفا را منتشر کند. این تصاویر نشان‌دهنده وحشت و آشوب در میان ساکنان مناطق اشغالی بود. در مقابل، رژیم‌صهیونیستی با سانسور شدید رسانه‌ای و حتی قطع پخش زنده شبکه‌های داخلی و خارجی، تلاش کرد این شکست را پنهان کند. رژیم‌صهیونیستی دستور داد تمامی کانال‌های خبری از پخش تصاویر زنده از تل‌آویو و حیفا خودداری کنند. این اقدام نه‌تنها نشان‌دهنده ضعف رژیم در مدیریت بحران بود، بلکه به‌عنوان یک خودزنی رسانه‌ای، اعتبار اسرائیل را در میان متحدانش نیز خدشه‌دار کرد.
حمله به صداوسیمای ایران، نشانه استیصال
یکی از بارزترین نشانه‌های شکست رسانه‌ای رژیم صهیونیستی، حمله مستقیم به ساختمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در ۲۶ خرداد ۱۴۰۴ بود. این حمله، که با هدف خاموش‌کردن صدای حقیقت انجام شد، نه‌تنها به نتیجه نرسید، بلکه به‌عنوان یک اقدام غیرقانونی و نقض آشکار قوانین بین‌المللی مورد انتقاد گسترده قرار گرفت. این حمله، که در رسانه‌ها و افکارعمومی داخلی به‌عنوان «اقدامی از سر استیصال» توصیف شد، واکنش‌های گسترده‌ای را در سطح جهانی به دنبال داشت.
سازمان گزارشگران بدون مرز در بیانیه‌ای این حمله را محکوم کرد و آن را «تلاشی برای سرکوب آزادی بیان» دانست. شبکه المیادین نیز در گزارشی تحلیلی، این اقدام را نشانه‌ای از ناتوانی رژیم در رقابت با روایت ایران عنوان کرد. ایران، با استفاده از این فرصت، نه‌تنها جنایات رژیم را افشا کرد، بلکه با انتشار تصاویر و گزارش‌های مستند از خسارات وارده به زیرساخت‌های اسرائیل، ابتکار عمل را در جنگ روایت‌ها به دست گرفت.
سانسور گسترده و دستگیری شهروندان
رژیم‌صهیونیستی، در راستای پنهان‌کردن شکست‌های خود، به اقدامات سرکوبگرانه‌ای دست زد که به‌جای تقویت جایگاه آن، به وجهه‌اش در سطح جهانی آسیب بیشتری وارد کرد. براساس گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های بین‌المللی و شبکه‌های اجتماعی، پلیس رژیم‌صهیونیستی شهروندان را به جرم فیلمبرداری از خسارات ناشی از حملات موشکی ایران دستگیر کرد. این اقدام، که نقض آشکار آزادی بیان بود، با واکنش منفی کاربران در شبکه‌های اجتماعی مواجه شد. یکی از کاربران شبکه‌های اجتماعی در پستی نوشت: «اسرائیل با دستگیری کسانی که حقیقت را نشان می‌دهند، خود را بیش از پیش رسوا کرد.» علاوه‌براین، رژیم‌صهیونیستی در اقدامی بی‌سابقه، دوربین‌های کنترل‌ترافیک در تل‌آویو و حیفا را غیرفعال کرد تا از انتشار تصاویر خسارات وارده حاصل از حمله موشکی ایران به زیرساخت‌ها و مراکز حیاتی این رژیم جلوگیری کند.
این اقدام، که در گزارش شبکه سی‌ان‌ان در ۲۷ خرداد ۱۴۰۴ به آن اشاره شد، نشان‌دهنده عمق وحشت رژیم از افشای ناکارآمدی سامانه‌های دفاعی‌اش بود. ویدئوهای منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی، نشان‌دهنده انفجارهای گسترده در مناطق اشغالی بود. این تصاویر، که رژیم تلاش کرد از انتشار آنها جلوگیری کند، به‌سرعت در فضای مجازی پخش شد و روایت ایران را تقویت کرد.
دشمنی رژیم با جریان آزاد اطلاعات
یکی از جنبه‌های تاریک سیاست‌های رسانه‌ای رژیم‌صهیونیستی، هدف‌قراردادن عمدی خبرنگاران در غزه و لبنان است. بر اساس گزارش کمیته حفاظت از روزنامه‌نگاران (CPJ) در نوامبر ۲۰۲۴، از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون بیش از ۱۲۷روزنامه‌نگار در غزه و لبنان به شهادت رسیده‌اند. این آمار که بالاترین تعداد شهادت خبرنگاران در یک بازه زمانی مشابه در تاریخ مدرن است، نشان‌دهنده دشمنی عمیق رژیم با جریان آزاد اطلاعات است. حمله به تیم‌های خبری الجزیره، المیادین و پرس‌تی‌وی در غزه و هدف‌قراردادن خودروهای حامل خبرنگاران در جنوب لبنان، تنها بخشی از این جنایات است. این اقدامات، حتی در گزارش‌های سازمان ملل متحد و عفو بین‌الملل نیز مورد انتقاد قرار گرفته است. ایران در این تقابل، با بهره‌گیری از دیپلماسی عمومی و رسانه‌ای، موفق شد روایتی مبتنی بر حقیقت و عدالت را به جهان ارائه دهد. علاوه‌براین، ایران با استفاده از ظرفیت‌های سایبری و شبکه‌های اجتماعی، توانست روایت خود را به‌صورت مستقیم به مخاطبان جهانی برساند.
زانو زدن اسرائیل در میدان رسانه
شکست رسانه‌ای رژیم‌صهیونیستی در تقابل با ایران، نتیجه ترکیبی از ناکارآمدی نظامی، سانسور حقیقت و اقدامات سرکوبگرانه علیه رسانه‌ها و شهروندان بود. ایران با بهره‌گیری از ظرفیت‌های رسانه‌ای و دیپلماتیک خود، موفق شد روایتی مبتنی بر حقیقت و عدالت را به جهان ارائه دهد و دست برتر را در جنگ روایت‌ها به‌دست آورد. حمله به صداوسیمای ایران، شهادت خبرنگاران در غزه و لبنان و سانسور گسترده در مناطق اشغالی، همگی نشانه‌هایی از استیصال رژیم در برابر جریان آزاد اطلاعات بود. این شکست، نه‌فقط جایگاه رژیم صهیونیستی را در افکارعمومی جهان تضعیف کرد، بلکه بار دیگر قدرت رسانه‌ای ایران و محور مقاومت را به نمایش گذاشت.
