بامشاهده نقشه جغرافیایی منطقه برگزاری رزمایش آیونز۲۰۲۴ میتوان چنین نتیجه گرفت که این رزمایش درواقع دارد با هدف بهحاشیه راندن دالان آیمک و تبدیل سه تنگه مزبور به خط اصلی نقل و انتقالهای دریایی، انجام میشود اما مسیر استعماری آیمک چیست و چهتأثیری بر خروج صهیونیستها از انزوا دارد.
برگزاری رزمایش بزرگ «آیونز ۲۰۲۴» در واقع ارسالکننده یک پیام مستقیم به صهیونیستها و حامیانش است؛ اینکه غرب و اروپا نمیتوانند با مسیر آیمک، تلآویو را از انزوای اقتصادی که پس از طوفانالاقصی شدت بیشتری نیز به خود گرفت، نجات بدهد. کرویدر آیمک قرار است از کشور هند شروع شود و بعد از عبور از امارات، عربستان و سپس بندر حیفا در اراضی اشغالی، به یونان برسد و اقتصاد هند را به اروپا وصل کند. براساس این مسیر، رژیمصهیونیستی مرکزیت مهمی را در تجارت و حملونقل جهانی ایفا خواهد کرد. همچنین بنا بر ادعای طراحان این پروژه، آیمک برخلاف کریدور راه ابریشم نوین و ابتکار کمربند و جاده چین، به تجارت و حملونقل کالا محدود نمیشود و صادرات خدمات فناوری اطلاعات و انرژیهای تجدیدپذیر میان اعضا در هند، غرب آسیا و اروپا از دیگر اهداف این پروژه خواهد بود.
فلجشدن بندر حیفا؛ برهمخوردن بازی آیمک
از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی با طراحی این پروژه، بیش از هرچیزبه دنبال وابستهسازی اقتصادی کشورهای منطقه به خود و استفاده از این موضوع بهعنوان ابزار فشاربرای کاهش خطرات علیه خوداست.رهبرحکیم انقلاب اسلامی درخطبه عربی نماز جمعه نصر نیز به حربه دشمن برای مرکزیتدادن به تلآویو در موضوعات اقتصادی و تجاری از طریق کریدور آیمک، اشاره کردند و فرمودند: «سیاست آنان، تبدیل رژیم به دروازه صادرات انرژی از منطقه به جهان غرب و واردات کالا و فناوری از غرب به منطقه است و این یعنی تضمین موجودیت رژیم غاصب و وابستگی کل منطقه به آن». بهواسطه جایگاه راهبردی بندر حیفا برای صهیونیستها،جریان مقاومت خاصه حزبا...لبنان طیهفتههای اخیر،به حملات خودعلیه اراضیاشغالی، سمتوسوی تازهای بخشیده، بهنحوی که بندر حیفا، اکنون به کانون حملات مقاومت تبدیل شده است. اقتصاد رژیم صهیونیستی در زمینه تولید، تجارت، واردات و صادرات تا ۷۵ درصد و امنیت غذایی وپزشکی این رژیم تا ۸۰درصد به حیفا وابسته است و فلجشدن این بندر بهخاطر ضربات کاری مقاومت، هم ضربه به رژیم نامشروع صهیونیستی است و هم بازی کریدور آیمک را بههم میزند. برگزاری رزمایش میان ایران و کشورهایی نظیر عربستان، قطر و عمان، بر این واقعیت صحه میگذارد که مسیر اصلی ترانزیت دریایی، تنگه هرمز و تنگه بابالمندب است و دالانهای فرعی نظیر آیمک نمیتوانند در منطقه غرب آسیا، نهادینه و تثبیت شوند و خود را به اروپا برسانند.
